Annabel po rozwodzie swoich rodziców, wraz z mamą przeprowadza się do małego miasteczka, do babci. Właśnie tam poznaję swojego nowego sąsiada Simona, chłopaka, z przeszłością. Nie jest on lubiany w szkole, gdyż przez to, że jest samotnikiem, chodzi ciągle w kapturze, uważany jest za dziwaka. Jednak dziewczyna pozna jego zupełnie inne obliczę. Czy nadal będzie miała o nim takie przychylne zdanie, kiedy już pozna wszystkie fakty z jego życia.

Powiem szczerze, że mam mieszane uczucia dotyczące tej pozycji. Zacznijmy od plusów. Autorka w tej historii porusza bardzo wiele trudnych problemów, które dotyczą przede wszystkim życia nastolatków, jednak nie tylko. Pokazuje jak młodzi ludzie mogą być wrogo do siebie nastawieni i tylko dlatego, że ktoś jest inny. Takie zachowanie niestety jest na porządku dziennym. Z drugiej strony książka ta jest krótka, a porusza bardzo wiele kwestii, moim zdaniem aż za dużo w porównaniu z objętościom. Tak trochę zostało to opowiedziane „po łebkach”. Wszystko dzieję się bardzo szybko, czasem aż się gubiłam. Styl autorki jest podobny do tych, w którym pisane są opowiadania na blogach. Jednak ma w sobie to coś. Nie jest to tak jak zazwyczaj słodka historia o miłości nastolatków. Jest w niej ból, cierpienie, próba poradzenia sobie ze swoimi problemami.

Myślę, że mimo wszystko warto przeczytać tą książkę. Mimo to, że akcja dzieje się szybko, czasem za mało rozbudowana. Jednak ma swoje wartości, a to jest ważne, żeby historia była o czymś ważnym.

Annabel po rozwodzie swoich rodziców, wraz z mamą przeprowadza się do małego miasteczka, do babci. Właśnie tam poznaję swojego nowego sąsiada Simona, chłopaka, z przeszłością. Nie jest on lubiany w szkole, gdyż przez to, że jest samotnikiem, chodzi ciągle w kapturze, uważany jest za dziwaka. Jednak dziewczyna pozna jego zupełnie inne obliczę. Czy nadal będzie miała o nim...