Trwają przygotowania do przedstawienia "Romea i Julii", w którym główną rolę ma grać Mimi Wallingford, nasza główna bohaterka. Jej wcale to nie odpowiada. Nie chce być aktorką, zdecydowanie ba

rdziej wolałaby być lekarzem. Teatr należy do jej rodziny, dlatego dziewczyna nie może przynieść hańby wszystkim członkom rodziny. Dziewczyna ma bardzo zaborczą matkę, która nie chce słyszeć o żadnych studiach medycznych. Dla niej liczy się tylko teatr i na siłę pragnie zrobić z córki wielką aktorkę.

Przez to, dziewczyna zamyka się w sobie, a jej psychika słabnie, co doprowadza ją do wielkiej tremy. Dziewczyna potrafi zwymiotować na scenie, podczas przedstawienia.

Na dodatek, jej partnerem jest nadumany Troy Summer - idol wszystkich jej rówieśniczek. Ona jednak nie jest zadowolona z tego, że musi grać przy jego boku.

Pewnego dnia, przed przedstawieniem dziewczyna wychodzi tylnym wyjściem przed gmach teatru. W tym momencie przenosi się do XVI-wiecznej Werony, gdzie tego dnia ma się odbyć bal u Kapuletich. To dziś Julia ma poznać Romea i się w nim zakochać. Mimi zrobi wszystko aby do tego nie doszło i próbuje zapobiec tragedii.

"Ocalić Julię" to powieść głównie dla nastolatek napisana przez autorkę, Suzanne Selfors prostym językiem, który wzbudzi zainteresowanie wielu nastolatek. Bardzo podobało mi się to, że mimo, iż przenieśliśmy się w czasie i przestrzeni, język potoczny, współczesny dalej z nami pozostał. Myślę, że gdyby bohaterowie wypowiadali zdania napisane przez Szekspira, nikt nie chciałby tego czytać. Autorka w ten sposób przekonuje młodych ludzi do tej jednej z najpopularniejszych historii miłosnych. Stara się nam pokazać, że "nie taki diabeł straszny jak go malują". Jest to współczesna wersja "Romea i Julii" idealna dla współczesnych nastolatków. Myślę, że dobrym pomysłem byłoby wprowadzenie tej powieści jako lektury, uzupełnienia prawdziwej historii miłosnej tym, jakby wytłumaczeniem działań, gestów czy słów wypowiedzianych przez tą czy inną osobę. Według mnie młodzież chętniej sięgałaby po Szekspira, gdyby wiedziała jak ta historia ma się potoczyć i o co w niej tak naprawdę chodzi.

Autorka wspaniale spisała się w tej roli. Idealnie połączyła dawne czasy i dramatyczną historię ze świeżym i nowoczesnym spojrzeniem na świat i niektóre sprawy. Autorka przez tę powieść przekazuje nam, że tragedia wciąż jest aktualna i nie odnosi się jedynie do przeszłych czasów, które i tak już nie wrócą.

Pani Suzanne nie przekopiowała jednak historii wymyślonej przez Szekspira, jednak nadała jej nowego oblicza. Zmieniła charaktery bohaterów, a nawet bieg wydarzeń Romea i Julii. Myślę, że jej głównym celem było spopularyzowanie twórczości Szekspira. Nie myślę tu jedynie o "Romeo i Julii", ale o innych jego dziełach, z których cytaty zostały zaczerpnięte do opisu każdego rozdziału. Tak więc możemy choć troszkę skubnąć jego twórczości. Dzięki temu możemy sobie uzmysłowić, że prawie wszystkie jego dzieła zazębiają się o siebie, każda ma coś wspólnego z innymi.

Jeśli chodzi o bohaterów, to Ci w nowojorskim teatrze działali mi na nerwy i to bardzo, natomiast, gdy przenieśli się do Werony, ich zachowanie uległo poprawie i nawet ich polubiłam. Mimi zdaje sobie sprawę, jak bardzo podobna jest do Julii, oboje zaczęli inaczej patrzeć na świat. Polubili się, nawet bardzo. Julia, Romeo i Benwolio zostali przedstawieni w zupełnie innym świetle niż na łamach oryginalnej tragedii napisanej przez Szekspira. "Nowoczesna Julia" nie boi się uciec z domu, sprzeciwić się woli rodziców, wychodzi na jaw również dawna miłość pani Kapuleti.

Ogólnie jestem bardzo zadowolona jeśli chodzi zarówno o przebieg fabuły, jak i o wykreowanie bohaterów. Powieść sama w sobie jest przyjemna, lekka, jednak czytelnicy, którzy wymagają czegoś ambitniejszego od książki, niestety lepiej niech po nią nie sięgają. To typowa lekka młodzieżówka, którą czyta się rewelacyjnie. Wciągająca jest już od samego początku.

Co mi się nie podoba? Chociażby okładka. I tu nie chodzi o to, że jest jakaś nachalna, czy coś, nie! Po prosty wszystkiego jest za dużo. Usunęłabym wpis od "Teatru Muzycznego ROMA" u góry, a także tą gumę do żucia, która tak naprawdę wygląda bardzo kiczowato i zupełnie nie pasuje do tej książki. Wydaje mi się, że wydawcy chcieli nawiązać nią do współczesności, jednak nie bardzo się im to udało.

Podsumowując... książka jest warta polecenia i mam nadzieję, że chociaż kilka osób pod wpływem mojej recenzji będzie chciało po nią sięgnąć, bo naprawdę warto.

Trwają przygotowania do przedstawienia "Romea i Julii", w którym główną rolę ma grać Mimi Wallingford, nasza główna bohaterka. Jej wcale to nie odpowiada. Nie chce być aktorką, zdecydowanie ba

rdziej wolałaby być lekarzem. Teatr należy do jej rodziny, dlatego dziewczyna nie może przynieść hańby wszystkim członkom rodziny. Dziewczyna ma bardzo zaborczą matkę, która nie...