Moje pierwsze spotkanie z autorem i to jak najbardziej udane. Miałam pewne opory przez przystąpieniem do lektury, bo nie lubię wyciskaczy łez, ale ta książka okazała się czymś więcej niż sentymentalną opowiastką.

Hosseini opisał dzieje jednej afgańskiej rodziny oraz osób, które się z nią stykają. Nie jest to saga rodzinna, to raczej anty-saga, bo w rodzinę trafiły gromy w postaci biedy, wojny, zazdrości, egoizmu, głupoty i rozdzieliły oraz rozproszyły jej członków po całym świecie.

Nie ma tu głównego bohatera, ani jednego narratora i ta wielowątkowość jest największym atutem powieści. Tym co spaja całą historię jest Afganistan w różnych swoich odsłonach, dla jednych najpiękniejsze i najukochańsze miejsce, dla innych piekło na Ziemi.

Autor opowiedział swoją historię bardzo subtelnie, nienachalnie, poetycko. Sposób prowadzenia narracji jest bardzo przyjemny, autor nie nudzi nas ani przez chwile. Również audiobook w interpretacji Marii Seweryn jest godny polecenia.

Moje pierwsze spotkanie z autorem i to jak najbardziej udane. Miałam pewne opory przez przystąpieniem do lektury, bo nie lubię wyciskaczy łez, ale ta książka okazała się czymś więcej niż sentymentalną opowiastką.

Hosseini opisał dzieje jednej afgańskiej rodziny oraz osób, które się z nią stykają. Nie jest to saga rodzinna, to raczej anty-saga, bo w rodzinę trafiły gromy w...