Główny bohater powalił mnie na kolana. Spokojny, bezlitosny, pełen opanowania w każdym momencie.

Główny bohater powalił mnie na kolana. Spokojny, bezlitosny, pełen opanowania w każdym momencie.

naprawde bardzo dobra

naprawde bardzo dobra

Jeden z najlepszych czarnych charakterów w romansach ;) on jest NAPRAWDĘ zły, mimo że uczucia są gorące. Co najważniejsze, pod wpływem miłości nie przechodzi cudownej przemiany w słodką papkę tylko pozostaje bezlitosny, tyle że zakochany;)

Jeden z najlepszych czarnych charakterów w romansach ;) on jest NAPRAWDĘ zły, mimo że uczucia są gorące. Co najważniejsze, pod wpływem miłości nie przechodzi cudownej przemiany w słodką papkę tylko pozostaje bezlitosny, tyle że zakochany;)

Fajna książka. Bardzo szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Bardzo szybko się czyta. Polecam

Cały urok książki to osoba Skorpiona. Czterdziestoletni hrabia z pooraną bliznami twarzą, chromą nogą i brakiem zasad moralnych postanawia uprowadzić młodziutką Mirandę w celu pomszczenia siostry.
Zabiera ją do ponurego majątku w Krainie Jezior i tam kroczek po kroczku, zadurza się we wrogu.
Wątek drugoplanowy to błekitnokrwista Jane i król złodzieji, jak dla mnie nudnawy.
Daje tylko osiem gwiazdek, bo po Skorpionie oczekiwałam więcej, a Miranda mogła być bardziej waleczna.
Jednak cenię sobie tą część i kiedyś do niej wrócę.

Cały urok książki to osoba Skorpiona. Czterdziestoletni hrabia z pooraną bliznami twarzą, chromą nogą i brakiem zasad moralnych postanawia uprowadzić młodziutką Mirandę w celu pomszczenia siostry.
Zabiera ją do ponurego majątku w Krainie Jezior i tam kroczek po kroczku, zadurza się we wrogu.
Wątek drugoplanowy to błekitnokrwista Jane i król złodzieji, jak dla mnie...

Mała ilość gwiazdek niech nikogo nie zmyli, bo to tylko takie sobie czytadełko, o znanym schemacie. Lektura bezproblemowa. Daje zajęcie, za bardzo nie odmóżdża, wzruszyć się pozwoli, ma pozytywne zakończenie no i nie trzeba pamiętać, gdzie się skończyło (w mojej pracy ma to duże znaczenie).
Dodatkowym walorem jest układanie tych opowiastek w cykl - dziś ten bohater, w kolejnym tomie któraś z postaci drugoplanowych. Lubię takie rzeczy czytać.
No i te kobitki, wiotkie jak trzcina, a jednak głębiej takie monolityczno - feministyczne (w rozumieniu p. Alutki z popularnego rodzinnego serialu:))

Mała ilość gwiazdek niech nikogo nie zmyli, bo to tylko takie sobie czytadełko, o znanym schemacie. Lektura bezproblemowa. Daje zajęcie, za bardzo nie odmóżdża, wzruszyć się pozwoli, ma pozytywne zakończenie no i nie trzeba pamiętać, gdzie się skończyło (w mojej pracy ma to duże znaczenie).
Dodatkowym walorem jest układanie tych opowiastek w cykl - dziś ten bohater, w...

Książka co prawda w rękach z przypadku, ale praktycznie połknięta w kilka godzin. Lekka i zabawna z zabarwieniem czyli taka w sam raz by zaszyć się z nią w fotelu. Bohaterowie przynajmniej Ci główni bardzo dobrze nakreśleni. Miranda niby trzpiotka a jednak widać że szare komórki ma nie od parady /w ogóle konfrontacja z ochmistrzynią czy z Lucienem jest po prostu boska/ Skorpion - rany Skorpion uwielbiam Cię i ja! ech co by dużo nie mówić niektóre sytuacje i dialogi między bohaterami są miodne do kwadratu. Jeśli chodzi o drugą parę buuu mocno naciągane i cytując zdanie z książki zupełnie jakby dłubało się w chorym zębie, aby sprawdzić czy ciągle boli bo momentami bolało i to bardzo, nie można mieć jednak wszystkiego. Ogólnie ocena wysoka.

Mój ulubiony fragment
Miranda zanurzyła się w gorącej wodzie i z zamkniętymi oczami odetchnęła głęboko, delektując się wonią płatków róż, które dosypała do kąpieli. Zamierzała jutro kontynuować zwiedzanie okolic i tym razem skupić się na ogrodzie za budynkiem. Nastała wiosna wszędzie kwitły żonkile, a z wilgotnej ziemi lada moment powinny się wyłonić młode pędy róż. Nie mogła się doczekać.
Zamknęła oczy i zagłębiła się po szyję. Gdyby bardzo się postarała, może udałoby się jej zapomnieć, że Lucien wrócił. /.../
Nagle w oddali usłyszała jego ryk. A zatem nareszcie ujrzał swoje pokoje!

Bez kitu uwielbiam tę bohaterkę!!!

Książka co prawda w rękach z przypadku, ale praktycznie połknięta w kilka godzin. Lekka i zabawna z zabarwieniem czyli taka w sam raz by zaszyć się z nią w fotelu. Bohaterowie przynajmniej Ci główni bardzo dobrze nakreśleni. Miranda niby trzpiotka a jednak widać że szare komórki ma nie od parady /w ogóle konfrontacja z ochmistrzynią czy z Lucienem jest po prostu boska/...

Miranda Rohan,córka hrabiego Adriana Rohana i Charlotte Spenser została skompromitowana i wykluczona z londyńskiej socjety wskutek niefortunnego romansu przed kilkoma laty.Od tego czasu cieszy się wolnością upadłej kobiety,do woli korzystając z przyjęć,przejażdżek i decydując o swym losie.Jednak gdy poznaje mrocznego hrabiego Luciena de Malheura zwanego Skorpionem,który ratuje ją podczas niefortunnej przejażdżki powozem,zaprzyjaźniają się ze sobą,pomimo fatalnej opinii krążącej o nim w towarzystwie.Miranda nie wie jednak,że jej wykluczenie z towarzystwa,pozbawienie cnoty i skazanie na moralny upadek było starannie zaplanowaną przez Luciena intrygą mającą na celu zemstę na rodzinie Rohan.Hrabia obwinia o samobójczą śmierć swojej siostry wiele lat wcześniej najstarszego brata Mirandy i szczerze nienawidzi Rohanów.Ponieważ pierwsza intryga nie powiodła się do końca,Lucien bierze sprawy w swoje ręce i zamierza ożenić się z Mirandą,tym samym gnębiąc jej rodzinę.Wywozi ją do swej posiadłości w odległych górach Krainy Jezior,gdzie zamierza przeprowadzić swój niecny plan do końca.Niestety od nienawiści do miłości jeden krok i wkrótce Lucien i Miranda wpadają w sidła uczucia,przed którym bronią się oboje...
Świetnie napisany romans historyczny,będący kontynuacją losów rodziny Rohan.Potwornie oszpecony na twarzy i plecach przez obłąkaną macochę Lucien nigdy nie zaznał cieplejszego uczucia,nie mówiąc już o miłości,więc zaskoczeniem dla niego było uczucie do Mirandy,kobiety którą zamierzał wykorzystać i porzucić.Traktował ją obcesowo,wręcz okrutnie czasami a jednak mimo wszystko Miranda dostrzegała w nim piękno i dobro pomimo blizn i kalectwa.Raniąc siebie nawzajem tylko zbliżali się do siebie,a namiętność i pożądanie pchało ich w swoje ramiona.Równolegle do historii Mirandy i Luciena rozgrywał się inny dramat miłosny:Jane Pagett-kuzynki Mirandy i Jacoba-złodzieja i przyjaciela Luciena.Ich przypadkowy pocałunek w ciemnej sypialni podczas spotkania towarzyskiego zapoczątkował serię zmian w życiu Jane.Kobieta mająca wyjść za mąż za dość oschłego i niezbyt przyjemnego w obyciu Bothwella zaczyna mieć wątpliwości odnośnie swej decyzji.Namiętny pocałunek z nieznajomym rozbudził w niej tęsknotę za przygodą,pożądaniem i ekstazą a i sam Jacob nie może zapomnieć smaku ust Jane i jej zapachu.Oni również sporo przejdą,zanim zrozumieją siłę swego uczucia i zdecydują się na wspólne życie.Czające się w powietrzu pożądanie,obrazowo opisane sceny miłosnych zbliżeń głównych bohaterów,zabawne przepychanki słowne pomiędzy Mirandą i Lucienem oraz genialnie poprowadzona akcja książki zapewniają wspaniałą lekturę,od której nie sposób się oderwać.Gorąco polecam!!!

Miranda Rohan,córka hrabiego Adriana Rohana i Charlotte Spenser została skompromitowana i wykluczona z londyńskiej socjety wskutek niefortunnego romansu przed kilkoma laty.Od tego czasu cieszy się wolnością upadłej kobiety,do woli korzystając z przyjęć,przejażdżek i decydując o swym losie.Jednak gdy poznaje mrocznego hrabiego Luciena de Malheura zwanego Skorpionem,który...

Kobieca postać świetna, zabawna. Niestety końcówka książki rozczarowuje, mało rozwinięta, słabo pomyślana. Nie wyłuszczono rozmyślań dotyczących nie brania odwetu na rodzinie Mirandy, a na końcu wygląda na to, że Benedick w ogóle nie obchodzi już Skorpiona.. Ale poza końcówką czyta się dobrze

Kobieca postać świetna, zabawna. Niestety końcówka książki rozczarowuje, mało rozwinięta, słabo pomyślana. Nie wyłuszczono rozmyślań dotyczących nie brania odwetu na rodzinie Mirandy, a na końcu wygląda na to, że Benedick w ogóle nie obchodzi już Skorpiona.. Ale poza końcówką czyta się dobrze

Muszę ją mieć! Tak pomyślałam jak przeczytałam opis :)
A co do postaci to powiem jedno, mnie bardzo wciągnął wątek przyjaciółki Mirandy - Jane i wspólnika od szemranych interesów Luciena.
Lucien poorany bliznami, kuśtykający o lasce. Hmm... a jednak mimo swego szpecącego wyglądu łamie serca niewieście :)

Muszę ją mieć! Tak pomyślałam jak przeczytałam opis :)
A co do postaci to powiem jedno, mnie bardzo wciągnął wątek przyjaciółki Mirandy - Jane i wspólnika od szemranych interesów Luciena.
Lucien poorany bliznami, kuśtykający o lasce. Hmm... a jednak mimo swego szpecącego wyglądu łamie serca niewieście :)