W czasie spektaklu operowego, ma miejsce ogromna tragedia. Na scenie ginie znany i szanowany, w środowisku muzyków, baryton. W miejscu tego spektakularnego i śmiertelnego w skutkach wypadku znajduje się przypadkowo początkująca detektyw- Klara Schulz. Jest ona córką emerytowanego policjanta, żoną kardiologa i matką pięcioletniego chłopca. Dostaje prywatne zlecenie, od przyjaciela śpiewaka. Śledztwo Klary przybiera niebezpieczny tok. Ginie coraz więcej muzyków. Jeśli kobieta szybko nie znajdzie mordercy, sama może znaleźć się „na celowniku”.



Nadia Szagdaj jest wykształconym muzykiem. Gra na wiolonczeli, fortepianie i śpiewa w operze. Zadebiutowała powieścią „Przepowiednia”. Pasjonuje się fotografowaniem Wrocławia oraz poznawaniem jego historii.

Akcja „Kronik” dzieje się na początku XX wieku. Jest to niezbyt dobry czas dla początkującej pani detektyw. W policji nie chcą widzieć kobiet, a większość mężczyzn zaczyna chichotać, gdy słyszą czym się zajmuje. Klara jednak jest wyjątkowo silna psychicznie i nie zraża się po początkowych niepowodzeniach. W końcu śledztwa i łapanie przestępców ma we krwi. Muszę przyznać, że bardzo ją polubiłam. W świecie, gdzie kobiety mają siedzieć w kuchni, ona się nie daje podporządkować mężczyznom i wychodzi na ulicę robić to, co kocha. Niestety jak jej upór i zaciętość bardzo przypadły mi do gustu, tak jej mąż, od samego początku wzbudził moją niechęć. Przez całą powieść drażnił mnie i irytował każdym słowem. Kolejnym bohaterem zasługującym na wzmiankę jest Dieter, były kochanek (w pozytywnym znaczeniu tego słowa) Klary. Nie przestrzega sztywnych zasad, robi to, co nakazuje mu serce, jest bezczelny. Typowy niegrzeczny chłopiec. Prawdą jest, że tacy pociągają kobiety. Mnie i Klarę zauroczył od samego początku. Wszyscy bohaterowie są barwnie wykreowani i każdy czymś zaskakuje.

Jak przystało na dobrą powieść kryminalną, w „Kronikach” znajdziemy wielu podejrzanych, niesympatycznych policjantów i wyjątkowo szczegółowe opisy zwłok. Wielkim plusem powieści jest nieprzewidywalność. Do samego końca trzyma w napięciu.

Książka jest napisana bardzo przyjemnym językiem. Nie natknęłam się na żadne błędy. Każda nazwa ulicy, czy budynku jest w przypisie przetłumaczona.

Tajemnicza okładka przyciąga spojrzenie i daje wyobrażenie ulic, jakimi przechadzała się Klara.

„Sprawa pechowca” bardzo mi się podobała. Jestem pewna, że będę do niej często wracać. Mam nadzieję, za autorka skusi się na napisanie dalszych przygód młodej detektyw.

W czasie spektaklu operowego, ma miejsce ogromna tragedia. Na scenie ginie znany i szanowany, w środowisku muzyków, baryton. W miejscu tego spektakularnego i śmiertelnego w skutkach wypadku znajduje się przypadkowo początkująca detektyw- Klara Schulz. Jest ona córką emerytowanego policjanta, żoną kardiologa i matką pięcioletniego chłopca. Dostaje prywatne zlecenie, od...