Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) bolesne wspomnienie uparcie powracało, przeradzając się w palący głód. Gasiła go szklanką wody podczas kolejnej nieprzespanej nocy obfitującej w mary z przeszłości, snujące się po jej umyśle niczym przywrócony do życia umarły, niespokojne i odbierające rozum.