Po książce "Każdy umiera w samotności" to drugie moje spotkanie z pisarzem: Hansem Falladą. Nie zawiodłam się.
Powieść "Co dalej, szary człowieku" napisana jest równie dobrym, prostym językiem, bez zbędnego rozpisywania się i używania ozdobników. Może nie "porywa", ale od strony technicznej i przekazu poruszanego problemu, czyta się dobrze, z zaangażowaniem .
A problem, to życie młodej, biednej rodziny w Niemczech w latach 1930 -1932; w latach głębokiego kryzysu gospodarczego, a więc i panującego bezrobocia. Kryzys odbiera, jak wiadomo poczucie bezpieczeństwa.
Jahannes Pinneberg, to zwykły, prosty, spokojny, uczciwy i sumienny młody mężczyzna. Stara się zapewnić przyzwoite i godne warunki do życia swojej żonie i dziecku. W celu utrzymania pracy gotów jest przeżyć wiele upokorzeń od pracodawcy i poniżenia w urzędach w trakcie załatwiania różnych spraw. Młode małżeństwo nie ma żadnej pomocy, żyje bardzo oszczędnie z dnia na dzień, z ołówkiem w ręku licząc każdą wydaną markę.
Nieustanny problem to jak dalej żyć? Co przyniesie następny dzień? Jak płacić za mieszkanie i jakie robić zakupy ?
Liczy się więc jakakolwiek praca. Brak jest aspiracji i nadziei na lepszą przyszłość. Problem jest bliski dzisiejszych czasów, a pytanie jak żyć po utracie pracy dotyka wiele rodzin.
Autor książki pokazuje, że w tej sytuacji wielką wartość odgrywa rodzina. Miłość daje wsparcie i siłę w pokonywaniu trudności.
"Nędza to nie tylko nieszczęście, nędza to piętno, nędza oznacza podejrzenia". A życie toczy się dalej.
Ja polubiłam bohaterów - Johannesa i jego żonę Julinkę. Jego spokój i jej oddanie. Mądrość prostych, zwykłych, "szarych" ludzi.
Polecam.

Po książce "Każdy umiera w samotności" to drugie moje spotkanie z pisarzem: Hansem Falladą. Nie zawiodłam się.
Powieść "Co dalej, szary człowieku" napisana jest równie dobrym, prostym językiem, bez zbędnego rozpisywania się i używania ozdobników. Może nie "porywa", ale od strony technicznej i przekazu poruszanego problemu, czyta się dobrze, z zaangażowaniem .
A problem,...