Hans Fallada to pisarz wybitny. Nie dlatego, że władał wyjątkowym stylem czy warsztatem. Nie dlatego, że potrafił budować wyjątkową fabułę. Nie dlatego, że potrafił trzymać czytelnika w napięciu i zaskakiwać do samego końca.

Hans Fallada to pisarz wybitny, ponieważ w swoich książkach potrafił przedstawić kwestie ponadczasowe. Ludzkie postawy, zachowania, przekonania, styl myślenia, procesy społeczne, które nie zmieniają się w swej istocie mimo upływu czasu i diametralnie różnych okoliczności.

Po każdej lekturze Fallady zostają w mojej pamięci sceny dające do myślenia. W "Co dalej, szary człowieku?" jest to rozmowa z właścicielką kamienicy, która nie rozumiejąc zjawiska inflacji twierdzi, że ktoś ją okradł z pieniędzy. Jak pięknie przemycił w tej scence Fallada lekcję ekonomii, która szczególnie teraz jest aktualna.

Dodam również, że powieści Fallady, mimo z reguły ponurego nastroju i fatalizmu, zawsze mają w sobie fragmenty, przy których czytaniu kąciki ust wyraźnie idą do góry. Nie inaczej jest w tym wypadku.

Hans Fallada to pisarz wybitny. Nie dlatego, że władał wyjątkowym stylem czy warsztatem. Nie dlatego, że potrafił budować wyjątkową fabułę. Nie dlatego, że potrafił trzymać czytelnika w napięciu i zaskakiwać do samego końca.

Hans Fallada to pisarz wybitny, ponieważ w swoich książkach potrafił przedstawić kwestie ponadczasowe. Ludzkie postawy, zachowania, przekonania, styl...

[...]
W tych poszukiwaniach opisu codzienności zwykłych Niemców, trafiłam na Hansa Falladę. Z kilku dostępnych od ręki w bibliotece pozycji, zdecydowałem się na Co dalej, szary człowieku?

Nie do końca trafiła w moje poszukiwania, niemniej pod innymi względami okazała się niezwykle interesująca. Pomijam język, specyficzną narrację, a przede wszystkim irytujące zachowanie głównej bohaterki, która jest niczym Polyanna. W obliczu wydarzeń nieustannie z uśmiechem na twarzy. Znacznie bardziej interesujące są kwestie społeczne. Główni bohaterowie to kochankowie – Johannes i Jaginka. Poznają się przypadkiem, zakochują; efektem tego zakochania jest ciąża i oboje postanawiają wychować dziecko. Jest początek lat trzydziestych. W Niemczech szaleje bezrobocie, tło polityczne nie jest w książce tak istotne. Na razie tylko walczą o jakąś dominację bojówki komunistyczne z nazistowskimi. O wiele ciekawsza jest obserwacja rynku pracy.

Czegóż tam nie ma? I nadgodziny brane przez pracowników, z które oczywiście nie dostają wynagrodzenia i dostępność dla pracodawcy niemal przez całą dobę. Naturalnie przy zatrudnianiu, za marne pieniądze stosuje się szantaż w rodzaju “mamy dziesięciu na pana miejsce”. Johannes jest pracownikiem umysłowym i w książce Fallady przedstawieni są oni, jako coś istotnie gorszego od robotników fizycznych – nie potrafią się zorganizować, nie umieją walczyć o swoje, nie mają związków.
[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/co-dalej-szary-czlowieku/

[...]
W tych poszukiwaniach opisu codzienności zwykłych Niemców, trafiłam na Hansa Falladę. Z kilku dostępnych od ręki w bibliotece pozycji, zdecydowałem się na Co dalej, szary człowieku?

Nie do końca trafiła w moje poszukiwania, niemniej pod innymi względami okazała się niezwykle interesująca. Pomijam język, specyficzną narrację, a przede wszystkim irytujące zachowanie...

Moja pierwsza książka przeczytana w 2019 roku. Mogę sobie życzyć, jak najwięcej takich lektur w 2019 roku.
Historia opowiedziana w książce dzieje się w latach 30 XX wieku, a problemy poruszane w niej są aktualne prawie 80 lat później. Książka w ciąga, czytając przeżywałem i odczuwałem losy bohaterów.

Moja pierwsza książka przeczytana w 2019 roku. Mogę sobie życzyć, jak najwięcej takich lektur w 2019 roku.
Historia opowiedziana w książce dzieje się w latach 30 XX wieku, a problemy poruszane w niej są aktualne prawie 80 lat później. Książka w ciąga, czytając przeżywałem i odczuwałem losy bohaterów.

Obecnie posiadamy tak duzo, chcemy jeszcze wiecej, a do zycia potrzeba tak naprawde niewiele. Specyficzna narracja powiesci jest niczym reporterska relacja zdawana na biezaco z codziennej szarpaniny z losem dwojga mlodych ludzi. Ludzi szarych, ludzi niepozornych, ludzi nie majacych nic oprocz siebie nawzajem. Ale czy to im wystarczy, by przetrwac? Jakie podejma decyzje? Czy beda ich pozniej zalowac? Co jest najwazniejsze? Odpowiedzi na powyzsze i inne pytania (a te na pewno sie zrodza!) w ksiazce. Polecam.

Obecnie posiadamy tak duzo, chcemy jeszcze wiecej, a do zycia potrzeba tak naprawde niewiele. Specyficzna narracja powiesci jest niczym reporterska relacja zdawana na biezaco z codziennej szarpaniny z losem dwojga mlodych ludzi. Ludzi szarych, ludzi niepozornych, ludzi nie majacych nic oprocz siebie nawzajem. Ale czy to im wystarczy, by przetrwac? Jakie podejma decyzje? Czy...

Najbardziej zaskoczył mnie styl tej książki. Bo jest to ciepło opowiedziana przejmująca historia zwykłego człowieka z lat 30-tych XX wieku. Wciągająca, przytłaczająca ale też niestety aktualna.

Najbardziej zaskoczył mnie styl tej książki. Bo jest to ciepło opowiedziana przejmująca historia zwykłego człowieka z lat 30-tych XX wieku. Wciągająca, przytłaczająca ale też niestety aktualna.

Na audiobook „Kleiner Mann, was nun?“ natrafiłem w mojej lokalnej bibliotece. Trochę mnie to zdziwiło, że książka napisana w 1932 roku znalazła się na półce z innymi nowościami wydawniczymi, po krótkim zapoznaniu się z opisem na okładce zrozumiałem dlaczego. Mianowicie, całkiem niedawno ta książka autorstwa Hansa Fallady została wydana ponownie, w swojej oryginalnej, pierwotnej wersji, tak jak ją autor napisał w 1932 roku, zanim aparat nazistowskiej cenzury wymusił na autorze skorygowanie treści, tak aby lepiej pasowała reżimowi. Tutaj nie jestem do końca pewien jako mocno od oryginalu odbiegają wcześniejsze wydania oraz polskie tłumaczenie. Prawdopodobnie polskie tłumaczenie oparte jest na wersji która została zmieniona pod dyktando cenzury.

Książka zrobiła ma mnie duże wrażenie. Słuchałem głównie wieczorami. Jednego wieczoru, podczas słuchania końcówki, książka tak mocno na mnie wpłynęła, że ludzie przebywający w moim otoczeniu zauważyli zmianę w moim zachowaniu tego wieczora. Byłem po prostu w stanie mocnej zadumy i refleksji. Książka porusza temat sprawiedliwości ekonomicznej, tego jak życie czasem potrafi być brutalne względem młodego, szarego, poczciwego, dobrego człowieka, który próbuje zbudować sobie życie rodzinne.

W skrócie, książka opisuje szarą rzeczywistość jaka miała miejsce w Republice Weimarskiej podczas trwania kryzysu gospodarczego. Głównymi bohaterami jest Johannes Pinneberg i jego żona. Mają dwadzieścia kilka lat, są ledwo po ślubie, żona Johannesa jest w ciąży. Johannes ma pracę, ale niestety traci ją. W efekcie znajduje się z żoną w trudnej sytuacji finansowej i życiowej. Autor przedstawia nam losy małżeństwa Pinnebergów w czasowej perspektywie dwóch lat. Pod koniec książki potomek Pinnebergów ma już prawie dwa latka.

Książka jest świetnie napisana. Odniosłem wrażenie, że końcówka jest lepiej napisana niż początek i środek książki. Końcówka miała dla mnie wielką głębie i właśnie końcowy fragment książki mocno przemówił do mnie.

Na audiobook „Kleiner Mann, was nun?“ natrafiłem w mojej lokalnej bibliotece. Trochę mnie to zdziwiło, że książka napisana w 1932 roku znalazła się na półce z innymi nowościami wydawniczymi, po krótkim zapoznaniu się z opisem na okładce zrozumiałem dlaczego. Mianowicie, całkiem niedawno ta książka autorstwa Hansa Fallady została wydana ponownie, w swojej oryginalnej,...

Strasznie dołująca książka. Głównym bohaterem jest..brak pieniędzy...Małżeństwu ciągle nie wychodzi,czytasz dalej i już myślisz sobie, że będzie dobrze i znowu tak nie jest i wszystko się nie układa i czekasz dalej w nadziei na dobre zakończenie i NIC. Nie polecam czytać na urlopie tak mnie zdołowała, że wszystkiego się odechciało.

Strasznie dołująca książka. Głównym bohaterem jest..brak pieniędzy...Małżeństwu ciągle nie wychodzi,czytasz dalej i już myślisz sobie, że będzie dobrze i znowu tak nie jest i wszystko się nie układa i czekasz dalej w nadziei na dobre zakończenie i NIC. Nie polecam czytać na urlopie tak mnie zdołowała, że wszystkiego się odechciało.

Jestem zachwycona prostotą a zarazem głębią utworu. Wspaniale napisana i pięknie poprowadzona opowieść, nie mogę jej nic zarzucić i polecam każdemu :)

Jestem zachwycona prostotą a zarazem głębią utworu. Wspaniale napisana i pięknie poprowadzona opowieść, nie mogę jej nic zarzucić i polecam każdemu :)

W poczuciu beznadziejności zbudują swój świat. Będzie to życie przesycone pustką i znużone ciągłym brakiem sprawiedliwości. Zawieszeni gdzieś poza nawiasem społeczeństwa będą się budzić codziennie z poczuciem rozgoryczenia. Zatoną upokorzeni biedą i brakiem perspektyw. Ale wystarczy tylko dać tym ludziom nadzieję, że przykrości których doświadczają z braku pracy to tylko coś przejściowego. Że zbrukani długotrwałym strachem o przyszłość będą kiedyś traktowani przyzwoicie, tak jak przystało na ludzi. Może z tych, którzy dzisiaj są bezrobotni los wkrótce przestanie drwić a Wielki kryzys pozostanie jedynie złym wspomnieniem czasów, kiedy ludzka godność była notorycznie deptana. W takich chwilach jak te, bohaterowie "Co dalej, szary człowieku", z pewnością zatrzymają nas na chwilę w pogoni za pieniądzem i uprzytomnią jak wiele zależy od naszej empatii. A może i znajdą się wśród nas tacy, którzy będąc władni do zmiany losu wielu pozostałych, zastanowią się nad swoimi możliwościami.

Hans Fallada nie pozostawia złudzeń co do tego, jaki był świat podczas wielkiego załamania gospodarczego na przełomie lat 20-tych i 30-tych XX wieku. Opisując życie młodego niemieckiego małżeństwa ukazuje, że wiele osób nie radzi sobie w sytuacjach kiedy każdy chwyt jest dozwolony a cwaniactwo traktowane jest jako przejaw zaradności. Nie zgadza się z tym, aby tak kochane przez ludzi a jednocześnie okrutne pieniądze, miały rządzić uczuciami i wynaturzać nas ze wszystkiego co w sobie mamy. Aby pech i finansowe kłopoty tworzyły świat pełen nienawiści, ponieważ to wszystko znajdzie swoje odzwierciedlenie w najbliższej przyszłości. I nie myli się w swoich przypuszczeniach, gdyż już za moment naziści aby dojść do władzy wykorzystają niekorzystną sytuację. To co teraz jest tragedią, trafi w ich propagandowej mowie jak woda na młyn, lecz wtedy będzie za późno na to aby oprzytomnieć.

Lektura "Co dalej, szary człowieku" tworzy obraz życia przeciętnego niemieckiego obywatela, który szarpany przeciwnościami losu rzucany jest coraz mocniej w głębię rozpaczy. Im bardziej zanurzałem się w nacechowaną przykrościami literaturę Fallady, tym większe miałem wrażenie o nędzy ludzkiego istnienia. Maleńkość życia, które bywa niewiele warte w czasach kryzysu gospodarczego, obudziła we mnie zmysł sprawiedliwości społecznej i wyostrzyła poczucie potrzeby socjalnego bezpieczeństwa. Uświadomiła mi, że są ludzie, którzy żyjąc w ciągłym strachu, tracą bardzo wiele z najpiękniejszych lat swojej młodości. Bo przecież sięgnięcie dna jedynie intensyfikuje ich odczucie rezygnacji i wyobcowania.

Hans Fallada jak zwykle okazał się dla mnie promotorem walki o równość a jednocześnie wieszczem złych wydarzeń. Bo to on przewidział w swych książkach następstwa, które wywołane zostały problemami przez niego opisywanymi. I jako przykład można tu podać wzbierającą brunatną falę, która zalała Niemcy w latach 30-tych XX wieku, bunt wyczerpanych kryzysem ludzi pomieszany z domieszką nacjonalizmu. Wierzę że od Fallady przyjdzie mi się jeszcze wiele nauczyć, gdyż "Co dalej, szary człowieku" nie jest ostatnią jego powieścią, którą planuję przeczytać.

W poczuciu beznadziejności zbudują swój świat. Będzie to życie przesycone pustką i znużone ciągłym brakiem sprawiedliwości. Zawieszeni gdzieś poza nawiasem społeczeństwa będą się budzić codziennie z poczuciem rozgoryczenia. Zatoną upokorzeni biedą i brakiem perspektyw. Ale wystarczy tylko dać tym ludziom nadzieję, że przykrości których doświadczają z braku pracy to tylko...

Po książce "Każdy umiera w samotności" to drugie moje spotkanie z pisarzem: Hansem Falladą. Nie zawiodłam się.
Powieść "Co dalej, szary człowieku" napisana jest równie dobrym, prostym językiem, bez zbędnego rozpisywania się i używania ozdobników. Może nie "porywa", ale od strony technicznej i przekazu poruszanego problemu, czyta się dobrze, z zaangażowaniem .
A problem, to życie młodej, biednej rodziny w Niemczech w latach 1930 -1932; w latach głębokiego kryzysu gospodarczego, a więc i panującego bezrobocia. Kryzys odbiera, jak wiadomo poczucie bezpieczeństwa.
Jahannes Pinneberg, to zwykły, prosty, spokojny, uczciwy i sumienny młody mężczyzna. Stara się zapewnić przyzwoite i godne warunki do życia swojej żonie i dziecku. W celu utrzymania pracy gotów jest przeżyć wiele upokorzeń od pracodawcy i poniżenia w urzędach w trakcie załatwiania różnych spraw. Młode małżeństwo nie ma żadnej pomocy, żyje bardzo oszczędnie z dnia na dzień, z ołówkiem w ręku licząc każdą wydaną markę.
Nieustanny problem to jak dalej żyć? Co przyniesie następny dzień? Jak płacić za mieszkanie i jakie robić zakupy ?
Liczy się więc jakakolwiek praca. Brak jest aspiracji i nadziei na lepszą przyszłość. Problem jest bliski dzisiejszych czasów, a pytanie jak żyć po utracie pracy dotyka wiele rodzin.
Autor książki pokazuje, że w tej sytuacji wielką wartość odgrywa rodzina. Miłość daje wsparcie i siłę w pokonywaniu trudności.
"Nędza to nie tylko nieszczęście, nędza to piętno, nędza oznacza podejrzenia". A życie toczy się dalej.
Ja polubiłam bohaterów - Johannesa i jego żonę Julinkę. Jego spokój i jej oddanie. Mądrość prostych, zwykłych, "szarych" ludzi.
Polecam.

Po książce "Każdy umiera w samotności" to drugie moje spotkanie z pisarzem: Hansem Falladą. Nie zawiodłam się.
Powieść "Co dalej, szary człowieku" napisana jest równie dobrym, prostym językiem, bez zbędnego rozpisywania się i używania ozdobników. Może nie "porywa", ale od strony technicznej i przekazu poruszanego problemu, czyta się dobrze, z zaangażowaniem .
A problem,...