Sensacyjny nieco tytuł tej książki dobrze odpowiada jej treści. Autor w oparciu o liczne źródła pisane ukazuje czytelnikom, jak wysoki był poziom nauki i techniki w okresie hellenistycznym. Wynalazki i samo też naukowe podejście tej epoki przepadły niestety po podboju rzymskim, bo Rzymianie III-II wieku p.n.e. nie byli jeszcze tymi kulturalnymi zdobywcami z czasów Augusta. Z tego też względu Autor zwalcza tezę o istnieniu "jednej" nauki starożytnej taki termin stawiając na równi co do trafności z "nauką II tysiąclecia po Chrystusie". Książka pozwala lepiej poznać epokę hellenistyczną i jej mało znane aspekty (nie poruszają ich np. ciekawe skądinąd książki A. Świderkówny). Czytelnik dowie się więcej o tak ważnych postaciach jak Euklides, Heron, Hipparch z Nikai czy Herofilos. Książka operuje dość hermetycznym językiem nauk ścisłych, co może nieco utrudniać lekturę nieprzygotowanym czytelnikom, niemniej jest to jedna z absolutnie najciekawszych książek o epoce hellenistycznej. Myślę, że rzeczywiście rewolucjonizuje nasze rozumienie tego okresu, a pośrednio także całej starożytności grecko-rzymskiej. Z pewnością jeszcze kiedyś do niej wrócę.

Tomasz Babnis

Sensacyjny nieco tytuł tej książki dobrze odpowiada jej treści. Autor w oparciu o liczne źródła pisane ukazuje czytelnikom, jak wysoki był poziom nauki i techniki w okresie hellenistycznym. Wynalazki i samo też naukowe podejście tej epoki przepadły niestety po podboju rzymskim, bo Rzymianie III-II wieku p.n.e. nie byli jeszcze tymi kulturalnymi zdobywcami z czasów Augusta....