ona: Piękna, inteligentna, urocza blondynka z dobrego domu. Prymuska i kapitan szkolnej drużyny cheerleaderek. Doskonała w każdym calu (przynajmniej z pozoru).
on: Bezczelny, wulgarny, arogancki i groźny. Zaufany członek Latynoskiej Krwi, którego głównym zadaniem jest odzyskiwanie należności od dłużników gangu.
Dzieli ich wszystko. Łączy... wspólny projekt z chemii. I ta tonta quimica entre ellos.

nic nie tłumaczy mojego zachwytu powieścią pani Elkeles, jak również tak wysokiej dla niej oceny. Jest to bowiem zwykły romans młodzieżowy, który w rzeczywistości nie wnosi niczego nowego, lecz powiela wszystkie znane światu schematy. Ja zaś nie jestem wielką fanką romansów.
A jednak coś w historii Alejandro Fuentesa mnie urzekło. Bo, prawdę mówiąc, cała ta płomienna miłość entre Brittany y Alejandro, która dla większości (wszystkich?) Czytelników stanowi główną oś fabuły, dla mnie była jedynie lukrowanym dodatkiem. Przyznaję, trudno byłoby mi "przejść" obok Alexa z zupełną obojętnością. Pani Elkeles udało się bowiem stworzyć postać chico malo, łączącą w sobie cechy prawdziwego macho z pozytywną nutą el romantico. Bez przesady. Baz zbędnego słodzenia. No, może chwilami. Ale z umiarem, jakiego brak większości Autorek współczesnych romansów.
Niemniej, nastąpiła "mała" zmiana perspektywy. Bo o ileż bardziej uwodzicielski i fascynujący okazał się dla mnie mroczny świat Alejandro. Jego przynależność do Latynoskiej Krwi, troska o rodzinę, braterska więź z Paco... aż wreszcie i tajemnica śmierci su papa.
Cały prawdziwy ciężar fabuły przeniósł się na terytorium Latynoskiej Krwi. W świat Młodych Gniewnych, gdzie każdy kolejny dzień oznacza nową walkę na śmierć i życie. Konflikt między lojalnością, a strachem o własne przetrwanie. Troską o najbliższych, a skrywanymi w głębi serca ambicjami i aspiracjami. Między braterstwem, a zdradą.
Jeśli o mnie chodzi, bezbarwna panna Brittany mogłaby się równie dobrze w ogóle nie pojawić na kartach tej powieści. A historia wcale by na tym nie straciła. Tak długo, jak mieliby w niej swoje stałe miejsce silny, niezłomny Alejandro, wierny Paco, niewinny Luis, rozważna Isabel, zły do szpiku kości Hector i cała reszta Mexicos del Sur.

co zatem odtrącało mnie w powieści pani Elkeles i dlaczego moja ocena dla niej nie była wyższa...?
Ech, te lukrowane serduszka.

* * *
EDIT: Róża & pan Spioler
http://roza-spoiler.blogspot.com/2016/02/la-quimica-perfecta_25.html

ona: Piękna, inteligentna, urocza blondynka z dobrego domu. Prymuska i kapitan szkolnej drużyny cheerleaderek. Doskonała w każdym calu (przynajmniej z pozoru).
on: Bezczelny, wulgarny, arogancki i groźny. Zaufany członek Latynoskiej Krwi, którego głównym zadaniem jest odzyskiwanie należności od dłużników gangu.
Dzieli ich wszystko. Łączy... wspólny projekt z chemii. I ta...