Książka trafiła do mnie w ramach akcji "Obieg zamknięty" z profilu Czytamy polskich autorów na Facebook'u. Słyszałam o Monice Orłowskiej wcześniej same dobre opinie i myślę, że sięgnę po dwie wcześniejsze powieści jej autorstwa, choć - niestety - "Kłamstewka i kłamstwa" rozczarowały. Dlaczego? Po pierwsze, zdolność oddania rzeczywistości to cenna umiejętność, niewątpliwie udało się to autorce osiągnąć, ale zabrakło głębszego wglądu w losy bohaterów. A tych jest w książce wielu i mam problem z tym, kto jest postacią wiodącą. Kiedy zaczęłam czytać, sądziłam, że to Alicja, fragmenty pisane w narracji pierwszoosobowej są naprawdę świetne, goryczka życiowa przeplata się w nich z dowcipem. Bardzo udane połączenie. Szkoda, że autorka nie zdecydowała pociągnąć tak całej fabuły, w której poza wymienionymi fragmentami brakuje emocji. Działania, decyzje, rozmowy pozostałych osób obchodzą mnie tyle, co strzępki rozmów i sytuacje, których jestem świadkiem, przechodząc przez moje podwórko. Czyli raczej nieznacznie. I w tym sensie oddanie rzeczywistości, bez zagłębiania się w nią, bez metapoziomu, staje się raczej wadą, bo czytelnik myśli sobie, że owszem, tak jest, sam to zna, tylko.. co z tego? Nie podoba mi się w książce intryga detektywistyczna, na którą zabrakło pomysłu. Większą rozróbę w moim bloku spowodował niezidentyfikowany pies sikający w windzie. Klasyczny kryminał z tymi samymi osobami, na tymże osiedlu, mógłby zadziałać, ale takie przymiarki do wątków kryminalnych mnie osobiście tylko irytowały, a rozwiązanie intrygi było zupełnie nie do zaakceptowania. Książka pokazuje, że autorka sprawnie operuje słowem, nie mogę się przyczepić do żadnych konstrukcji językowych, przyjemnie się to czytało, ale to bez znaczenia, gdy po chwili odkładałam książkę znużona, bo akcja nie posuwała się do przodu. Mnóstwo scenek sytuacyjnych, i znowu - a jakże - prawdziwych i dobrze napisanych, to za mało na powieść. I - może na pocieszenie (?) - dla autorki. Nie skończyłam czytać, więc może nie wiem, o czym piszę :). Stawiam cztery gwiazdki za Alicję i za język.

Książka trafiła do mnie w ramach akcji "Obieg zamknięty" z profilu Czytamy polskich autorów na Facebook'u. Słyszałam o Monice Orłowskiej wcześniej same dobre opinie i myślę, że sięgnę po dwie wcześniejsze powieści jej autorstwa, choć - niestety - "Kłamstewka i kłamstwa" rozczarowały. Dlaczego? Po pierwsze, zdolność oddania rzeczywistości to cenna umiejętność, niewątpliwie...