Książki autorstwa Michaela Crichtona uwielbiam i czytam o każdej porze dnia i nocy. Uwielbiam jego styl i finezję przy wplataniu w fabułę nowinek technologicznych w taki sposób, że świetnie się to czyta, i przy tym bawi, już nie mówiąc o tym, że niemal każda jego powieść nadaje się i jest przenoszona na duży ekran, a to wiele znaczy. Jego powieści mają ogromny potencjał. Ale nie zawsze...
PREDATOR - zaczyna się bardzo mocnym wejściem, a potem trzymającym w napięciu szeregu dziwnych i przerażających wydarzeń. Momentami autor wdaje się w zbędne opisy i rozterki bohaterów, co raczej zatrzymuje akcję. Jedynie co podtrzymuje akcję i fabułę, to - jak na czasy, w których pisał Crichton - opisy wspomnianych najnowszych nowinek z powstającej nanotechnologii, co w tamtych czasach było niczym magia.
Książka wciąga, bo nie można przestać czytać, ale dla czytelnika obeznanego i żyjącego w czasach, gdzie każdy ma dostęp do Internetu i wiedzy z zakresu obecnej już wszędzie nanotechnologii, temat może się wydawać nieco oklepany. I mimo braku elementu zaskoczenia jest to godna polecenia i przeczytania książka, no i może kiedyś będzie przeniesiona na ekran, bo tematyka i przestroga dla cywilizacji technologicznej jest wizytówką Crichtona, jako autora, który mistrzowsko opanował wplatanie najnowszych wynalazków ze świata nauki - od nanotechnogii, miniaturyzację, aż po dinozaury - oraz zagrożenia idące wraz z tymi cudami nauki.
I pytanie: Dlaczego znając to o czym pisał Crichton, to i tak pakujemy się w te problemy?
Chyba przez naszą ciekawość, mówienie: a może jednak nie...!

Książki autorstwa Michaela Crichtona uwielbiam i czytam o każdej porze dnia i nocy. Uwielbiam jego styl i finezję przy wplataniu w fabułę nowinek technologicznych w taki sposób, że świetnie się to czyta, i przy tym bawi, już nie mówiąc o tym, że niemal każda jego powieść nadaje się i jest przenoszona na duży ekran, a to wiele znaczy. Jego powieści mają ogromny potencjał....