Jeśli myślicie, że to kolejna książka o tematyce podobnej do Greya to… poniekąd macie rację. Ale tę książkę czyta się zdecydowanie lepiej!
Podobieństwa? Mamy szarą myszkę, dziewczynę, która nie wierzy w siebie i nie zauważa, że jest piękna i pociągająca. Normalnie jak panna Steele w Greyu. Mamy faceta-twardziela, który trenuje mieszane sztuki walki, zatraca się w walkach i w chęci wygrywaniu coraz to nowszych starć. W międzyczasie okazuje się, że ma duszę artysty i że kiedyś pragnął zostać rzeźbiarzem. Jego historia jest na swój sposób poruszająca i wzruszająca – gdy był mały jego matka nie wytrzymała ciągłych walk ojca i zostawiła ich oboje. Ojciec nie potrafił zająć się synem, znaczy potrafił, ale na swój specyficzny sposób. I tak zaczął syna uczyć walk, czyli tego na czym najlepiej się znał. Przypomina Wam to kogoś? Tak, zgadza się, pana Greya!
Główni bohaterowie spotykają się ze sobą po raz pierwszy w momencie, gdy On odniósł kontuzję i z racji tego, że jego lekarz wyjechał musiał zgłosić się do innego fizjoterapeuty. Ona za to pracuje w Klinice i podkochuje się w koledze z pracy. Cały czas się zastanawia co inne kobiety mają w sobie, że Stephen (obiekt jej westchnień) zwraca na nie uwagę, ale na nią nie. I wtedy spotyka Reida. Okazuje się, że to najlepszy kumpel jej brata z dzieciństwa, w którym właśnie wtedy się podkochiwała. I zawierają ze sobą układ typu „Ty mi pomożesz, a ja się odwdzięczę”. Lecz z miłością nigdy nie jest tak prosto i cała ich sytuacja zaczyna się znacznie komplikować…
Jedyne co mi się nie podobało w tej książce to to, że gdy Reid zostawia Lucie mija zaledwie kilka stron a znów się spotykają, wszystko wyjaśniają i są już ze sobą szczęśliwi… Za krótki odstęp jak dla mnie pomiędzy tymi dwiema sytuacjami. Oprócz tego to książkę gorąco polecam, czyta się ją jednym tchem, sceny erotyczne również się zdarzają, ale w porównaniu do Greya są umiejętniej napisane, oddają emocje jakie rządzą naszymi głównymi bohaterami.

Jeśli myślicie, że to kolejna książka o tematyce podobnej do Greya to… poniekąd macie rację. Ale tę książkę czyta się zdecydowanie lepiej!
Podobieństwa? Mamy szarą myszkę, dziewczynę, która nie wierzy w siebie i nie zauważa, że jest piękna i pociągająca. Normalnie jak panna Steele w Greyu. Mamy faceta-twardziela, który trenuje mieszane sztuki walki, zatraca się w walkach i...