Nie wiem czemu, ale spodziewałam się czegoś zupełnie innego. To pierwsza książka tego autora jaką czytałam. Myślałam, że Musso tworzy literaturę nieco wyższych lotów, poważniejszą. I choć dostałam coś zupełnie innego, to nie jestem rozczarowana, po prostu zweryfikowałam swój pogląd (dotąd niczym nie podparty) o twórczości tego autora.

Nie bardzo wiem, jak ocenić tę książkę.
Zdecydowanie podobał mi się język i styl autora, dobrze jest to napisane.
Mam jednak zawsze mieszane uczucia jeśli chodzi o książki obyczajowe, osadzone we współczesnych realiach ale z domieszką nadprzyrodzonych mocy. Nie mam nic przeciwko siłom nadprzyrodzonym, ale w fantastyce, bajkach itp. W powieściach obyczajowych natomiast – nie lubię tego.

Gdyby jednak spojrzeć na te wątki fantastyczne w „Potem” z przymrużeniem oka, potraktować je alegorycznie, to wyjdzie nam z tego dobra powieść obyczajowa o miłości (jeśli ktoś takie lubi, bo ja akurat nie bardzo), o przemijaniu, priorytetach w życiu. I o tym, że żadnego „potem” może już nie być.

Mam co prawda problem z bohaterami, bo kompletnie nie potrafiłam ich sobie wyobrazić. Nie wiem, czy mi to umknęło, czy autor to pominął, ale zupełnie nie kojarzę, czy którykolwiek z bohaterów był choć w kilku słowach opisany od strony wyglądu zewnętrznego. Znamy ich wnętrze – ale ta ludzka, ‘widzialna’ powłoka jest pominięta. A ja lubię widzieć w myślach bohaterów, o których czytam.

Odczucia zupełnie subiektywne – lubię, jak akcja dzieje się w miejscu, które znam, lubię akcję książki dziejącą się w Nowym Jorku. Może nie było tu tego dużo, ale przyjemnie mi się czytało o miejscach w NY, które miło wspominam.
Dodatkowo – poprzednia książka jaką skończyłam czytać to „Cujo” Kinga, a w „Potem” pies jednego z bohaterów wabił się Cujo właśnie :) Taki przypadek, ale skojarzenia od razu miałam jedne – wbrew pozorom miłe, bo choć Kingowy Cujo był wściekły, to książka mi się podobała.

Poczytam jeszcze coś pana Musso. Nie mam pojęcia, czy inne jego książki też zahaczają o moce nadprzyrodzone, ale ponieważ czytało mi się to bardzo szybko, to na pewno z czymś jeszcze jego spróbuję.

Nie wiem czemu, ale spodziewałam się czegoś zupełnie innego. To pierwsza książka tego autora jaką czytałam. Myślałam, że Musso tworzy literaturę nieco wyższych lotów, poważniejszą. I choć dostałam coś zupełnie innego, to nie jestem rozczarowana, po prostu zweryfikowałam swój pogląd (dotąd niczym nie podparty) o twórczości tego autora.

Nie bardzo wiem, jak ocenić tę...