Historia o niezwykłym potencjale, niestety dość nieudolnie przedstawiona. Bo czy może być bardziej rozpalający wyobraźnię temat niż zbrodnia na tle przygotowań do walki powstańczej w zajętej przez Rosjan Warszawie? I choć jako historyk mogę uczciwie przyznać, że realia epoki zostały oddane przez autorów z dokładnością i pieczołowitością, to sama fabuła przez większość książki ani nie porywa, ani nie wciąga. Co więcej, sceny, które mogłyby być ukazane naprawdę ciekawie jak np. rozpędzenie manifestujących uczucia narodowe Polaków przez Kozaków, zostały potraktowane przez autorów marginalnie. A przecież mogłyby stanowić dramatyczne i ciekawe tło dla opisywanych zdarzeń, pogłębiając obraz Warszawy z 1862 r. pogrążonej w napięciu i oczekiwaniu, trawionej przez niepokoje polityczne i społeczne. Zabrakło mi też wytłumaczenia dlaczego Warszawiacy chodzili w tamtych czasach ubrani na czarno, bo przecież nie każdy czytelnik musi być obeznany z określeniem "moda patriotyczna". Bohaterowie też pozostawiają wiele do życzenia: są raczej bezbarwni (może z wyjątkiem Czarnyszewskiego i momentami Whichera), a cała historia jest przedstawiona niejako w sposób "ocenzurowany" bez detali i opisów okrutnego i bezwzględnego świata podziemia politycznego i kryminalnego półświatka Warszawy.

Historia o niezwykłym potencjale, niestety dość nieudolnie przedstawiona. Bo czy może być bardziej rozpalający wyobraźnię temat niż zbrodnia na tle przygotowań do walki powstańczej w zajętej przez Rosjan Warszawie? I choć jako historyk mogę uczciwie przyznać, że realia epoki zostały oddane przez autorów z dokładnością i pieczołowitością, to sama fabuła przez większość...