Czytałem przez pryzmat klasycznego filmu Hitchcocka, który poznałem wiele lat wcześniej. Byłem ciekaw literackiego pierwowzoru i tego, jak obszedł się z nim legendarny reżyser, by stworzyć arcydzieło. Pamiętałem oczywiście anegdotę o tym, że wykupił cały nakład książki w Stanach, by nikt nie poznał wcześniej zakończenia.

Wnioski? Tak się powinno tworzyć ekranizacje. Hitchcock pozostał wierny historii opowiedzianej w książce, pozmieniał tylko pewne akcenty, perspektywę z jakiej ją poznajemy. Ja wiedziałem już, o co chodzi, świadomie więc pozbawiłem się przyjemności płynącej z poznania prawdy, ale i tak przy pewnej scenie z kluczowym zwrotem akcji miałem ciarki na plecach. To o czymś świadczy.

Teraz zamierzam ponownie obejrzeć film wspólnie z kolegą, który na pytanie "oglądałeś Psychozę?" odpowiedział "nie, ale czytałem książkę". Myślałem, że takich ludzi nie ma :D ciekaw jestem, jak mu się spodoba ekranizacja.

Czytałem przez pryzmat klasycznego filmu Hitchcocka, który poznałem wiele lat wcześniej. Byłem ciekaw literackiego pierwowzoru i tego, jak obszedł się z nim legendarny reżyser, by stworzyć arcydzieło. Pamiętałem oczywiście anegdotę o tym, że wykupił cały nakład książki w Stanach, by nikt nie poznał wcześniej zakończenia.

Wnioski? Tak się powinno tworzyć ekranizacje....