Tom Shaman główny bohater tego świetnego kryminału jest księdzem. Swoją służbę pełni w Los Angeles, w najniebezpieczniejszych dzielnicach tego miasta. Pewnego dnia jest świadkiem gwałtu na młodej dziewczynie. W jej obronie zabija obu napastników i popełnia względem kościoła śmiertelny grzech. Dręczony wyrzutami sumienia i rozczarowany dotychczasowymi latami posługi rezygnuję i decyduję się na spontaniczną podróż do Wenecji. Od razu wpada tam w kłopoty - znajduje zmasakrowane zwłoki dziewczynki. Zostaje wciągnięty w policyjne śledztwo, które od początku jest polowaniem na rytualnego mordercę. Tom pomaga policjantce Valentine Morassi i wspólnie zagłębiają się w starożytną historię etruską.
Fabuła toczy się dwutorowo. Od początku śledzimy akcję współczesną i w 666 r. p.n.e, a później XVII w. n.e.
W książce każdy znajdzie coś dla siebie: jest historia, zwiedzanie Wenecji, opisy dań kuchni włoskiej, romans, pościgi, wartka akcja, makabryczne zbrodnie i wielka tajemnica.
Ja pochłonęłam ją w jeden dzień. Zachęcam do lektury.

Tom Shaman główny bohater tego świetnego kryminału jest księdzem. Swoją służbę pełni w Los Angeles, w najniebezpieczniejszych dzielnicach tego miasta. Pewnego dnia jest świadkiem gwałtu na młodej dziewczynie. W jej obronie zabija obu napastników i popełnia względem kościoła śmiertelny grzech. Dręczony wyrzutami sumienia i rozczarowany dotychczasowymi latami posługi...

Niesamowita książka. Takie pomieszanie z poplątaniem,różne wątki,różne perspektywy-nie można się oderwać. Jedyne co na początku nieco zniechęca jest użyty w narracji czas teraźniejszy,ale po paru rozdziałach zupełnie to nie przeszkadza. Ansolutnie polecam!!! :)

Niesamowita książka. Takie pomieszanie z poplątaniem,różne wątki,różne perspektywy-nie można się oderwać. Jedyne co na początku nieco zniechęca jest użyty w narracji czas teraźniejszy,ale po paru rozdziałach zupełnie to nie przeszkadza. Ansolutnie polecam!!! :)

Fajna, zajmująca powieść przygodowa. Czyta się ją szybko, akcja jest wartka, wciąga! Nic zobowiązującego, ale sympatyczny kawałek lektury. Polecam na nudne jesienne wieczory.
Jedyny minus jak dla mnie, to pisanie w czasie teraźniejszym wszystkiego... Dość męcząca forma, brzmi sztucznie, ale można się przyzwyczaić.

Fajna, zajmująca powieść przygodowa. Czyta się ją szybko, akcja jest wartka, wciąga! Nic zobowiązującego, ale sympatyczny kawałek lektury. Polecam na nudne jesienne wieczory.
Jedyny minus jak dla mnie, to pisanie w czasie teraźniejszym wszystkiego... Dość męcząca forma, brzmi sztucznie, ale można się przyzwyczaić.

Kocham Włochy, Rzym i Wenecję dlatego akcja tej książki całkowicie osadzona na uliczkach, kanałach i wyspach tego niesamowitego miasta bardzo mi odpowiada. Intryga ciekawa, szybko się czyta, fajny pomysł na retrospekcje.

Kocham Włochy, Rzym i Wenecję dlatego akcja tej książki całkowicie osadzona na uliczkach, kanałach i wyspach tego niesamowitego miasta bardzo mi odpowiada. Intryga ciekawa, szybko się czyta, fajny pomysł na retrospekcje.

Nie mogę powiedzieć, że książka jest zupełnie zła. Jednak nie jest też w żadnej mierze dobra.
Przede wszystkim mam wrażenie, że przed wydaniem to dzieło nie widziało redaktora nawet przelotnie. Może się mylę i poprawi mnie jakiś oburzony językoznawca, ale jak dotąd nie widziałam wyrażenia "praca pod przykryciem". Jak dla mnie to perfidnie płytkie tłumaczenie z angielskiego "under cover", z tym że to oczywiście oznacza pracę pod przykrywką. Zdarzały się również powtórzenia, co uważniejsza korekta by wyeliminowała. Najbardziej jednak przeszkadza mi pisanie przez cały czas w czasie teraźniejszym, co w zamyśle miało chyba wciągać czytelnika i podkręcać akcję, ale na tych 300 stronach (około) zwyczajnie męczyło.
Co do samej historii... Sama akcja wciąga. Przeplatające się wątki teraźniejszości i przyszłości oraz czasami bardzo krótkie rozdziały sprawiają, że czyta się w oczekiwaniu na kontynuację poprzednich wątków. Autor buduje poczucie napięcia, że coś doniosłego ma się zdarzyć, robi wielkie nadzieje, a na końcu rozczarowuje czytelnika.Przynajmniej ja tak to odebrałam.
Postacie są kiepsko zarysowane. Na wstępie dostajemy księdza, który trafia na bandytów gwałcących dziewczynę i bez namysłu załatwia ich wszystkich na miejscu. Nie mogłam wyjść ze zdumienia, od kiedy to księża znają sztuki walki. Normalniejszą reakcją byłoby wezwanie policji. Rozumiem, takie było zamierzenie, bohater miał być nietuzinkowy, ale autor wrzuca czytelnika na głęboką wodę bez słowa wyjaśnienia czy wprowadzenia. Rzeczony ksiądz wyrusza do Wenecji i od razu radośnie porzuca celibat. Jego działania wydały mi się bez sensu, tak jakby autor potrzebował takiego zachowania i zmusił do niego postać. Dopiero pod koniec dostajemy wzmiankę o treningach boksu z więźniami.
Postać pani dziennikarz służy wrzuceniu do historii pikantnego romansu i wzięciu na zakładnika. Już nie będę się czepiała, że sam romans rozwija się rekordowo szybko ( zresztą to moja opinia, w końcu bywa różnie ),ale postać nie ma głębi. Nie wiadomo o niej nic, oprócz jej zawodu. Przepływa przez historię i nie zapada w pamięć.
Najciekawszy był wątek etruski. Brakowało mi może trochę szerszego tła kulturowego, w końcu to mało znane zagadnienie.
Jeśli chodzi o wątek satanistyczny, brakowało mi większej finezji. Moim zdaniem autor pojechał po najmniejszej linii oporu, wykorzystując tradycyjną szatańską liczbę i czarne msze.
Podsumowując - jeśli komuś wystarczy nieskomplikowana rozrywka - spokojnie polecam. Historia jest wciągająca, tego autorowi nie mogę odmówić, i jeśli ktoś nie zwróci uwagi na niedociągnięcia, może to być przyjemna i emocjonująca lektura.

Nie mogę powiedzieć, że książka jest zupełnie zła. Jednak nie jest też w żadnej mierze dobra.
Przede wszystkim mam wrażenie, że przed wydaniem to dzieło nie widziało redaktora nawet przelotnie. Może się mylę i poprawi mnie jakiś oburzony językoznawca, ale jak dotąd nie widziałam wyrażenia "praca pod przykryciem". Jak dla mnie to perfidnie płytkie tłumaczenie z angielskiego...

"Spisek wenecki" bardzo mnie rozczarował. Książka jest nudna mimo że dzieje się współcześnie i w starożytności. Ciężko się ją czyta, bo pisana jest w trzeciej osobie czasu teraźniejszego, czego po prostu nie lubię.Język też dużo pozostawia do życzenia. Jak lubię książki z tajemnicą w tle, to tej zdecydowanie nie polecam. Szkoda czasu na takie nieciekawe lektury, które od razu się zapomina.

"Spisek wenecki" bardzo mnie rozczarował. Książka jest nudna mimo że dzieje się współcześnie i w starożytności. Ciężko się ją czyta, bo pisana jest w trzeciej osobie czasu teraźniejszego, czego po prostu nie lubię.Język też dużo pozostawia do życzenia. Jak lubię książki z tajemnicą w tle, to tej zdecydowanie nie polecam. Szkoda czasu na takie nieciekawe lektury, które od...

Świetna książka, porywa od pierwszych stron. Autor bardzo fajnie połączył wydarzenia mające miejsce w przeszłości z teraźniejszością.

Świetna książka, porywa od pierwszych stron. Autor bardzo fajnie połączył wydarzenia mające miejsce w przeszłości z teraźniejszością.

Nie jest to coś, co zapadnie mi w pamięć i co mnie kręci,
ale czytało się dobrze. Nawet mnie wciągnęło, może dzięki "pięknym okolicznościom przyrody" ;)
Generalnie polecam, M:o)

Nie jest to coś, co zapadnie mi w pamięć i co mnie kręci,
ale czytało się dobrze. Nawet mnie wciągnęło, może dzięki "pięknym okolicznościom przyrody" ;)
Generalnie polecam, M:o)

Makabryczna historia, jak to o satanistach, ale jak dla mnie świetna fabuła, no i uwielbiam jak są przeskoki w przeszłość do innej rzeczywistości i historii

Makabryczna historia, jak to o satanistach, ale jak dla mnie świetna fabuła, no i uwielbiam jak są przeskoki w przeszłość do innej rzeczywistości i historii

Połowa książki przypomina książkę.
Potem jakiś ściek absurdów i dziwnych historii dla dzieci z przedszkola.
Zero zagadki, zero zaskoczenia.
Omijać szerokim łukiem

Połowa książki przypomina książkę.
Potem jakiś ściek absurdów i dziwnych historii dla dzieci z przedszkola.
Zero zagadki, zero zaskoczenia.
Omijać szerokim łukiem