Chyba nigdy nie czytałam książki, w której wydawca (w przypisach) tyle razy korygowałby treści autora. Przykładowo: zamiast 700 podaje 7000 (chyba jest różnica?). Dla polskiego czytelnika nie jest to żaden "zapomniany holokaust", my się o tym wszystkim uczyliśmy w szkołach, natomiast nie poruszył żadnego tematu, o którym nam nie mówiono. Czytając myślałam o niej tylko jedno: jaka ona jest tendencyjna, po czym, na ostatnich stronach książki, można przeczytać, że to właśnie wszyscy pozostali historycy są tendencyjni, tylko nie on :D No a na wstępie żale, że "New York Times" nie zainteresował się recenzją jego książki, bo nie jest wpierany przez środowiska żydowskie... no to już totalna żenada.

Chyba nigdy nie czytałam książki, w której wydawca (w przypisach) tyle razy korygowałby treści autora. Przykładowo: zamiast 700 podaje 7000 (chyba jest różnica?). Dla polskiego czytelnika nie jest to żaden "zapomniany holokaust", my się o tym wszystkim uczyliśmy w szkołach, natomiast nie poruszył żadnego tematu, o którym nam nie mówiono. Czytając myślałam o niej tylko...

Książka jest jak najbardziej warta czasu oraz pieniędzy na nią przeznaczonych. Opisuje gehennę Polaków jak i Żydów, zarazem wyjaśniając niesnaski panujące między obydwiema nacjami jak i ich powody. Skupia się także w dużym stopniu na sposobach niesienia pomocy Żydom przez Polaków w kraju i poza nim. Bardzo polecam.

Książka jest jak najbardziej warta czasu oraz pieniędzy na nią przeznaczonych. Opisuje gehennę Polaków jak i Żydów, zarazem wyjaśniając niesnaski panujące między obydwiema nacjami jak i ich powody. Skupia się także w dużym stopniu na sposobach niesienia pomocy Żydom przez Polaków w kraju i poza nim. Bardzo polecam.

Jeden z nielicznych zagranicznych autorów,którzy raczył zauważyć,że i Polacy(nie tylko i wyłącznie Żydzi) mocno ucierpieli pod niemiecką okupacją.Trochę podkoloryzował i znacznie zwiększył udział antypolskich bandziorów z Gwardii Ludowej w walce z Niemcami ale zagranicznym autorom nigdy nie przyjdzie docenić Batalionów Chłopskich i ,,skrajnie antysemickich bla bla bla''oddziałów NSZ.

Jeden z nielicznych zagranicznych autorów,którzy raczył zauważyć,że i Polacy(nie tylko i wyłącznie Żydzi) mocno ucierpieli pod niemiecką okupacją.Trochę podkoloryzował i znacznie zwiększył udział antypolskich bandziorów z Gwardii Ludowej w walce z Niemcami ale zagranicznym autorom nigdy nie przyjdzie docenić Batalionów Chłopskich i ,,skrajnie antysemickich bla bla...

Nie wiem jak zacząć tę opinię.Książka ta nie jest miła i sympatyczna. Od pierwszej strony wiedziałam,że nie będzie łatwo ją czytać.Czytając o tych wszystkich okrucieństwach nie jest łatwo. Najbardziej wkurzająca jest bezczynność "aliantów". Ta bezsilność.! Amerykanie,Brytyjczycy mieli nas w dupie. Ich zasrana polityka była ważniejsza niż pomoc sojusznikom. Tym bardziej nie rozumiem tej nagonki na Polaków trwającej w sprawie o IPN. Myśmy pomagali Brytyjczykom {10 lip 1940 – 31 paź 1940} a Ci mieli nas w dupie.! Nasz dywizjon 303...tyle ludzi zginęło w walce o Anglię.Jak widać na próżno. Poruszę teraz dość kontrowersyjny temat.Ów dyskusja toczy się teraz między Izraelem a Polską.Jak wszyscy wiemy naród Żydowski{ i nie TYLKO! } ma do nas wielkie ALE,że chcemy uczyć świat naszej historii o II WŚ.To nasz naród tyle wycierpiał! Tyle ludzi zginęło bo chciało dla swoich sąsiadów dobrze.Bo chcieli im pomóc przetrwać to piekło na ziemi.

Polska pomoc Żydom w czasie II wojny światowej – ogół pomocy polskich organizacji humanitarnych, rządu polskiego na uchodźstwie, struktur państwa podziemnego oraz ludności cywilnej RP jaka została skierowana wobec ludności żydowskiej w czasie II wojny światowej w latach 1939–1945. Zawiera się w niej działalność informacyjna związana z prześladowaniami oraz zbrodniami dokonywanymi przez okupanta niemieckiego na ludności żydowskiej, a także pomoc materialna mająca wymiar humanitarny oraz ukrywanie Żydów przed deportacją do gett oraz obozów koncentracyjnych.

Wkurza mnie to gadanie,że to były Polskie obozy śmierci,że to Polacy mordowali,rabowali,gwałcili. Każdy rozumny i trzeźwo myślący człowiek na ziemi.{Przynajmniej mam nadzieje,że na świecie są JESZCZE takie osoby}wie,że obozy śmierci były Niemieckie nie Polskie.


Liczba ocalonych i ratujących

Niemiecka okupacja przyniosła zagładę żydowskiej społeczności, która od wieków zamieszkiwała ziemie polskie. Najprawdopodobniej ofiarą eksterminacji padło od 2,7 mln do 3 mln polskich Żydów.

Mimo iż warunki panujące w Polsce były skrajnie niesprzyjające dla ratowania Żydów, dzięki pomocy struktur Polskiego Państwa Podziemnego oraz zwykłych obywateli tysiące Żydów zdołały przeżyć niemiecką okupację. Historycy oceniają, że na ziemiach polskich niemiecką okupację przeżyło w ukryciu od 40–50 tys. do 100–120 tys. Żydów. Zdaniem Gunnara S. Paulssona w samej tylko Warszawie ukrywało się w różnych odstępach czasu ok. 28 tys. Żydów, z czego blisko 11,5 tys. zdołało przeżyć wojnę. Blisko 350 tys. polskich Żydów przeżyło wojnę na terytorium ZSRR lub uciekło z kraju.

Teresa Prekerowa oceniała, że w różne formy pomocy Żydom zaangażowanych było 360 tys. Polaków. Władysław Bartoszewski szacował ich liczbę na „przynajmniej paręset tysięcy”, podczas gdy zdaniem Richarda C. Lukasa i Jana Żaryna liczba Polaków uczestniczących pośrednio lub bezpośrednio w akcji ratowania Żydów mogła sięgnąć miliona

Liczba Polaków straconych przez Niemców za udzielanie pomocy Żydom nie została dotąd precyzyjnie ustalona. W publikacji „Those Who Helped: Polish Rescuers of Jews During the Holocaust”, wydanej przez GKBZpNP–IPN w 1997 roku, znalazły się nazwiska 704 Polaków zamordowanych za pomoc Żydom. Owa lista nie jest jednak zamknięta, gdyż w liczbie 704 zamordowanych nie uwzględniono m.in. Polaków zamordowanych we wsiach spacyfikowanych przez Niemców za niesienie pomocy Żydom. Polski Związek Byłych Więźniów Politycznych oceniał liczbę zamordowanych na ok. 2500. W publikacji „Martyrs of charity” autorstwa Wacława Zajączkowskiego (Waszyngton: Fundacja im. Maksymiliana Kolbego, 1988) podane zostały nazwiska 2300 Polaków straconych za pomoc Żydom (zebrane przez autora)[59]. Z kolei Anna Poray-Wybranowska w swojej pracy zatytułowanej „Those Who Risked Their Lives” (Chicago, kwiecień 2008) zamieściła ponad 5 tys. nazwisk Polaków zamordowanych przez Niemców za ratowanie Żydów.

Tyle pomogliśmy Żydom a oni tak nam się odpłacają! Pani Irena Sendlerowa uratowała tyle Żydowskich dzieci.Również rodzina Ulmów zginęła bo chciała ratować. Pragnę przypomnieć,że TYLKO w Polsce za choćby podanie kromki chleba Żydowi {niezależnie od płci i wieku} groziła śmierć. {Bo co? Bo Polacy chcieli lepiej nie TYLKO dla siebie?}

Ocenę książki oraz mojego wpisu zostawiam wam! Ja swoje odczucia w formie tego wpisu wyraziłam . Wpisy,liczby itp pochodzą z WIKIPEDII. Posiłkowałam się nimi,żeby nie zrobić błędu.




Cześć i Chwała Bohaterom
Uważam,że Powstańcom należy się Godny i Trwały SZACUNEK!

Nie wiem jak zacząć tę opinię.Książka ta nie jest miła i sympatyczna. Od pierwszej strony wiedziałam,że nie będzie łatwo ją czytać.Czytając o tych wszystkich okrucieństwach nie jest łatwo. Najbardziej wkurzająca jest bezczynność "aliantów". Ta bezsilność.! Amerykanie,Brytyjczycy mieli nas w dupie. Ich zasrana polityka była ważniejsza niż pomoc sojusznikom. Tym bardziej nie...

Na początku niepodobna pominąć sam tytuł i wynikły z niego skandal o odbieraniu Żydom monopolu na stosowanie terminu „holokaust” jedynie do próby unicestwienia przez Niemców ich narodu. Cóż grząski grunt, na co zwrócili uwagę przedmówcy, ale wypadałoby zadać pytanie, dlaczego Żydzi aż tak bronią swojego monopolu na stosowanie tej definicji, skoro bodaj do lat sześćdziesiątych temat holokaustu był w Izraelu w zasadzie niewygodny, a wręcz przemilczany? Warto to wyjaśnić, tu bowiem tkwi klucz do choćby częściowego zrozumienia problemu. Kto śledzi wydarzenia polityczne, ale również społeczne, ponieważ często jest to ze sobą powiązane, ten powinien zdawać sobie sprawę, że właśnie od końca lat 60 (pokolenie '68) mamy do czynienia ze stopniowym wyśmiewaniem i rugowaniem z życia publicznego jakichkolwiek objawów życia religijnego. Dotyczy to każdej nacji, w związku z czym postępuje masowa laicyzacja społeczeństwa, co szczególnie groźne jest właśnie dla Żydów, których najmocniejszym spoiwem jest właśnie religia. Jeśli Żydzi ulegliby tej laicyzacji, to rozpłynęliby się wśród innych narodów, pamiętając wszak, że stanowią nieraz bardzo duże diaspory. Toteż wraz z podjęciem się eksperymentu społecznego związanego z religią, u Żydów wystąpił problem, co zastąpi dotychczasowe, unikalne dla nich spoiwo. Wybór padł na holokaust, który stał się niemal religią, pozwalającą na zatrzymanie procesu dezintegracji narodu, moralizowanie państw zachodu już teraz wręcz przerażonych możliwością posądzenia ich o nawet rzekomy „antysemityzm” i co też istotne, czerpanie korzyści majątkowych z próby zagłady Żydów przez Niemców. Te ostatnią sprawę opisuje zresztą żydowski prof. Norman Finkelstein w swojej publikacji pt: „Przedsiębiorstwo Holokaust”. Dlatego też tak bardzo Żydzi bronią swojego monopolu na holokaust, który zapewnia mocniejszą pozycję polityczną, przetrwanie narodu i pieniądze sięgające miliardów dolarów. Myślę, że obecna próba dyskredytowania Polski na arenie międzynarodowej ma właśnie swoje podłoże w pieniądzach, zważywszy, że w USA procedowana jest ustawa upoważniająca tamtejszy rząd do wywierania nacisków na nasz kraj, w celu zwrócenia NIESŁUSZNIE organizacjom żydowskim majątku „bezspadkowego”. To jest dość dziwaczny pomysł, ponieważ zarówno w Ameryce jak i w Polsce obowiązuje prawo, które sankcjonuje, iż w przypadku braku spadkobierców majątek przechodzi na własność państwa. A więc co my mamy pomyśleć o naszym „najważniejszym sojuszniku” nasyłającym na nas kogoś na wzór komornika?


Uważam, że „Zapomniany holokaust” jest dla naszego narodu niesamowitą laurką, kontrą przeciw przerzucaniu na Polaków odpowiedzialności za holokaust. Nikt o zdrowych zmysłach nie neguje przecież, że byli kolaboranci czy szmalcownicy, ale delikatne przerzucanie na nas odpowiedzialności ma miejsce. Najpierw bowiem Polacy „uczestniczyli” w holokauście, a od niedawna są „współodpowiedzialni”, stąd już niedaleka droga do „odpowiedzialności”. Zatem brońmy dobrego imienia ówczesnego państwa polskiego, jest to sprawa, która jest w interesie nas wszystkich. I niech dadzą do myślenia słowa Normana Daviesa, który przypomniał, że prof. Lucas nie otrzymał posady na jednej z amerykańskich uczelni, bo jak stwierdziła tamtejsza profesura - „napisał zbyt pochlebną książkę o Polakach”. Jak wiadomo bowiem o Polakach można pisać tylko źle. Ukazuje ta sytuacja bardzo dużo.

Na początku niepodobna pominąć sam tytuł i wynikły z niego skandal o odbieraniu Żydom monopolu na stosowanie terminu „holokaust” jedynie do próby unicestwienia przez Niemców ich narodu. Cóż grząski grunt, na co zwrócili uwagę przedmówcy, ale wypadałoby zadać pytanie, dlaczego Żydzi aż tak bronią swojego monopolu na stosowanie tej definicji, skoro bodaj do lat...

Można ją potraktować, jako wstęp. Wstęp na którym większość się pewnie zatrzyma, ale przynajmniej, tyle powinno się wiedzieć...


Napisana przystępnym językiem i dzięki temu w miarę szybko się ją czytało. Warto od niej rozpocząć poznawanie tematu, bo tworzy swego rodzaju kontekst tamtych czasów, jednocześnie czytelnik nieznający tematu otrzymuje pokaźną dawkę informacji. Autor skupił się głownie na losach Polaków i ich dokonaniach, głównie pozytywnych, o negatywnych postawach wspomina, ale się na nich nie skupia.


Warto ją przeczytać, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, gdy głównie są podkreślane negatywne postawy, ale trzeba pamiętać, że tamtych czasów nie da się oceniać czarno-biało. A już z pewnością nie nam ferować wyroki, gdy nie staliśmy w obliczu wyborów i doświadczeń ludzi tamtego okresu i obyśmy nigdy nie musieli.

Można ją potraktować, jako wstęp. Wstęp na którym większość się pewnie zatrzyma, ale przynajmniej, tyle powinno się wiedzieć...


Napisana przystępnym językiem i dzięki temu w miarę szybko się ją czytało. Warto od niej rozpocząć poznawanie tematu, bo tworzy swego rodzaju kontekst tamtych czasów, jednocześnie czytelnik nieznający tematu otrzymuje pokaźną dawkę informacji....

Autor przedstawia Polaków jako główne ofiary II wojny światowej. Przedstawia sytuację ziem polskich do Powstania Warszawskiego włącznie. Sporo ciekawych faktów. Dominuje wizja czarno-biała, choć widać próby niuansowania postaw Polaków.

Autor przedstawia Polaków jako główne ofiary II wojny światowej. Przedstawia sytuację ziem polskich do Powstania Warszawskiego włącznie. Sporo ciekawych faktów. Dominuje wizja czarno-biała, choć widać próby niuansowania postaw Polaków.

To chyba pierwsza książka wydana za oceanem, gdzie termin holokaust jest użyty w stosunku do innej narodowości niż żydowskiej, która próbuję te określenie zawłaszczyć tylko dla siebie. Przez sam ten fakt książka jest warta uwagi. Co się w niej znajduje? 7 rozdziałów dotyczących: okupacji niemieckiej w Polsce, Rządu RP na uchodźstwie, Polskie Państwo Podziemne, polska konspiracja, stosunek Polaków do Żydów, cywilny ruch oporu, problem kolaboracji, a także rozdział poświęcony powstaniu warszawskiemu. Książka jest dość prosta w odbiorze, szczerze powiedziawszy nic nowego odnośnie okupacji niemieckiej z niej się nie dowiedziałem. Dobra dla laika, który dopiero zaczyna "przygodę" z tą tematyką. Na uwagę zasługuje fakt prowadzenia wypośrodkowanej narracji przez historyka ze Stanów Zjednoczonych. Wcześniejsza literatura ocieka polonofobią.
Bez oceny.

To chyba pierwsza książka wydana za oceanem, gdzie termin holokaust jest użyty w stosunku do innej narodowości niż żydowskiej, która próbuję te określenie zawłaszczyć tylko dla siebie. Przez sam ten fakt książka jest warta uwagi. Co się w niej znajduje? 7 rozdziałów dotyczących: okupacji niemieckiej w Polsce, Rządu RP na uchodźstwie, Polskie Państwo Podziemne, polska...

Tytul powinien byc w odwrotnej kolejnosci - "Polacy pod okupacjä nienmieckä. Holocaust" poniewaz wiekszosc ksiäzki odnosi sie do calej sytuacji naszego narodu, a nie samych mordöw.
Jedyne manko to jednak opisywanie NSZ - typowy lewy opis "band" oraz sprawa bombardowan...Skoro rzäd RP 2 1943 nalegal na masowe bombardowania III Rzeszy w 1943....szanowny autorze, fakt, ze naloty dywanowe byly rozkrecone na max w 43-44, lecz juz od 1940 anglicy z niemcami okladali sie bombami po dzielnicach swych miast.
Pozatym ksiäzka dobra i solidnie napisana

Tytul powinien byc w odwrotnej kolejnosci - "Polacy pod okupacjä nienmieckä. Holocaust" poniewaz wiekszosc ksiäzki odnosi sie do calej sytuacji naszego narodu, a nie samych mordöw.
Jedyne manko to jednak opisywanie NSZ - typowy lewy opis "band" oraz sprawa bombardowan...Skoro rzäd RP 2 1943 nalegal na masowe bombardowania III Rzeszy w 1943....szanowny autorze, fakt, ze...

Od lat nie jest tajemnicą, że Polacy widziani przez pryzmat wydarzeń II Wojny Światowej nie są dobrze postrzegani na Zachodzie. Dysputy toczą się nieustannie od zakończenia wojny, a ich końca nie widać.

Jedną z ważniejszych prób rozwikłania zagadki antysemityzmu Polaków, ale także ogólnych postaw narodu polskiego podczas II wojny światowej oraz relacji polsko-żydowskich przed i w jej trakcie, podjął Richard C. Lukas, amerykański historyk i autor kilku mniej lub bardziej znanych publikacji historycznych, w większości dotyczących wojennej historii Polski. Zapomniany Holokaust jest ważną pozycją literacką przede wszystkim na rynku światowym, jednak i dla Polaków powinien mieć on dużą wartość.

Faktem jest, że autor książki Zapomniany Holokaust. Polacy pod okupacją niemiecką 1939−1944 sporo zaryzykował, nadając jej właśnie taki tytuł. W literaturze przedmiotu (a także powszechnie) słowa holocaust używa się wyłącznie w celu podkreślenia odrębności konkretnego aktu ludobójstwa, jakim było i nadal jest „ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej”. Wydaje się więc, że stosowanie tego zwrotu w kategoriach określenia ludobójstwa Polaków podczas wojny jest w najlepszym przypadku niestosowne, w najgorszym stanowi profanację. Abstrahując od współczesnego polskiego wydania, które omawiam, warto wspomnieć, że lektura ta w oryginale zatytułowana The Forgotten Holocaust: The Poles Under German Occupation, 1939−1944 po raz pierwszy na świecie została wydana w 1986 roku, czyli wtedy, kiedy żyła jeszcze ogromna ilość osób, przechowujących w swej pamięci tak żywe doświadczenia wojenne. Można więc sobie wyobrazić, jak wielkie kontrowersje wówczas wzbudziła publikacja, która zresztą do dziś wywołuje skrajne emocje.

Lukas podjął próbę zweryfikowania przekonań dotyczących zachowań Polaków podczas II wojny światowej. Tak więc czytelnicy mogą odnaleźć w książce rozdziały podejmujące problematykę m.in. początków okupacji niemieckiej w Polsce, działań zbrojnych polskiej konspiracji wojskowej, relacji polsko-żydowskich przed, w trakcie i po wojnie oraz powstania warszawskiego. Autor wskazuje także na cierpienie ogromnej liczby ludności nie tylko żydowskiego czy polskiego pochodzenia, ale również wielu innych narodowości (np. podczas wojny zginęło aż 90% ludności cygańskiej). Łącznie jest siedem rozdziałów, jednak Zakazany Holokaust uzupełniono o przedmowę Normana Daviesa (podnoszącą wartość merytoryczną tekstu) oraz o 4 dodatki: pierwszy dotyczy funkcjonowania „Żegoty”, kolejny to (niepełna) lista osób, które zginęły za udzielanie pomocy Żydom, trzeci – prezentujący spis Sprawiedliwych wśród Narodów Świata i ostatni, zawierający plakaty i obwieszczenia, o których wzmianki pojawiają się w rozdziałach. Wszystkie elementy tej książki świetnie ze sobą współgrają, a każdy rozdział jest zakończony obszernymi przypisami, choć taka ich lokalizacja utrudnia nieco uważne czytanie tekstu i bieżące sprawdzanie komentarzy.

Zapomniany Holokaust to rzetelna praca naukowa, napisana w sposób przystępny i trafiający do każdego odbiorcy. Autor ostrożnie i uważnie „przeplata” fakty oraz pełne emocji wspomnienia ofiar wojny. Bardzo dobra i logiczna konstrukcja treści pozwala czytelnikowi na wybór interesującego go rozdziału − oczywiście warto jest przeczytać całość. Na wartość tej publikacji wpływa także różnorodność przedstawionych w niej poglądów. Chociaż rzeczywiście autorowi zależało, aby ukazać Polaków jako naród równie pokrzywdzony jak Żydzi. Zdecydowanie piętnuje on nagonkę zachodnich naukowców żydowskiego pochodzenia na Polaków oraz na teksty naukowe prezentujące nieco odmienne niż żydowskie poglądy (czym zasłużył sobie za granicą na łatkę antysemity). Jednak wyraźnie są widoczne jego starania, by pozostać bezstronnym. Lukas nie boi się ukazywać przejawów negatywnych relacji między Polakami a Żydami, opisuje tragiczne w skutkach działania szmalcowników, ale przedstawia też zaniedbania ze strony rządów: Ameryki, Anglii, Francji i innych krajów, które mogły pomóc, a zwlekały z udzieleniem wsparcia (mam tu na myśli nie tylko pomoc militarną). Ostatecznie autor Zapomnianego Holokaustu opisuje, jak narodziły się dosyć sztywne i taktowne, choć dalekie od serdecznych, relacje między Polakami i Żydami, zamieszkującymi ten sam kraj.

Również wydawcy nie można niczego zarzucić. Wydanie ma twardą oprawę, posiada papierową obwolutę, która, chociaż może szybko ulec zniszczeniu, chroni okładkę. Układ treści w książce jest jasny i czytelny, czcionka została dobrze dobrana do jej gabarytów , dzięki czemu ani nie nabiera ona „sztucznej„ objętości, ani tekst ”nie męczy” oczu czytelnika. Atrakcyjna wydaje się także cena Zapomnianego Holokaustu (w tym przypadku zdania będą podzielone). Niemniej jednak niecałe 50 zł za książkę bardzo dobrą i równie wspaniale wydaną, to zapłata niezbyt wygórowana, szczególnie jeśli chodzi o literaturę faktu i książki historyczne.

Od lat nie jest tajemnicą, że Polacy widziani przez pryzmat wydarzeń II Wojny Światowej nie są dobrze postrzegani na Zachodzie. Dysputy toczą się nieustannie od zakończenia wojny, a ich końca nie widać.

Jedną z ważniejszych prób rozwikłania zagadki antysemityzmu Polaków, ale także ogólnych postaw narodu polskiego podczas II wojny światowej oraz relacji polsko-żydowskich...