Książka Richarda Lukasa, obejmująca wojenne wspomnienia sześćdziesięciu "zwykłych" Polaków pod okupacją hitlerowską, stanowi cenny wkład w nowe spojrzenie na II wojnę światową. Lukas przedstawia przejmujące relacje z lat 1939-1945 polskich chrześcijan pochodzących z różnych środowisk społecznych i ekonomicznych. Ich narracje, pochodzące zarówno ze źródeł ustnych, jak i pisanych, wnoszą ogromny wkład w nasze zrozumienie całości Holokaustu. Wielu z tych, którzy wypowiadają się na tych stronach, próbowało, często z narażeniem życia, pomagać żydowskim przyjaciołom, sąsiadom, a nawet nieznajomym, którym w przeciwnym razie groziła pewna śmierć z rąk niemieckiego okupanta. Niektórzy brali udział w podziemnym ruchu oporu. Inni, odizolowani od doświadczeń Żydów i niedoinformowani o tym horrorze, byli ze zrozumiałych względów zajęci własnym przetrwaniem w obliczu brutalnego stanu, którego ostatecznym celem była eksterminacja lub zniewolenie całej ludności polskiej. Te wspomnienia mężczyzn i kobiet są poruszającym świadectwem ludzkiej odwagi narodu walczącego o przetrwanie wbrew panowaniu deprawacji. Siła ich bolesnego świadectwa wobec nieludzkości tamtych czasów jest niezaprzeczalna.