Katarzyna Wielka. Gra o władzę
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Cykl:
- Katarzyna (tom 1)
- Tytuł oryginału:
- The Winter Palace
- Wydawnictwo:
- Znak Literanova
- Data wydania:
- 2012-08-22
- Data 1. wyd. pol.:
- 2012-08-22
- Data 1. wydania:
- 2012-10-21
- Liczba stron:
- 512
- Czas czytania
- 8 godz. 32 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788324017294
- Tłumacz:
- Ewa Rajewska
- Tagi:
- biografia Katarzyna Wielka historia Rosja władza
Portret jednej z najbardziej bezwzględnych kobiet w historii
Młodziutka, na pozór niewinna księżniczka Katarzyna przybywa na życzenie carycy Elżbiety do Pałacu Zimowego. Zostaje przedstawiona jako kandydatka na żonę Piotra - następcy rosyjskiego tronu. Wybór ten zdecydowanie nie wszystkim przypada do gustu.
Aby przetrwać, musi przyswoić sobie reguły pałacowej gry i pamiętać o jednym: wszyscy oszukują.
Katarzyna Wielka to napisana z ogromnym rozmachem powieść, która pozwala zajrzeć, niczym przez dziurkę od klucza, do komnat i alków Pałacu Zimowego, by odkryć historię przemiany i dochodzenia do władzy jednej z najśmielszych/ najbardziej bezwzględnych kobiet w historii.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Gra o tron
Katarzyna Wielka – to imię wraz z przydomkiem każdemu z nas coś mówi. Wiemy, że dzwoni, nie wiemy tylko, w którym kościele. Oczywiście, jasne jest że Katarzyna Wielka była carycą rosyjską. Ale kiedy panowała i z czego zasłynęła – to już pamięta z pewnością niewiele osób nie będących historykami bądź pasjonatami tej dziedziny. Sięgając po książkę Ewy Stachniak, polskiej autorki mieszkającej i tworzącej w Kanadzie, liczyłam, na to, że przybliży mi ona postać tej sławnej władczyni. Satysfakcja z lektury jest, i owszem, ale niekoniecznie taka, jakiej się spodziewałam. Książka opowiada bowiem nie o samych rządach Katarzyny, lecz jej dojściu do władzy.
Niemniej, droga jaką musiała przejść, by zostać najpotężniejszą carycą w rosyjskiej historii, nie była prosta i zasłużyła na to, by ją opisać. Przyszła władczyni była córką pruskich książąt, urodzoną w Szczecinie, i naprawdę na imię miała Zofia. Na dwór rosyjski przybyła w wieku czternastu lat jako kandydatka na żonę księcia Piotra III. Do tej roli wybrała ją rządząca wówczas caryca Elżbieta, córka słynnego Piotra Wielkiego. Książka Ewy Stachniak w dużej mierze poświęcona jest właśnie Elżbiecie, którą portretuje jako apodyktyczną i bezwzględną. Narratorką książki jest natomiast Warwara Nikołajewa, pochodząca z Polski córka introligatora. Na skutek splotu różnych wydarzeń, po śmierci rodziców trafia ona na dwór carski na stanowisko szwaczki. Bystra i potrafiąca słuchać dziewczyna zostaje jednak szybko zauszniczką Elżbiety, a mówiąc wprost – jej szpiegiem. Warieńka jest bohaterką tej książki w równym stopniu co Katarzyna. To ona oprowadza nas po korytarzach Pałacu Zimowego, wprowadzając w kulisy życia na dworze. Opowiada też o tym jak sama była na nim traktowana. Po przybyciu na dwór Katarzyny caryca rozkazała jej zdobyć sympatię księżniczki, by mieć cały czas napływ bieżących informacji na temat tego, co robi, myśli i z kim się kontaktuje. Z książki wyłania nam się obraz Warieńki jako ofiary pałacowych intryg. Jak sama o sobie mówi, była „sierotą wierzącą w moc cesarskiego miłosierdzia”. Manipulowana z różnych stron, za swój obowiązek uważała donosić Elżbiecie, która przygarnęła ją pod swój dach, o wszystkim co dzieje się na dworze, szybko jednak przekonała się, że caryca jest okrutna i egoistyczna. Niestety, zaprzyjaźniła się z księżniczką Zofią bardziej niż powinna i z czasem została szpiegiem na dwóch frontach, co bardzo skomplikowało jej życie. Jej smutna historia wyraźnie wybija się na pierwszy plan powieści i mnie osobiście, bardziej poruszyła niż losy przyszłej władczyni.
„Gra o władzę” spodoba się miłośnikom powieści historycznych Philippy Gregory, czy fanom serialu „Dynastia Tudorów”. Nie jest to biografia, która zyska szacunek historyków, lecz raczej wariacja na temat postaci Katarzyny, poparta odpowiednimi faktami z jej życia. Nie ma tu wielkiej historii, przynajmniej nie na pierwszym planie, jest za to znakomicie zobrazowane życie na carskim dworze oraz reguły i konwenanse nim rządzące. Mając za sobą falę popularności historycznych seriali czy książek nie będziemy zaskoczeni faktem, że życie uczuciowe władców było bardzo bogate i że na dworze co i rusz zawiązywane były nowe sojusze. Żeby przetrwać, trzeba było wiedzieć, jakim ludziom lepiej się nie narażać i z kim pozostawać w dobrych stosunkach. Dotyczyło to zarówno zwykłych dwórek, jak i samej przyszłej carycy. Książka przybliża też wiele sensacyjnych, a wręcz pikantnych faktów – jak choćby ten, że Piotr III z powodu pewnej, nazwijmy to, „ułomności” długo nie był w stanie skonsumować związku z Katarzyną. Dzięki nastawieniu nie na faktografię, a opis relacji międzyludzkich, książka wciąga i okazuje się być prawdziwym czytadłem, nie pozwalającym się czytelnikowi oderwać. Na szczęście nie jest napisana byle jakim językiem, jak często bywa w przypadku takich powieści. Zarówno język, jak i wydanie książki, są bardzo staranne.
Takie powieści jak ta są na rynku bardzo potrzebne. Jakkolwiek nie jest to proza wybitna, „Gra o władzę” popularyzuje historię i z pewnością skłoni wielu czytelników do zgłębienia wiedzy na temat Katarzyny Wielkiej i czasów, w których żyła. Pamiętajmy jednak, by nie traktować jej jako literatury faktu – książka porusza tylko wybrane wątki i nie może stanowić wyłącznego źródła informacji na temat tego rozdziału historii. Ewa Stachniak pisze już kolejną jej część, w której przedstawi dalsze losy potężnej carycy. Miejmy nadzieję, że będzie to pozycja równie udana, jeśli nie lepsza.
Malwina Sławińska
Oceny
Książka na półkach
- 2 477
- 2 354
- 846
- 91
- 84
- 79
- 55
- 36
- 34
- 21
Opinia
Katarzyna Wielka to postać bardzo znana, nawet dla osób, które mniej interesują się historią. Jej imię kojarzy się z potęgą i bezwzględnością. Jej życie intryguje od wielu lat. Ewa Stachniak, autorka urodzona w Polsce, mieszkająca obecnie w Kanadzie, podjeła się próby przedstawienia jej w okresie, gdy o władzy nie mogła jeszcze marzyć. Do Rosji przybywa jako bardzo młoda, niewinna księżniczka, w której caryca Elżbieta dostrzega idealny materiał na żonę Piotra – następcę tronu. W otoczeniu Elżbiety nie brakuje jednak osób, których pomysł carycy nie zachwyca. Życie księżniczki usłane będzie licznymi przeciwnościami losu i upokorzeniami, które ukształtują potężną, bezwzględną władczynię.
Polskie tłumaczenie tytułu a także opis książki wydają mi się dość zwodnicze. Sięgając po nią, spodziewamy się przeczytać życiorys Katarzyny wraz ze wszystkimi smaczkami, jakie mu towarzyszą. Tym większe będzie nasze zdziwienie, gdy okaże się, że narratorką książki jest Warwara Nikołajewa, pochodząca z Polski córka introligatora. Pracowitość i uczciwość ojca Warwary robi na Elżbiecie takie wrażenie, że składa ona pewną obietnicę – gdy mężczyzny na świecie już zabraknie, jego córka znajdzie się pod opieką carycy. Początki Warwary w pałacu nie wróżą jej świetlanej przyszłości. Wszystko wskazuje na to, że resztę życia spędzi na ciężkiej pracy szwaczki i nigdy nie zostanie dopuszczona przed oblicze władczyni. Los zdaje się jednak do niej uśmiechać. Ma szansę na bardzo interesujące życie, o ile będzie pojętną uczennicą i opanuje sztukę uważnego obserwowania i interpretowania sytuacji rozgrywających się w pałacu. Warwara przekonuje się, że zamknięte drzwi w żaden sposób nie chronią przebywających za nimi osób. Uważna i przebiegła osoba szybko odkryje szparę czy miejsce w którym bez trudu można usłyszeć szeptane słowa. Z układu rąk czy mimiki twarzy można wyczytać nawet najgłebiej skrywane tajemnice. Bardzo szybko staje się zauszniczką Elżbiety, która pragnie, by stała się również przyjaciółką Katarzyny. W tym momencie Warwara jeszcze nie wie, jak trudne będzie to zadanie... Zimowy Pałac jest bowiem miejscem, gdzie intryga goni intrygę a sojusze zdają się zmieniać niemal co sekundę. Sympatia Elżbiety do Katarzyny może okazać się ulotna a przyjaźń zauszniczki jest czymś więcej niż kolejnym obowiązkiem. Podwójna gra jest wyjątkowo niebezpieczna. Wraz z Warwarą przyjdzie nam obserwować zarówno życie carycy Elżbiety, syna jej siostry Anny - księcia niemieckiego Holsztynu, Piotra III, jak również samej Katarzyny do momentu objęcia przez nią władzę.
Napisana z dużym rozmachem, niezwykle barwna historia, bardzo szybko wciąga czytelnika. Zastąpienie anonimowego autora osobą, która porusza się po dworze i ma dostęp do najważniejszych postaci sprawia, że książki nie trakujemy, jak typową biografię, lecz jako niezwykle fascynującą przygodę, podczas której, jakby mimochodem, poznajemy szereg istotnych faktów z historii Rosji. Nie jestem pewna, czy Warwara jest postacią autentyczną, nie znalazlam żadnej informacji, która by na to wskazywała, a i sama autorka określa książkę mianem powieści historycznej a nie biografii. Mimo to cała opowieść jest oparta na wielu rzetelnych informacjach, w tym również zapiskach samej Katarzyny. Warwara nadaje historii bardziej osobisty oddźwięk, sprawia, że nie traktujemy książki jako zlepka zdarzeń i nazwisk, a w jakiś sposób się w nią angażujemy. Przejmują nas losy zauszniczki, jej coraz większe przywiązanie do Katarzyny, za które może zapłacić bardzo wysoką karę. Bardzo interesujący jest również świetnie nakreślony portret kolejnych władców Rosj – Elżbiety, kobiety która obiecała, że za jej panowania nikt nie straci życia, co jednak wcale nie zmienia faktu, że potrafiła rządzić twardą ręką, miłośniczkę kotów, pragnącą zachować młodość wdając się w liczne romanse, dalej Piotra III, zafascynowanego Prusami, pielęgnującego od lat niechęć do Rosji, władcę lekkomyślnego, którego bardziej interesują uciechy życia niż przyszłość kraju a także Katarzyny, która z niewinnej, szczerej dziewczyny, za sprawą licznych upokorzeń i wielu przykrych lekcji na rosyjskim dworze, przeobraża się w znakomitą manipulantkę, doskonale wczuwającą się w polityczne nastroje, gotową wykorzystać nawet bardzo osobiste relacje.
Nie ulega wątpliwości, że losy władców Rosji mogą być równie pasjonującą lekturą jak choćby historia dynastii Tudorów. Z tym większym zainteresowaniem wyczekuję kontynuacji książki. Zachęcam.
(http://alison-2.blogspot.com/2013/03/katarzyna-wielka-gra-o-wadze.html)
Katarzyna Wielka to postać bardzo znana, nawet dla osób, które mniej interesują się historią. Jej imię kojarzy się z potęgą i bezwzględnością. Jej życie intryguje od wielu lat. Ewa Stachniak, autorka urodzona w Polsce, mieszkająca obecnie w Kanadzie, podjeła się próby przedstawienia jej w okresie, gdy o władzy nie mogła jeszcze marzyć. Do Rosji przybywa jako bardzo młoda,...
więcej Pokaż mimo to