To opowieść o podstarzałym, zblazowanym artyście Jonathanie i 11 letniej dziewczynce Lupe – jego sąsiadce.
Jonathan kiedyś był wziętym malarzem. Obracał się w ciekawym towarzystwie wśród samych celebrytów. Mieszkał z psem i partnerem. Był szczęśliwy, mimo, że z rodziną nie utrzymywał żadnych kontaktów. Nagle w jego środowisku zaczęła się szerzyć tajemnicza choroba. Większość przyjaciół Jonathana zmarła, on też został sam. Zdechł nawet jego pies. A i jego samego choroba nie ominęła, pozwoliła mu przeżyć, pozbawiła go jednak wzroku. Stał się on od tamtej pory zgryźliwy, gburowaty, nieuprzejmy.
Jego sąsiadka Lupe to jego całkowite przeciwieństwo. Mimo tak wielu kłód rzucanych jej pod nogi: rodzice z powodu braku pracy musieli wyjechać z kraju, opieka nad przewlekle chorym dziadkiem, a także ….
Lupe pewnego dnia przypadkiem spotyka Jonathana i postanawia, że się z nim zaprzyjaźni. Co z tego wyniknie?
Warto przeczytać żeby się przekonać ile siły woli i dobrej energii ma w sobie to dziecko. Zobaczyć jak mimo przeszkód nie poddaje się, próbuje zarażać swoim optymizmem innych. Twierdzi, że umartwianie się nad sobą, odcinanie się od przyjaciół i bliskich nie prowadzi do niczego dobrego. Uczy, że w każdym działaniu Bóg ma swój cel.
Bardzo polecam tę małą objętościowo, ale wielką sercem książkę, która każdego podniesie na duchu.

To opowieść o podstarzałym, zblazowanym artyście Jonathanie i 11 letniej dziewczynce Lupe – jego sąsiadce.
Jonathan kiedyś był wziętym malarzem. Obracał się w ciekawym towarzystwie wśród samych celebrytów. Mieszkał z psem i partnerem. Był szczęśliwy, mimo, że z rodziną nie utrzymywał żadnych kontaktów. Nagle w jego środowisku zaczęła się szerzyć tajemnicza choroba....