Piotr Kołodziejczak

Grażyna i Janek są małżeństwem z rocznym stażem. Wiedzie im się tak, jak wielu innym, młodym ludziom ,,na dorobku"- nie mogą sobie na wszystko pozwolić i korzystać z życia tak, jakby chcieli. Poczciwy i staroświecki (jak jego imię) Janek jest masażystą w ekskluzywnym ośrodku sportowym. Pracuje od rana do wieczora na utrzymanie swoje oraz leniwej i przygłupiej Grażynki, w której jest ślepo zakochany. Grażynka- rzecz jasna- ani myśli o podjęciu jakiejkolwiek pracy. Siedząc całymi dniami w domu i pomstując w myślach na męża, który ,,nie zapewnia jej życia na odpowiednim poziomie", usilnie szuka rozrywki i sposobów na szybkie podniesienie jakości swojej egzystencji jak najmniejszym wkładem sił. Tak oto, spacerując pewnego dnia pomiędzy półkami w supermarkecie, Grażyna spotyka swojego kolegę z dzieciństwa- Pawła. Przystojny, bogaty i szarmancki Paweł jest zupełnym przeciwieństwem Janka. Grażyna szybko straci głowę dla młodego kochanka, który będzie traktował ją jak ,,księżniczkę". A potem... Ale to już przeczytacie sami. Ja po lekturze książki mam tylko cichą nadzieję, że małżeństwa takie jak Grażyna i Janek w rzeczywistości po prostu się nie zdarzają a jeśli nawet- są naprawdę niewielkim odsetkiem wszystkich. Jakoś nie chce mi się wierzyć w istnienie dobrodusznych i naiwnych Janków, którzy są gotowi na zmiatanie każdego pyłku sprzed stóp swoich leniwych Grażynek i złego słowa nie dadzą o swoich żonkach powiedzieć. Te- większość czasu spędzając w domu,przed telewizorem- nic, tylko piłują swoje pazurki i marzą o romansach rodem z oglądanych, brazylijskich telenoweli. A kiedy jakimś cudem spełnią się ich pragnienia i takie uniesienie im się przytrafi- ich mężowie zachowają się jak książkowy Janek. ,,Bo wiesz..." to jedynie strata czasu. Na szczęście tak bardzo nieodczuwalna, bo książka jest krótka. Szybko się ją czyta i zapomina. Nie polecam.