Sama siekiera. To za mało.

Sama siekiera. To za mało.

Bardzo szczególna książka, śmiały eksperyment literacki, przez większość lektury fascynujący, pod koniec z kolei mocno konsternujący dziwacznym,trudnym do zrozumienia finałem.
+
Podczas awarii prądu w Nowym Jorku w windzie biurowca uwięziona zostaje Susan Hill, uzdolniona artystka plastyczna. W młodości dziewczyna przeżyła straszliwą traumę, cała jej rodzina została brutalnie zamordowana przez szalejącego z siekiera psychopatę (tytułowego Axemana). Teraz, w ciemności martwej windy koszmar powraca a w umyśle Susan odtworzone ze szczegółami zostają wszystkie chwile tragedii.

W tym samym czasie na drugim końcu miasta niepokoi się jej partner, oczekujący nadaremnie spotkania z Susan. Nie mając odpowiedzi z biurowca, do którego dzwonił, rusza na pomoc przez zalany deszczem Nowy Jork. Towarzyszy mu w drodze......Ernest Hemingway (sic!!!),albo jego duch (?).

Obaj w końcu docierają do zamkniętego na głucho budynku. W środku czeka na nich największa tajemnica...
+
"Axeman Nadchodzi" to duże wyzwanie dla czytelnika. Po pierwsze, powieść wymyślona została jako lektura na jedno posiedzenie - wyraźnie pisze o tym sam Farris we wstępie. Przez to nie jest ona formalnie podzielona na rozdziały - to, pozornie, nieprzerwana opowieść. W rzeczywistości punkty przestankowe są widoczne, gdy narracja przeskakuje pomiędzy wspomnieniami masakry sprzed lat, panicznymi myślami uwięzionej w windzie Susan, oraz jej coraz bardziej zaniepokojonym przyjacielem, niemniej faktycznie czytać trzeba raczej zdecydowanie, to nie jest lektura do odkładania na półkę i smakowania jej długimi dniami.

Po drugie, autor śmiało korzysta z różnych bajerów warsztatowych. Narracja przeskakuje pomiędzy czasami, czasem mamy do czynienie ze strumieniem myśli, czasem chaotycznym wspomnieniem, czasem zaś coraz bardziej zwodzącymi czytelnika wizjami.

No i najważniejsze - finałowe rozstrzygnięcie, szalona, wizyjna opowieść, naprawdę bardzo mocno mieszająca w głowie, wywołująca takie wielkie WTF ? Naraz złowroga, ale znakomicie opisana historia seryjnego mordercy, drobiazgowy opis jego bestialskich zabójstw, ustępuje miejsca pulsującemu stroboskopowymi błyskami wyobraźni i dzikimi kolorami zakręconemu strumieniowi świadomości i twórczej swobody zmierzającemu do niezrozumiałego choć intrygującego finału.



"Axeman Nadchodzi" to książka bardzo ciekawa, warta poznania. Sam Farris to bardzo ważny autor grozy, taki zdecydowanie z górnej półki (w okładkowym blurbie Stephen King z charakterystyczną przesadą nazywa go największym mistrzem horroru). Phantom Press ponownie zaskakuje - to absolutnie żadna pulpa, a wysoka literacka jazda. Nierealne zakręcenie finałowe szczególnie powinno przypaść do gustu wielbicielom weird fiction. Przyznam, że z mojej, nieco bardziej przyziemnej perspektywy było ono trochę za trudne, stąd końcowa ocena nieco zjechała. Ale generalnie - naprawdę bardzo warto.

Bardzo szczególna książka, śmiały eksperyment literacki, przez większość lektury fascynujący, pod koniec z kolei mocno konsternujący dziwacznym,trudnym do zrozumienia finałem.
+
Podczas awarii prądu w Nowym Jorku w windzie biurowca uwięziona zostaje Susan Hill, uzdolniona artystka plastyczna. W młodości dziewczyna przeżyła straszliwą traumę, cała jej rodzina została...

22,06,99

22,06,99

Shanon siedzi zamknięta w windzie, a w ciemności napastuje ją psychicznie duch Axemana, człowieka, który niegdyś wymordował rodzinę dziewczyny. Shanon wspomina jak doszło do morderstwa oraz jego przebieg, a jej przyjaciel Don rusza jej na ratunek. - To w skrócie fabuła.

Książka jako całość to nic specjalnie ciekawego. Zbyt dużo tu dłużyzn, niejasności, sporo niepotrzebnych opisów. Dopiero pod koniec akcja nieco się rozkręca, ale jest to trochę pogmatwane, jak nowela bizarro.

Ja ze swojej strony raczej nie polecam, chyba, że naprawdę nie ma już nic innego pod ręką do czytania.

I największy minus. Brak rozdziałów.

Shanon siedzi zamknięta w windzie, a w ciemności napastuje ją psychicznie duch Axemana, człowieka, który niegdyś wymordował rodzinę dziewczyny. Shanon wspomina jak doszło do morderstwa oraz jego przebieg, a jej przyjaciel Don rusza jej na ratunek. - To w skrócie fabuła.

Książka jako całość to nic specjalnie ciekawego. Zbyt dużo tu dłużyzn, niejasności, sporo...

2 / 2015

2 / 2015

Trafiałam na lepsze horrory, ale na samotny, nudnawy wieczór jak znalazł.

Trafiałam na lepsze horrory, ale na samotny, nudnawy wieczór jak znalazł.