Kolejna książka sióstr Bronte w Polsce! Tym razem polskiego wydania doczekała się „Agnes Grey” Anne Bronte, która uznawana jest przez krytyków za powieść w dużej mierze autobiograficzną, ponieważ inspirowana jest prawdziwymi przeżyciami Anne Bronte. Charlotta Bronte w jednym z listów stwierdziła, że „Agnes Grey to lustrzany obraz umysłu autorki”, stąd moje poczucie zjednoczenia z autorką, która żyła przeszło 150 lat temu. Książka jest niezwykle osobista, chodź całość utrzymana jest w skondensowanej i prostej formie, to charakter powieści jest dość poufny.

Główną bohaterką książki jest młoda Agnes, która zmuszona sytuacją finansową rodziny postanawia podjąć pracę, jako guwernantka. Jest rozdarta między rodzinę, a chęć poszerzenia własnych horyzontów. Agnes to młoda kobieta, która najwyżej ceni moralność, skromność i rozsądek. W pracy guwernantki chciała przekazać te i inne wartości swoim podopiecznym, lecz niesforne i rozpieszczone dzieci okażą się nie małym problemem, tym bardziej, że rodzice młodych panien i paniczów, ani myślą dopomóc Agnes w jej zmaganiach. „Agnes Grey” to zwierzenia młodej guwernantki, której przyszło powalczyć o własne szczęście, schować dumę do kieszeni i nie raz ugryźć się w język, tylko po to, aby uzyskać niezależność i zdobyć wykształcenie.

Jest to powieść dość monotonna, utrzymana w dydaktyczno-moralizatorskiej tonacji, skupiająca się bardziej na oddaniu cech, a głównie wad tamtejszego społeczeństwa. Większą część książki stanowią monologi sfrustrowanej Agnes, która tak wiele by chciała zrobić, a niestety, brak jej ku temu środków i władzy. Chodź autorka opisuje wydarzenia, których czasem akcji jest XIX wieczna Anglia, to myślę że wiele współczesnych niań, gospodyń i nauczycielek odnalazłoby wspólny język z Agnes.

W mojej opinii jest to książka napisana jeszcze niewprawioną ręką, bohaterowie nakreśleni są dość niewyraźnie, prócz podopiecznych Agnes, kilka wątków zostało jedynie zarysowanych, w tym rodzące się uczucie Agnes i wikarego. Dla mnie bohaterowie są dość papierowi, a Anna skupiła się bardziej na pokazaniu niewdzięcznej sytuacji guwernantek niż ukazaniu tętniącego życia ówczesnych kobiet.

W książce „Agnes Grey” brak jest tkliwych uniesień czy romantyzmu, za to jej strony wypełniają codzienne zmagania i problemy kobiety, dla której samodzielność i chęć zdobywania wiedzy są najważniejsze. W stosunku do tej książki byłam trochę krytyczna, ale nie sposób nie zwrócić uwagi na język i styl powieści, odczuwam czystą przyjemność z obcowania z piórem autorki. Kiedyś do niej wrócę...

Kolejna książka sióstr Bronte w Polsce! Tym razem polskiego wydania doczekała się „Agnes Grey” Anne Bronte, która uznawana jest przez krytyków za powieść w dużej mierze autobiograficzną, ponieważ inspirowana jest prawdziwymi przeżyciami Anne Bronte. Charlotta Bronte w jednym z listów stwierdziła, że „Agnes Grey to lustrzany obraz umysłu autorki”, stąd moje poczucie...