Książka dość kontrowersyjna. Tezy to np.: cwiczenia nie wplywaja znaczaco na spadek wagi, nie trzeba liczyc kalorii zeby schudnąć, diety wysokotłuszczowe są zdrowe. Broni przy tym ludzi z nadwaga ktorzy sa uwazani za spoleczenstwo za leniwych i obzartuchow. Taubes odwraca ten poglad - uwaza, ze to nie dlatego są grubi bo duzo jedza i nie ruszaja sie, ale wlasnie nie ruszaja sie bo nie maja energii i jedza duzo przez to ze ich organizm jest wiecznie glodny (przez nieodpowiednia gospodarke hormonalna i genetykę). Jedynym hormonem bioracym udzial w odchudzaniu, na ktory mamy istotny wplyw jest insulina, ktora mozna obnizyc usuwajac weglowodany. Dodatkowo bez weglowodanow obniza sie HDL przez co rosnie ryzyko chorob serca. Autor dodatkowo pokazuje ze ten sam HDL rośnie przy diecie wysokotłuszczowej i ze dotychczasowe badania majace polaczyc spozywanie duzych ilosci tluszczu i chorob serca skonczyly sie fiaskiem. Tak wiec ostatecznie zaleca diete bardzoniskoweglowodanowa, bez liczenia kalorii (jesc kiedy jesc się glodnym , skonczyc jak się będzie sytym). Podaje dowody na skutecznosc takiej diety zarowno w kwestii utraty wagi jak i korzysci zdrowotych

Książka dość kontrowersyjna. Tezy to np.: cwiczenia nie wplywaja znaczaco na spadek wagi, nie trzeba liczyc kalorii zeby schudnąć, diety wysokotłuszczowe są zdrowe. Broni przy tym ludzi z nadwaga ktorzy sa uwazani za spoleczenstwo za leniwych i obzartuchow. Taubes odwraca ten poglad - uwaza, ze to nie dlatego są grubi bo duzo jedza i nie ruszaja sie, ale wlasnie nie...