"Zagubione dusze" dostają ode mnie taką samą ocenę, jak "Upadłe anioły", ale, o ile tamta książka mnie w pozytywny sposób rozczarowała, ta po prostu zawiodła.

Nie będę oryginalna, gdy powiem, że uważam, iż błędem było przedłużanie trylogii - ale z drugiej strony, wiedziałam, że tak będzie; tyle wątków nie zostało domkniętych w "Mieście szkła".

Clare mówiła, że chciałaby teraz skupić się na postaci Simona - świetnie, niech napisze powieść o Simonie! Po co wkręcać w to wszystko Clary i Jace'a, którzy, chociaż świetni, zaczynają działać mi na nerwy? (W tym miejscu gigantyczny plus dla tłumacza za poprawną odmianę imienia Jace - nareszcie!) O wiele lepszym wyjściem byłoby stworzenie całkiem nowych postaci, bo starzy bohaterowie przestają przypominać samych siebie.

Styl pisania zdecydowanie poprawił się od czasu pierwszego tomu, fabuła też jest interesująca, ale bardziej poprawna niż naprawdę dobra. To już nie jest to samo. Prawdę mówiąc, sama nie wiem, co o tym myśleć.

Cóż, pozostaje mi tylko mieć nadzieję, że trylogia "Diabelskie maszyny" zamknie się w trzech tomach, jak Anioł przykazał.

"Zagubione dusze" dostają ode mnie taką samą ocenę, jak "Upadłe anioły", ale, o ile tamta książka mnie w pozytywny sposób rozczarowała, ta po prostu zawiodła.

Nie będę oryginalna, gdy powiem, że uważam, iż błędem było przedłużanie trylogii - ale z drugiej strony, wiedziałam, że tak będzie; tyle wątków nie zostało domkniętych w "Mieście szkła".

Clare mówiła, że chciałaby...