Pierwszą część książki o przygodach Kelsey i białego tygrysa przeczytałam z zapartym tchem. Historia urzekła mnie swoją odmiennością oraz ciekawą fabułą. Na drugą część długo nie musiałam czekać, dlatego z wielkimi oczekiwaniami zabrałam się do lektury.

Kelsey wraca do rodzinnego Oregonu, gdzie czekają ją same niespodzianki. Od wielce hojnego pana Kadama dostaje wszystko czego potrzebuje by móc prowadzić w miarę normalne życie. Nowy dom, samochód, a nawet opłacone studia to między innymi prezenty jakimi zostaje obdarzona. Dziewczyna próbuje wtopić się w tłum i szczególnie się nie wyróżniać, dlatego spotyka się z chłopakami i spędza czas jak przeciętna nastolatka. Ale zło nigdy nie śpi. Lokesh, czarownik który uwięził dwóch indyjskich braci w ciele tygrysa, zaczyna tropić Kelsey. Pewnego dnia w drzwiach dziewczyny pojawia się Ren. Chłopak by ją chronić wzywa także swojego brata Kishana i razem mają zamiar udać się do Indii, by tam wyruszyć na poszukiwania kolejnego daru bogini Durgi. Czy tym razem Kelsey uda się złamać klątwę i uciec od Lokesha?

Na początku muszę trochę ponarzekać. Pierwsze 100 stron książki było dla mnie nie lada wyzwaniem. Niestety, ale były one tak nudne, że nie dało się ich czytać. Akcji nie było żadnej, wszystko toczyło się wolno i nic się nie działo. Dopiero gdy pojawia się Ren, jest trochę lepiej i można powiedzieć, że zaczyna się coś dziać. Dobrze, że nie zamierzałam się tak łatwo poddać bo pewnie potem bym żałowała, gdyż w ogólnym rozrachunku książka mi się podobała.

W Klątwie tygrysa Wyzwaniu akcja nie ma miejsca w Indiach, co działa zdecydowanie na niekorzyść książki. Raz jesteśmy w Oregonie, potem w Tybecie na szczycie Himalajów, skąd przenosimy się do magicznej krainy by odnaleźć chustę boskiej tkaczki. Niestety brakowało mi klimatu jaki panował w pierwszej części, ale mimo wszystko pani Colleen wybroniła się, ponieważ gdy Kelsey z tygrysem przekroczyli Bramę byłam pozytywnie zaskoczona. Tym razem naszej bohaterce będzie towarzyszył Kishan, a nie Ren! To całkiem miła odmiana, bo co za dużo Rena to nie zdrowo ;p

Książka mi kilka wad, a jest nią m.in. główna bohaterka Kelsey. W różnych książkach zdarzają się główne bohaterki, których nie lubię, od teraz również Kelsey, znajdzie się w moim rankingu i to w pierwszej dziesiątce. Cóż, pani Houck chciała wykreować ją na przeciętną dziewczynę, ale za to wyszła na strasznie irytującą i denerwującą osobę. Nie dość, że decyzje jakie podejmowała często były bezmyślne i zupełnie bezpodstawne to jeszcze jej głupota często raziła w oczy. Jedynym bohaterem, którego polubiłam był Kishan. Nawet pan Kadam czasami mnie nudził, w szczególności kiedy opowiadał Kelsey różne historie jakby był chodzącą Wikipedią.

Chociaż nie jest to żadne arcydzieło, jak już z resztą pisałam przy poprzedniej części, to myślę, że warto dać jej szansę. Na pewno będzie to dobra książka, jeśli w całkiem magiczny sposób chcecie spędzić swój czas. Mimo bardzo męczącego początku książki, nie radzę się szybko zniechęcać, bo czym dalej tym jest lepiej. Ja z przyjemnością zabiorę się teraz za trzeci tom.

Pierwszą część książki o przygodach Kelsey i białego tygrysa przeczytałam z zapartym tchem. Historia urzekła mnie swoją odmiennością oraz ciekawą fabułą. Na drugą część długo nie musiałam czekać, dlatego z wielkimi oczekiwaniami zabrałam się do lektury.

Kelsey wraca do rodzinnego Oregonu, gdzie czekają ją same niespodzianki. Od wielce hojnego pana Kadama dostaje wszystko...