Książkę przeczytałem w VI klasie szkoły podstawowej w ramach obowiązkowego czytania dowolnych lektur "na ilość". Podsunęła mi ją mama, która również miała ją w lekturach. Po latach zupełnie jej już nie pamiętałem i dopiero odnalezienie notatek uświadomiło mnie, że ją czytałem.

Książkę przeczytałem w VI klasie szkoły podstawowej w ramach obowiązkowego czytania dowolnych lektur "na ilość". Podsunęła mi ją mama, która również miała ją w lekturach. Po latach zupełnie jej już nie pamiętałem i dopiero odnalezienie notatek uświadomiło mnie, że ją czytałem.

Uff, toporna, socrealistyczna powieść (właściwie bodaj zbiór opowiadań) dla dzieci. Z tym że moim dzieciom ewentualnie dam do przeczytania jak podrosną i będą miały pojęcie o tamtych czasach, i to wyłącznie jako ciekawostkę. W pewnym sensie tłumaczyć może data wydania - 1953, zatem pisana była jeszcze w czasach terroru wujka Józka. Autorka była wówczas początkującą pisarką, więc zrozumieć można także brak szczególnej finezji w pisaniu. Pod względem stylu - epokę świetlną za jej najbardziej znanymi tytułami. Bohaterami jest grupka dzieci z jednego podwórka, których "przygody" wytyczone są jedyną wówczas słuszną linią: raz zawiązują kolektyw pomagający słabszym w nauce, ale innym razem wykluczają ze swej paczki kolegę, którego ojciec jest spekulantem (lub na niego donoszą, nie pamiętam dokładnie). I tak dalej, w ten deseń. Tylko dla ludzi o mocnych nerwach :)

Uff, toporna, socrealistyczna powieść (właściwie bodaj zbiór opowiadań) dla dzieci. Z tym że moim dzieciom ewentualnie dam do przeczytania jak podrosną i będą miały pojęcie o tamtych czasach, i to wyłącznie jako ciekawostkę. W pewnym sensie tłumaczyć może data wydania - 1953, zatem pisana była jeszcze w czasach terroru wujka Józka. Autorka była wówczas początkującą pisarką,...