Eugenia Kobylińska-Masiejewska

Wspaniała książka. Zgadzam się z przedmówcami. Zgadzam się również z dwoma nastolatkami, z którymi rozmawiała autorka zaledwie pięć lat po napisaniu książki. "One są jakieś lepsze od nas" - stwierdza jedna z dziewcząt. I owszem, młodzież pokazana w książce jest jakoś mniej zdeprawowana, z nielicznymi wyjątkami, zaś patologia jest nazwana patologią, a nie nową normalnością. Świat piętnastoletniej Ewy wali się w gruzy, kiedy dowiaduje się, że jej piękna matka zamierza wymienić swojego wiernego i wciąż zakochanego w niej męża, ojca Ewy, na nowszy model - przystojnego aktora-podrywacza, zmieniającego kobiety jak rękawiczki. Jak powstrzymać rozpad rodziny, mając do pomocy jedynie zaufaną przyjaciółkę Wiesię? Ich szkolna koleżanka Irka zmaga się z własnym rodzinnym dramatem. Jej ojciec jest alkoholikiem, który maltretuje żonę. Ostatnio podniósł rękę na syna, młodszego brata Irki, który stanął w obronie matki. Chłopiec wylądował w szpitalu... Wydawałoby się, że żadnych zmartwień nie ma śliczna Basia, klasowa miss. Jednak i ona ma swoje tajemnice. Jest nieślubnym dzieckiem, owocem wojennego romansu matki z żonatym mężczyzną. Ponieważ ewidentnie brak jej ojcowskiej ręki, pakuje się w relacje z chłopcami i młodymi mężczyznami, których traktuje przedmiotowo, coraz bardziej ryzykując, że któremuś z nich mogą nie wystarczyć pocałunki... Nie wspominając już o tym, że grozi jej zawalenie roku. Również ich koledzy i koleżanki nie są jednowymiarowi. Poznajemy klasową przewodniczącą Alinę, fankę astronautyki Zosię, cichą i pracowitą Kasię, a nawet dwa pomniejsze klony Basi: Anię i Bożenę - bezmózgie amebki myślące o strojach, fryzurach, tańcach i chłopakach, zamiast o zbliżających się egzaminach... Wśród chłopców na pierwszy plan wysuwają się dwaj przystojniacy - Danek i Rudek. Dzieli ich praktycznie wszystko: pochodzenie, światopogląd, temperament, typ urody. Są jednak najlepszymi przyjaciółmi. Choć i w ich przyjaźni pojawi się kryzys... Jest też i patologia. Także wśród młodzieży. Głos dostaje również wychowawczyni, samotna kobieta w średnim wieku. Nikt o tym nie wie, ale nie zawsze była zgorzkniałą starą panną - ona też kiedyś była młoda i zakochana... Poza pracą ma też inne obowiązki: troszczy się o swoją starą i niedołężną matkę, a także wychowuje osieroconą siostrzenicę, pyskatą i zbuntowaną Adę, nieco starszą od jej uczniów... Książkę dostałam od matki, która sama czytała ją jako nastolatka w latach 60. Powieść zdecydowanie warta przeczytania.