Tak z zasady nie lubię książek z wątkami historycznymi. Sięgnęłam po tą książkę i....byłam zachwycona! Akcja trzyma w napięciu, bohaterowie są wspaniali, tacy realni. Do teraz jest moją ulubioną książką i sięgam po nią, kiedy nie wiem co przeczytać. :) POLECAM!!!!!!

Tak z zasady nie lubię książek z wątkami historycznymi. Sięgnęłam po tą książkę i....byłam zachwycona! Akcja trzyma w napięciu, bohaterowie są wspaniali, tacy realni. Do teraz jest moją ulubioną książką i sięgam po nią, kiedy nie wiem co przeczytać. :) POLECAM!!!!!!

Patrząc na okładkę i tytuł tej książki, sądziłam ze będzie to najgorsza książka, jaką w życiu przeczytam. Jednak myliłam się, a przysłowie ,nie oceniaj książki po okładce, jest prawdą. Książka super, tylko trochę za dużo bohaterów i potem już nie wiedziałam, który jest po dobrej stronie, a który po złej. Ogólnie fajna i szybko się czyta z uwagi na duże litery. Nieco historyczna, ale jak ktoś nie uważał na historii, to też się połapie😉

Patrząc na okładkę i tytuł tej książki, sądziłam ze będzie to najgorsza książka, jaką w życiu przeczytam. Jednak myliłam się, a przysłowie ,nie oceniaj książki po okładce, jest prawdą. Książka super, tylko trochę za dużo bohaterów i potem już nie wiedziałam, który jest po dobrej stronie, a który po złej. Ogólnie fajna i szybko się czyta z uwagi na duże litery. Nieco...

Bardzo fajna książka dla dzieci i młodzieży, osadzona w czasach wczesnopiastowskich. Historia kilku dzieci, które w czasach Bolesława Chrobrego stają w centrum wydarzeń związanych ze Zjazdem Gnieźnieńskim. Popieram starania autorów takich powieści całym sercem.
Nasuwa się oczywiście nieodparte porównanie z "niedościgłym ideałem" takiej powieści, tj. "Starą baśnią" (oczywiście znacznie trudniejszą w lekturze i niestrawną dla dzieci). No i naturalnie powieść Tomasza Kruczka wypada blado pod względem dbałości o szczegóły, nie będzie tutaj pieczołowicie omawianej mitologii słowiańskiej, zwyczajów obrzędowych, nie będzie delektowania się szczegółami uzbrojenia czy ubioru, nie będzie staropolskiej mowy. Ale za to autor oferuje wartką akcję, a opisy choć (w porównaniu z ideałem) są trochę ogólnikowe i niekiedy rwą się w czytaniu (warsztat pisarski mógłby być bardziej dopracowany),dają poczuć klimat tamtych czasów, a co najważniejsze, zainteresować najmłodszych historią bez zbędnego zniechęcenia i zanudzenia.
Byłem zaskoczony, bo moja młodsza córka (kończy za miesiąc 5 lat) słuchała lektury równie zainteresowana jak podczas czytania "Dzieci z Bullerbyn" (!).
Moja prośba do autora, jeśli zdecyduje się kontynuować te klimaty (i jeżeli czyta recenzje na lc:). Bardzo proszę o więcej tła kulturowego (np. wierzenia słowiańskie choćby na poziomie Długosza jeśli nie na poziomie złożonych poglądów współczesnych, ubiory, uzbrojenie na podstawie wizyt w muzeach--czyli "z pierwszej ręki"--i delektowania się detalami, na które tylko artysta potrafi zwrócić uwagę, święta i obrzędy, itd.) O konstrukcji wałów grodu było, więc w tym zakresie jest super.

Bardzo fajna książka dla dzieci i młodzieży, osadzona w czasach wczesnopiastowskich. Historia kilku dzieci, które w czasach Bolesława Chrobrego stają w centrum wydarzeń związanych ze Zjazdem Gnieźnieńskim. Popieram starania autorów takich powieści całym sercem.
Nasuwa się oczywiście nieodparte porównanie z "niedościgłym ideałem" takiej powieści, tj. "Starą baśnią"...

Książka ta stanowi pierwszy znany mi przypadek ukazania Mrocznych Wieków jako powieści stricte dla młodzieży. Z jednej strony jest to świetny ruch, okres ten jest bowiem świetnym obszarem na snucie opowieści. Z drugiej, ta przynajmniej książka pozostawia zawód, ale o tym później.

Głównymi bohaterami książki, ułożonej w formie opowieści, jest trójka dzieci różnego pochodzenia - księżniczka (a konkretniej - córka jarla) wikingów przybyłych aby osiąść niedaleko Poznania, jako najemnicy Chrobrego; syn zaginionego woja oraz zbiegły niewolnik z Niemiec.
Pan Kruczek nie czyni z nich jednak drużyny w klasycznym tego słowa znaczeniu. Przez większość czasu nie są nawet razem, a wręcz zaryzykuje stwierdzenie - nie znają się. Dopiero pod koniec ich losy splatają się za sprawą intrygi jednego z niemieckich grafów nie chcących dopuścić do Zjazdu Gnieźnieńskiego.
Fabuła jest prosta i przyjemna, łatwa w śledzeniu i przejrzysta. Nie porusza się też w ślimaczym tempie, co czasem było bolączką dziecięcej procy, za co autorowi należy się plus.

Klimat opowieści wypada neutralnie. Z jednej strony czasem przyjemnie łechce opisami lasów i zwyczajów lechickich, z drugiej zaś - za bardzo popada w uwielbienie dla wikingów. Wiem, że teraz jest na nich moda, że wszędzie muszą być i wszyscy muszą opiewać jacy to nie byli wspaniali. Jest to jednak bzdura i nie omieszkam jej potraktować jako wady.
Skoro o wadach mowa, to do nich odnosiło się też moje wtrącenie ze wstępu, owa "druga strona". Ruszając bowiem okres Mrocznych Wieków, pan Tomasz kompletnie pominął kwestie pogańskie. Wszyscy co się tutaj odzywają są już chrześcijanami, mimo że od czasu chrztu minęło dopiero trzydzieści trzy lata.
Z drugiej jednak strony to może i lepiej, bowiem do tej pory nie kojarzę żadnego autora, który by wierzenia Słowiańskie opisał dobrze (a sporo tych co zrobili to źle, np. Dębski).

Forma książki jest poprawna, momentami wciągająca. Duże litery sprawiają, że czyta się ją szybko i dynamicznie, opisy zaś są dość barwne, choć miejscami dość ogólne.
Korekta momentami dała ciała, głównie w temacie przenoszenia dialogów do nowej linii, zdarza się to kilka razy i wybija człowieka z rytmu (zwłaszcza w pełnej walk drugiej połowie książki).
Zmarnowano też kilka stron na manierę zaczynania nowego rozdziału od prawej strony, choć tym razem nie będę miał tego za złe, bo przed każdym na lewej mamy ilustrację. Jest to więc jakkolwiek podyktowane.
Niestety, końcówka zdaje się pospieszona, zwłaszcza niezwykły zbieg okoliczności dzięki któremu odzyskano list cesarza. Upatruję w tym jednak nie zamysł autora a bzdurny wymóg wydawnictwa.

Podsumowując "Bitwa..." stanowi dobrą książkę dla młodzieży, ale średnią dla dorosłych. Możliwe jednak, że stanowi dopiero wprawkę autora i kolejne tomu, jeśli powstaną, zdołają podnieść jej poziom poprzez magię cyklu

Książka ta stanowi pierwszy znany mi przypadek ukazania Mrocznych Wieków jako powieści stricte dla młodzieży. Z jednej strony jest to świetny ruch, okres ten jest bowiem świetnym obszarem na snucie opowieści. Z drugiej, ta przynajmniej książka pozostawia zawód, ale o tym później.

Głównymi bohaterami książki, ułożonej w formie opowieści, jest trójka dzieci różnego...

Bardzo fajna powieść. Co prawda jest ona raczej dla dzieci i młodszej młodzieży i zastanawiałam się, czy ją wypożyczyć, ale na pewno nie żałuję. Szukałam w niej ciekawostek o życiu dawnych Słowian no i znalazłam. Nie zawiodłam się też co do fabuły. Świetnie mi się czytało tę książkę. Niezła opowieść, może trochę bajkowa, ale uważam, że fani Zwiadowców J. Flanagana i wszyscy inni mogą z czystym sumieniem podsunąć ją młodszemu rodzeństwu.
Spodobała mi się ta "Bitwo o gród Sędziwoja", a Zjazd Gnieźnieński już nie będzie mi się kojarzył wyłącznie z lekcją historii. No i mam zamiar przeczytać następne części. Nawet dorosłym przyda się czasem trochę bajki, hehe.
Gorąco POLECAM!!!

Bardzo fajna powieść. Co prawda jest ona raczej dla dzieci i młodszej młodzieży i zastanawiałam się, czy ją wypożyczyć, ale na pewno nie żałuję. Szukałam w niej ciekawostek o życiu dawnych Słowian no i znalazłam. Nie zawiodłam się też co do fabuły. Świetnie mi się czytało tę książkę. Niezła opowieść, może trochę bajkowa, ale uważam, że fani Zwiadowców J. Flanagana i wszyscy...

Najlepsza książka historyczno - przygodowa świata.

Najlepsza książka historyczno - przygodowa świata.

Bitwa o gród Sędziwoja to przyjemna książeczka. Pierwsza połowa książki nudna, druga dopiero zaczęła się rozkręcać. Ogólnie bitwa mi się spodobała i dałem 7, oczywiście na ocenę wpłynął też ten piękny wczesno piastowski klimat. Hmm, mam wrażenie, że książka została skierowana do trochę młodszych czytelników. Jednak lubiący historię 13-14-latkowie także mogą polubić tą książkę, ze względu na otoczkę.

Bitwa o gród Sędziwoja to przyjemna książeczka. Pierwsza połowa książki nudna, druga dopiero zaczęła się rozkręcać. Ogólnie bitwa mi się spodobała i dałem 7, oczywiście na ocenę wpłynął też ten piękny wczesno piastowski klimat. Hmm, mam wrażenie, że książka została skierowana do trochę młodszych czytelników. Jednak lubiący historię 13-14-latkowie także mogą polubić tą...

Z mojego maila do autora:

Dzień dobry Panie Tomaszu.
Jestem mamą 12-latka, który otrzymał na urodziny od kolegi książkę p.t. "Bitwa o gród Sędziwoja". Niestety, syn mój, jako chłopiec nowoczesny i typowy "ścisłowiec" lubuje się w innego typu literaturze, zatem sama wzięłam do ręki ową książkę. Pomimo tego, że adresowana jest do nastolatków, to mnie samą wzciągnęła od pierwszych stron! Dziękuję za tę pozycję! Książka jest rewelacyjna! Napisana zrozumiale, przybliża życie ludzi sprzed ponad 1000 lat i (co interesuje mnie najbardziej) dotyka tematu wprowadzania chrześcijaństwa i zaczątków państwa polskiego. Do tego wspaniałe przepisy na proste dania! Jestem zachwycona książką! Jest "pełna": zawiera szybką akcję, istotę rodziny, wartość przyjaźni, konieczność wybaczania, odwagę nawet u bardzo młodych chłopców, męstwo. Polecam wszystkim. Proszę o więcej. (...) Żywię nadzieję, że uda mi się jednak przekonać synka do Pana książki, bo uważam, że naprawdę warto ją przeczytać.

Z mojego maila do autora:

Dzień dobry Panie Tomaszu.
Jestem mamą 12-latka, który otrzymał na urodziny od kolegi książkę p.t. "Bitwa o gród Sędziwoja". Niestety, syn mój, jako chłopiec nowoczesny i typowy "ścisłowiec" lubuje się w innego typu literaturze, zatem sama wzięłam do ręki ową książkę. Pomimo tego, że adresowana jest do nastolatków, to mnie samą wzciągnęła od...

Czy historia zawsze musi być nudna? Zdecydowanie nie! Wszystko zależy od przedstawienia tematu. Jeśli opowiada o niej pasjonat, widać to na pierwszy rzut oka.
Pasjonatem na pewno jest Tomasz Kruczek. Swoje zamiłowanie do średniowiecza i etnografii pokazuje w książce "Bitwa o gród Sędziwoja".

Akcja książki rozgrywa się w 999 roku. Cesarz niemiecki Otton III planuje pielgrzymkę do Gniezna, do grobu świętego Wojciecha. Wyprawa ta jednak stoi pod znakiem zapytania ponieważ na dworze cesarza knują spisek.

Przygody młodych bohaterów, Leszka, Janka i Dis, opowiadają o tym jak dzięki odwadze, męstwu, szczerości i innym rycerskim cechom, można nawet mimo młodego wieku dokonywać wielkich czynów.
Dzięki bardzo ciekawej narracji i interesującym opisom, przenosimy się w dawne czasy i poznawajmy kulturę oraz obyczaje mieszkańców średniowiecznej osady - Bnina.

Każdy młody, nie tylko miłośnik historii, chętnie poczyta o wojach, wikingach, posłach, szpiegach, zdrajcach i bohaterach zwłaszcza, że może identyfikować się z postaciami opowieści.


Mało jest takich książek, które sprawiają, że historię poznaje się dzięki fascynującym przygodom. Mnie czytało się książkę z niesamowita lekkości i przyjemnością. Już nie mogę doczekać się kolejnej części. A będzie ich więcej, ponieważ "Bitwa o gród Śędziwoja" jest pierwszym tomem z serii "Kroniki Łowców Przygód".

źródło: http://www.urwiskowo.com.pl/2012/07/bitwa-o-grod-sedziwoja-tomasz-kruczek.html

Czy historia zawsze musi być nudna? Zdecydowanie nie! Wszystko zależy od przedstawienia tematu. Jeśli opowiada o niej pasjonat, widać to na pierwszy rzut oka.
Pasjonatem na pewno jest Tomasz Kruczek. Swoje zamiłowanie do średniowiecza i etnografii pokazuje w książce "Bitwa o gród Sędziwoja".

Akcja książki rozgrywa się w 999 roku. Cesarz niemiecki Otton III planuje...

"Kroniki Łowców Przygód" to cykl powieści młodzieżowych wydawnictwa Replika.
Pierwszy tom serii "Bitwa o gród Sędziwoja" zabiera nas w podróż w czasie do roku 999.
Jeden z groźnych, niemieckich możnych knuje niebezpieczny spisek, który ma uniemożliwić zjazd gnieźnieński. Na trop zdrady wpada grupa nastolatków ze słowiańskiego grodu Banin. Leszek, Janek oraz Dis, stawią czoła groźnym przestępcom i z narażeniem życia będą bronić królewskiego honoru. Jak się zakończy przygoda ich życia? Czy wszystkim uda się wyjść cało z bitwy o gród? Zainteresowanych zapraszam po odpowiedzi do książki.

"Bitwa o gród Sędziwoja" to powieść łącząca w sobie elementy przygody z historia, znakomite połączenie, które równocześnie bawi i uczy. Młodym miłośnikom średniowiecza i zamierzchłych czasów z pewnością przypadnie do gustu.
Prosty, barwny język nie przysparza trudności ze zrozumieniem bardziej skomplikowanych kwestii, a obrazowe opisy pomagają w wyobrażeniu życia średniowiecznego grodu.
Dodatkowy plus stanowią szczegółowe opis obyczajów panujących za czasów Bolesława Chrobrego, oraz liczne ciekawostki związane z Wikingami.

"Bitwa o gród Sędziwoja" może być również przydatna jako dodatkowe źródło wiedzy na lekcjach historii. Wprawdzie fikcja literacka miesza się tutaj z faktami historycznymi, ale rozróżnienie jej nie powinno stanowić trudności nawet dla tych młodszych czytelników.
Starsi podczas lektury mogą poczuć się odrobinę znudzeni, książka powstała specjalnie z myślą o dzieciach, poziom językowy i fabuła została dopasowana do niewygórowanych wymogów najmłodszych.

"Kroniki Łowców Przygód" to cykl powieści młodzieżowych wydawnictwa Replika.
Pierwszy tom serii "Bitwa o gród Sędziwoja" zabiera nas w podróż w czasie do roku 999.
Jeden z groźnych, niemieckich możnych knuje niebezpieczny spisek, który ma uniemożliwić zjazd gnieźnieński. Na trop zdrady wpada grupa nastolatków ze słowiańskiego grodu Banin. Leszek, Janek oraz Dis, stawią...