Książka Wolperta napisana została w manierze wyraźnie hagiograficznej. Autor nie ukrywa swojej fascynacji postacią indyjskiego przywódcy i przez ponad 350 stron tej biografii ani razu nie krytykuje swojego bohatera. Więcej nawet! Ani razu nie pojawia się w tej pracy informacja, która mogłaby ukazać Gandhiego w jakimś niekorzystnym świetle, więc w sumie mamy tutaj klasyczny przykład człowieka bez wad. Takie ujęcia biograficzne zawsze budzą we mnie mieszane uczucia. Poza samym przedstawieniem życia i działalności Bapu, ukazuje Wolpert stopniowy rozpad brytyjskiego imperium kolonialnego oraz podział Indii na część muzułmańską i hinduską. Współcześnie Indie i Pakistan żyją ze sobą nie najlepiej, ale czy te relacje byłyby lepsze, gdyby nie doszło do podziału w roku 1947? Trochę za mało było informacji o pochodzeniu oraz młodości Gandhiego, o latach, które go ukształtowały. Zagadkowo też przedstawiają się relacje między samym Mahatmą a jego rodakami, którzy już to gorąco go popierają, już to całkowicie odrzucają jego rady (dotyczy to zwłaszcza kwestii podziału państwa na dwie części) - to nie zostało moim zdaniem dobrze wyjaśnione przez Wolperta. Ale na pewno jest to ciekawa książka, która wiele mówi o Indiach.

Tomasz Babnis

Książka Wolperta napisana została w manierze wyraźnie hagiograficznej. Autor nie ukrywa swojej fascynacji postacią indyjskiego przywódcy i przez ponad 350 stron tej biografii ani razu nie krytykuje swojego bohatera. Więcej nawet! Ani razu nie pojawia się w tej pracy informacja, która mogłaby ukazać Gandhiego w jakimś niekorzystnym świetle, więc w sumie mamy tutaj klasyczny...