Debiut powieściowy Marka Hoddera bardzo mi się spodobał, więc od razu sięgnęłam po drugi tom przygód Burtona i Swinburne'a, by sprawdzić, czy autor trzyma poziom. I nie zawiodłam się. Książka wydana w identycznej szacie graficznej, co "Dziwna sprawa Skaczącego Jacka", stylizowanej na XIX w., już przy pierwszym kontakcie budzi zaciekawienie i zachęca do zagłębienia się w lekturę. Wydarzenia w niej zaprezentowane rozgrywają się w 1862 roku, a więc rok po przedstawionych w poprzedniej części i stanowią odrębną opowieść, ale dla znajomości realiów, szczegółów świata przedstawionego, a przede wszystkim powodów, dla których rzeczywistość ukazana w powieści jest taka, a nie inna, należałoby czytać utwory w kolejności.

Tym razem zaczyna się od znalezienia dziwnego mechanicznego człowieka, przypadkowo odkrytego włamania do jubilera, a dodatkowo na polecenie zwierzchników Burton ma zająć się sprawą powrotu domniemanego sir Rogera Tichborne'a, który zaginął wiele lat wcześniej podczas morskiej katastrofy i nagle się objawił, by ubiegać się o prawo do tytułu i majątku. W powieści pojawia się fascynujący motyw tajemniczych diamentów, które na pewno nie są tylko drogimi błyskotkami, a Anglii grozi rewolucja. Kilka odrębnych wątków, początkowo zupełnie ze sobą niepowiązanych, coraz gorętsza i bardziej niebezpieczna atmosfera, wszystko to prowadzi do "grande finale", który mnie bardzo usatysfakcjonował. Jedyne, co można zarzucić autorowi, to brak pewnego stopniowego odsłaniania tajemnic, za to punkt kulminacyjny jest naprawdę imponujący.

Hodder w swej kolejnej powieści wykorzystuje te same chwyty, które z powodzeniem sprawdziły się w pierwszej. Mamy całą plejadę postaci historycznych, część znamy już z pierwszego tomu, pojawiają się też nowi ciekawi bohaterowie, których losy odbiegają jednak od tego, co o nich wiemy ze źródeł. Alternatywny świat, wykreowany przez angielskiego pisarza, staje się coraz bardziej zwariowany, co jednak ma paradoksalnie swoje bardzo wiarygodne uzasadnienie i dzięki temu sam pomysł tym bardziej zasługuje na uznanie. Tym razem szaleni eugenicy w swoich eksperymentach wykorzystują owady, co w niezwykły sposób urozmaici ulice Londynu. Spotkamy także zombie i poznamy jak wielką siłę może mieć seans spirytystyczny. Harmonijne połączenie niezwykle ciekawej historii, umieszczonej na bardzo interesującym tle, z postaciami pełnymi charyzmy, którym nie można nie kibicować daje wspaniały efekt końcowy.

Nie mogę się już doczekać, kiedy sięgnę po trzeci tom przygód Burtona i Swinburne'a, który ukazał się w Polsce całkiem niedawno i jednocześnie bardzo mnie cieszy, że autor na trylogii nie poprzestał. Mam tylko nadzieję, że Fabryka Słów na bieżąco będzie wydawać kolejne utwory Hoddera, bo czyta się jego powieści znakomicie. Ogromna wiedza autora na temat epoki, połączona z nieskrępowaną wyobraźnią, budzi mój szacunek. Chciałoby się więcej na naszym rynku wydawniczym tego typu solidnej literatury rozrywkowej. Kto jeszcze nie zna, a lubi wiktoriański Londyn i nie boi się eksperymentów z fantastyką musi po tego autora i jego utwory sięgnąć koniecznie. Gwarantuję świetną zabawę.

Opinię umieściłam również na swoim blogu: http://urshana.blox.pl/2013/10/Burton-i-Swinburne-po-raz-drugi-Mark-Hodder.html

Debiut powieściowy Marka Hoddera bardzo mi się spodobał, więc od razu sięgnęłam po drugi tom przygód Burtona i Swinburne'a, by sprawdzić, czy autor trzyma poziom. I nie zawiodłam się. Książka wydana w identycznej szacie graficznej, co "Dziwna sprawa Skaczącego Jacka", stylizowanej na XIX w., już przy pierwszym kontakcie budzi zaciekawienie i zachęca do zagłębienia się w...