Bardzo się cieszę, że trafiłam na tę książkę. Szkoda, że tak późno, niestety umknęła mi w zalewie popkulturowych wampirów. Tymczasem jest to taka trochę postapokalipsa z młodymi ludźmi w roli głównej. Rzecz dzieje się w krainie Panem, zajmującej to, co zostało z Ameryki Północnej. Panem dzieli się na 12 dystryktów i Kapitol (coś w rodzaju dystryktu stołecznego). Koncept świata jest łagodny, tzn. nie ma spalonej ziemi, smutnych szkieletów budynków, poatomowego krajobrazu, zbuntowanych maszyn itp. Rzeczywistość niewiele się różni od naszej, za wyjątkiem tego, że w wielu dystryktach panuje głód, a Kapitol jest świetnie rozwinięty technicznie, medycznie, komunikacyjnie itd. Każdego roku odbywają się tam tzw. Głodowe Igrzyska, na pamiątkę stłumionego przez Kapitol buntu mieszkańców pozostałych regionów. Każdy dystrykt oddaje parę młodych ludzi - dziewczynę i chłopaka, by na oczach widzów z całego Panem stoczyli śmiertelną walkę. Ten, kto przeżyje wygrywa, nie tylko życie, ale też poprawę losu swoich bliskich. Musi tylko zgładzić 23 konkurentów. Kapitol skutecznie podgrzewa atmosferę podczas igrzysk i dość bestialsko je uatrakcyjnia. Pomysł na powieść bardzo dobry, a i wykonanie niczego sobie. Inspiracje współczesnym przemysłem rozrywkowym to dodatkowy smaczek. Polecam.

Bardzo się cieszę, że trafiłam na tę książkę. Szkoda, że tak późno, niestety umknęła mi w zalewie popkulturowych wampirów. Tymczasem jest to taka trochę postapokalipsa z młodymi ludźmi w roli głównej. Rzecz dzieje się w krainie Panem, zajmującej to, co zostało z Ameryki Północnej. Panem dzieli się na 12 dystryktów i Kapitol (coś w rodzaju dystryktu stołecznego). Koncept...