Czytałam dawno, ale pamiętam nieźle, bowiem postać Boudníka i kilku innych przedstawicieli praskiej bohemy (E.Bondy'ego zwłaszcza) ciągnęła się za mną przez dłuższy czas.

Książka będąca ciepłym i serdecznym wspomnieniem przyjaciela - Vladimíra Boudníka, jednego z najbardziej charakterystycznych, kontrowersyjnych i zadziwiających czeskich artystów XX wieku. Obrazy kreślone przez Hrabala są żywe, barwne, pełne wigoru, przesycone emocjami i magicznym klimatem Pragi Gdy Hrabal pisze o piwie, bezwiednie oblizujemy usta, smakując wyimaginowaną, delikatną pianę. Gdy Boudník zatrzymuje się, by z nagłą pasją kontemplować maleńki element naszego toczenia, przystajemy razem z nim.
Wiele sytuacji rozbawi czytelnika do łez, niektóre go zaskoczą, jeszcze inne - zmuszą do refleksji. Po przeczytaniu przez jakiś czas człowiek patrzy na świat nieco inaczej... Albo przynajmniej tak mu się wydaje.

Na koniec podkreślę jedną rzecz, którą często poruszam w kontekście odbioru twórczości Hrabala w Polsce, a o której mało kto wie. Polski przekład Hrabala a oryginał to właściwie dwie różne książki. Nie, nie, to nie wina tłumacza (Kaczorowski spisał się bardzo dobrze), tylko faktu, że potoczny język polski jest... mniej potoczny niż czeski (dziwnie to brzmi, ale chodzi o fakt, że polski język potoczny jest jednak bardziej zbliżony do literackiego, bardziej elegancki i uładzony, niż potoczna czeszczyzna). Dołóżmy do tego tradycję literacką, która nakazuje nam, Polakom, pisać piękną i gładką polszczyzną. Jest to ogromny problem dla tłumaczy literatury czeskiej, najbardziej widoczny chyba u Hrabala, którego gawędziarstwo jest jedną z najważniejszych cech jego twórczości.
Książkę naprawdę dobrze się czyta po polsku, ale wierzcie mi - oryginał to prawdziwy majstersztyk. Hrabal zachęcił wiele osób do nauki czeskiego, coś więc musi w tym być :-)

Czytałam dawno, ale pamiętam nieźle, bowiem postać Boudníka i kilku innych przedstawicieli praskiej bohemy (E.Bondy'ego zwłaszcza) ciągnęła się za mną przez dłuższy czas.

Książka będąca ciepłym i serdecznym wspomnieniem przyjaciela - Vladimíra Boudníka, jednego z najbardziej charakterystycznych, kontrowersyjnych i zadziwiających czeskich artystów XX wieku. Obrazy kreślone...