Mam mieszane uczucia co do tego tytułu.

Zawiera poezje, które nie porwały mnie, ale też na nich się nie znam, gdyż nie czytam je. Poza nimi występują opowiadania, które są związane bardziej lub wcale z Bożym Narodzeniem.

Podobały mi się te, skupiające się na Matce Boskiej przedstawiając Jej perspektywę odnośnie do pewnych sytuacji związane z kolei z pewnymi wydarzeniami z Biblii. Wspaniale pokazano więź Matki do Syna, także mądrości w stawianiu czoła trudnościom. Było tyle ciepła, nadziei i wiary! Coś pięknego.

Opowiadanie o osiołku było takie sobie, nie zawierał morału ani niczego konstruktywnego, uważam że tylko wypełniał strony.

Ten o kobiecie, która żyła w obowiązku pomagania innym z zerową empatią, i o chłopcu z cudacznymi zwierzętami, były specyficznymi opowiadaniami, ale na swój sposób ciekawe. Także wspólnie miały świetny element zaskoczenia.

Z kolei ten o Świętych był dziwny, aczkolwiek bardzo pomysłowe. Skupiano się na chęci niesienia pomocy innym, ale... Co dalej? Czegoś mi zabrakło.

Książka jest bardzo króciutka, nie sięga nawet 100 stron, ale miło wprowadziła mnie w nastrój świąteczny.

Mam mieszane uczucia co do tego tytułu.

Zawiera poezje, które nie porwały mnie, ale też na nich się nie znam, gdyż nie czytam je. Poza nimi występują opowiadania, które są związane bardziej lub wcale z Bożym Narodzeniem.

Podobały mi się te, skupiające się na Matce Boskiej przedstawiając Jej perspektywę odnośnie do pewnych sytuacji związane z kolei z pewnymi wydarzeniami...

W świątecznym nastroju chciałabym Wam przypomnieć o nietypowej książce w dorobku Królowej Kryminałów ❤️

"Gwiazda nad Betlejem" to zbiór opowiadań przeplatanych utworami poetyckimi, nawiązującymi do narodzin Jezusa i chrześcijaństwa.

"W żłóbeczku leży Dziecina;
gdakanie kur, wół z osiołkiem -
Jak zaczną wnet porykiwać,
zgiełkiem wypełnią gospodę.
A już pasterze się cisną
z darami, w kornym pokłonie.
I głoszą wszem Bożą miłość
na trąbach swych aniołowie."

/fragm. wiersza pt. Pozdrowienia/

Zachęcam do lektury, bo warto poznać tak inną Agathę Christie.

W świątecznym nastroju chciałabym Wam przypomnieć o nietypowej książce w dorobku Królowej Kryminałów ❤️

"Gwiazda nad Betlejem" to zbiór opowiadań przeplatanych utworami poetyckimi, nawiązującymi do narodzin Jezusa i chrześcijaństwa.

"W żłóbeczku leży Dziecina;
gdakanie kur, wół z osiołkiem -
Jak zaczną wnet porykiwać,
zgiełkiem wypełnią gospodę.
A już pasterze się cisną
z...

Wspaniały kryminał w starym stylu, dla mnie mistrzostwo.

Wspaniały kryminał w starym stylu, dla mnie mistrzostwo.

Moralistyczno-religijne utwory z bożonarodzeniowym przesłaniem, niekoniecznie.

Moralistyczno-religijne utwory z bożonarodzeniowym przesłaniem, niekoniecznie.

W tym roku nieco odwróciła tradycję – zamiast ,,Opowieści Wigilijnej” Dickensa przeczytałam ,,Gwiazdę nad Betlejem”, bożonarodzeniowy zbiór opowiadań Agathy Christie. Ale nie żałuję, bo ta krótka książeczka równie mocno wzrusza i budzi wigilijny nastrój.

Na zbiór składa się kilka wierszy i kilka opowiadań. Wszystkie opowiadania podejmują tematykę religijną, prezentują spojrzenie autorki na postacie biblijne lub opisują relacje człowieka z Bogiem. Każde z nich refleksyjne i wzruszające. Praktycznie na wszystkich miałam łzy w oczach. Oto krótki przegląd opowiadań:

1. Gwiazda nad Betlejem – Opowiadanie dziejące się w noc narodzin Jezusa. Do Maryi przybywa Anioł, który postanawia pokazać jej przyszłość Jezusa. Piękne, wzruszające i poruszające, nie tylko o zawierzeniu Bogu, ale też o miłości matczynej i szacunku do własnego dziecka, rozumieniu jego odrębności. O tym, że chociaż rodzice dają życie, to ono należy do dziecka i to ono powinno o nim decydować. Opowiadanie robi duże wrażenie, gdy porównuje się je z piosenką ,,Mary, Did You Know?”(ja osobiście preferuję wersję Studia Accantus),emocje gwarantowane.
2. Niegrzeczny Osiołek – Urocze, przyjemne, choć pod koniec też wzruszające opowiadanie o pewnym bardzo niegrzecznym osiołku, który ucieka od kolejnego właściciela i dołącza do grupy pielgrzymów wśród których są Maryja i Józef. Gdy na świat przychodzi Jezus, z osiołkiem zaczyna dziać się coś dziwnego… Podobnie jak poprzednia opowieść, również ,,Niegrzeczny Osiołek” pokazuje, że zamiast zastanawiać się nad przyszłością, lepiej po prostu żyć dniem dzisiejszym i kochać.
3. Wodny Autobus – Najgorsze, moim zdaniem, opowiadanie ze zbioru, choć również ma wiele zalet. Pani Hargreaves stara się być pomocna, wspiera organizacje charytatywne, ale w głębi serca nie znosi ludzi. Świąteczne spotkanie z kobietą, której córka przebywa w szpitalu, zmusza panią Hargreaves do refleksji nad swoim postępowaniem.
4. Wieczorny Chłód – Syn pani Grierson jest bardzo oryginalnym dzieckiem, matka podejrzewa, że chłopiec jest upośledzony i modli się do Boga, by Alan przestał nadawać imiona zmutowanym zwierzętom i wymykać się na spotkania z tajemniczym przyjacielem. Czy jednak odmienne od innych zwierzęta nie mają prawa bytu? I kim jest przyjaciel Alana? Piękne opowiadanie o byciu sobą i tym jak postrzegamy Boga.
5. Awans na Wysokościach – Grupa świętych(min. Piotr, Katarzyna czy Elżbieta) pragną wrócić na ziemię. Chociaż wszyscy poświęcili się i zginęli dla wiary, uważają, że zrobili zbyt mało dla innych ludzi, myśleli jedynie o Bogu, nie o drugim człowieku. Dające do myślenia opowiadanie o wierze oraz o miłości do drugiego człowieka.
6. Wyspa – ostatnie opowiadanie. Podobnie jak ,,Gwiazda nad Betlejem” pokazuje historię zbawienia z punktu widzenia Maryi, która razem z Janem przebywa na wyspie. Zgodnie z ostatnią wolą Jezusa, Maria traktuje ucznia Jezusa jak własnego syna. Mieszkańcy wyspy nie wiedzą kim był pierwszy syn Maryi, uważają ją za przeciętną kobietę, natomiast Jana za wybrańca Boga. Maryja jednak nie jest z tego powodu nieszczęśliwa, cieszy się, że wypełniła wolę Jezusa i wierzy, że wkrótce znów Go zobaczy. Matka Boża jest przedstawiona jako zwyczajna, prosta kobieta, która wyróżnia się jednak tym, że potrafi głęboko kochać oraz stawia innych ponad siebie.


Jeśli chodzi o wiersze, niczym specjalnym się one nie wyróżniają. Mi tak całkowicie podobał się jedynie ,,Świąteczny Wieniec”, głównie dlatego, że Christie połączyła w nim motywy chrześcijańskie z celtyckimi(mamy wspomnianego min. Józefa z Arymatei). Chętnie dałabym go do przeczytania wszystkim tym, którzy uważają, że tradycje nie wywodzące się bezpośrednio z chrześcijaństwa są złe i świadczą o konszachtach z diabłem(może brzmi to śmiesznie, ale myślę, że większość ludzi zna takie osoby). Na uwagę zasługuje też wiersz ,,Święci Pańscy”, który jest poetycką wersją opowiadania ,,Awans na Wysokościach”.

,,Gwiazda nad Betlejem” to lektura raczej dla chrześcijan, ponieważ zawiera wiele nawiązań do wiary i przekonania o więzi łączącej człowieka z Bogiem. Dlatego polecam ją tym, którzy chcą pogłębić swoją wiarę, ale też tym, którzy chcą wprowadzić się w świąteczny nastrój. Coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, jak wielką pisarką była Agatha i że potrafiła świetnie odnaleźć się nie tylko w kryminałach.

,, – Życie wieczne! Też mi nadzieja!
- Tak(…) To jest nadzieja. Trzeba o tym pamiętać. Zawsze jest nadzieja.”

W tym roku nieco odwróciła tradycję – zamiast ,,Opowieści Wigilijnej” Dickensa przeczytałam ,,Gwiazdę nad Betlejem”, bożonarodzeniowy zbiór opowiadań Agathy Christie. Ale nie żałuję, bo ta krótka książeczka równie mocno wzrusza i budzi wigilijny nastrój.

Na zbiór składa się kilka wierszy i kilka opowiadań. Wszystkie opowiadania podejmują tematykę religijną, prezentują...

Perełka literatury. Rzuca nowe, niezwykłe światło na chrześcijański świat. O ile jednak opowiadania w niej są przepiękne, o tyle przeplatające je wiersze Christie jakoś do mnie nie przemawiają. Może to wina tłumaczenia?...

Perełka literatury. Rzuca nowe, niezwykłe światło na chrześcijański świat. O ile jednak opowiadania w niej są przepiękne, o tyle przeplatające je wiersze Christie jakoś do mnie nie przemawiają. Może to wina tłumaczenia?...

"Gwiazdę nad Betlejem" pani Christie czyta się bardzo szybko, pewnie dlatego, że jest cienka (ma raptem 57 stron),a wiersze przeplatają się z opowiadaniami.
Pierwsze co rzuciło mi się w oczy po przeczytaniu tej książki jest to, że Agatha Christie nie nadaje się na poetkę. Inna sprawa, że nie czytam dużo wierszy, bo wolę prozę, więc może po prostu się nie znam i tym samym nie potrafię docenić wierszy Królowej Kryminału. Kiepskie rymy lub ich brak, niezrozumiała dla mnie tematyka, dziwne porównania... Zdecydowanie te wiersze nie są dla mnie :/
O tyle o ile wiersze mi się nie podobały to bardzo spodobały mi się opowiadania, a szczególnie dwa: "Niegrzeczny osiołek" i "Promowanie na wysokościach". Jedne są krótsze, inne dłuższe, ale wszystkie równie ciekawe i wciągające, nieraz śmieszne, ale i skłaniające do refleksji.

Polecam przeczytanie tego cienkiego tomiku, nie tylko miłośnikom Agathy Christie. Są pewne książki, które warto przeczytać w Święta Bożego Narodzenia, gdyż tylko wtedy można w pełni zrozumieć o co w nich tak naprawdę chodzi. "Gwiazda nad Betlejem" jest jedną z nich - w upalny letni dzień wakacyjny przesłanie płynące z opowiadań pani Christie mogłoby umknąć, ale w Święta Bożonarodzeniowe - nigdy :)

Gorąco polecam :)))

"Gwiazdę nad Betlejem" pani Christie czyta się bardzo szybko, pewnie dlatego, że jest cienka (ma raptem 57 stron),a wiersze przeplatają się z opowiadaniami.
Pierwsze co rzuciło mi się w oczy po przeczytaniu tej książki jest to, że Agatha Christie nie nadaje się na poetkę. Inna sprawa, że nie czytam dużo wierszy, bo wolę prozę, więc może po prostu się nie znam i tym samym...

Agatha Christie jako zwykła, jak każda inna Agatha urzeka...

Agatha Christie jako zwykła, jak każda inna Agatha urzeka...