Co skusiło mnie do sięgnięcia po tę książkę? Oczywiście okładka, bo jest naprawdę dobrze dopracowana. Grafika również obrazuje nam to, co jest kluczowym elementem, choć nie jest to od razu oczywiste.

Po fantastykę nie sięgam zbyt często głównie przez magów, gdyż wszystkie ich zdolności, jakieś ich przeznaczenia itd. nie za bardzo mnie ciekawią. Tym razem postanowiłam jednak dać im szansę i spróbować przebrnąć przez wszystkie strony książki. Czy faktycznie było to łatwe?

Przyznam, że nie było to takie straszne, jak myślałam. Pani Snyder ma lekki styl pisania, przez co "Siłę trucizny" czytało się niezwykle przyjemnie. Oczywiście świat przez nią wykreowany jest niezwykle dokładnie.

Najciekawszym bohaterem z całej książki okazał się dla mnie Valek. To człowiek o wielu twarzach oraz zmienny jak pogoda. To postać niejednoznaczna. Raz jest miły, aż się miód uszami wylewa, a kiedy indziej najchętniej poderżnąłby gardło. Jest ciekawie wykreowanym bohaterem.

"Ze zdumieniem patrzyłam, jak Valek z gracją odsuwa się od unieszkodliwionych przeciwników. Wyprostował się, a wtedy usłyszałam, że liczy półgłosem. Gdy dotarł do dziesięciu, pochylił się nad strażnikami i wyciągnął im strzałki z szyi.
– Owszem, nie walczyłem fair, ale jestem spóźniony na lunch – mruknął."

Zaraz po nim oczywiście moją sympatię również zdobyła Yelena. Jest odważna i impulsywna, przez co niekiedy podejmuje nieprzemyślane decyzje. Mimo wszystko to oddana i lojalna osoba. Ma niezbyt łatwe zadanie, gdyż decyduje się być testerką żywności bezwzględnego komendanta. Musi mieć się na baczności cały czas, gdyż demony przeszłości łatwo nie odpuszczają i nawet nie mają zamiaru o niej zapomnieć.

W tej książce magia nie gra pierwszych skrzypiec. Jest tylko dodatkiem. Jeśli nie przepadacie za magią, to znajdziecie jej niewiele. Tutaj nawet nie była zbytnio potrzebna, gdyż akcja i pałacowe intrygi są wystarczające.

Trylogia "Twierdza Magów" nie jest zbyt popularna. Wielka szkoda, bo naprawdę nie można się przy niej nudzić i nawet osoby, które nie przepadają za fantastyką mogą się w nią zagłębić bez problemu i nie będą żałować swojej decyzji.

Co skusiło mnie do sięgnięcia po tę książkę? Oczywiście okładka, bo jest naprawdę dobrze dopracowana. Grafika również obrazuje nam to, co jest kluczowym elementem, choć nie jest to od razu oczywiste.

Po fantastykę nie sięgam zbyt często głównie przez magów, gdyż wszystkie ich zdolności, jakieś ich przeznaczenia itd. nie za bardzo mnie ciekawią. Tym razem postanowiłam...