Arne Dalh, a dokładnie Jan Arnald. Z tym pseudonimem wiąże się zabawna anegdota, bowiem Jan chciał spróbować swoich sił w nowym gatunku, a jednocześnie nie być postrzeganym przez pryzmat wcześniejszych książek. Pojawił się jako zupełnie nieznany twórca kryminałów, ale żeby tego było mało, na każde spotkanie autorskie postanowił się przebierać, aby nikt go nie rozpoznał. Ten kamuflaż udał mu się tak doskonale, że przez prawie 2 lata egzystował incognito i nikt go nie wiązał z niejakim Dahlem. Arnald jest literaturoznawcą, krytykiem literackim, a na jego koncie, prócz powieści i omawianej serii, są także wiersze. Ponadto pracuje jako recenzent w jednym z najbardziej poczytnych szwedzkich dzienników, Dagens Nyheter, jest także redaktorem czasopisma Aiolos. Jego cykl kryminalnych powieści o Drużynie A (nie mylić z tą serialową), specjalnej jednostce policji stworzonej do zwalczania przestępczości o charakterze międzynarodowym, zyskał niesamowitą popularność, a Jan zaczął być rozpoznawalny także poza granicami Szwecji.
W Polsce pierwsze 4 tomy zostały wydane przez Muzę, niestety z koszmarnymi okładkami, które mocno skrzywdziły Dahla. Część czytelników nie zwracała na książki uwagi, i sugerując się tym, co widzi, zaliczała jego kryminały/thrillery do klasy D. Sama, w pierwszej chwili, także się na to złapałam, ale jak mówi mądre porzekadło – nie oceniaj książki po okładce!
Tytułem, który poznałam w pierwszej kolejności była właśnie "Europa Blues" (mająca najbardziej normalną okładkę) i z miejsca zauroczyłam się prozą Dahla.
Powieści okazały się dla mnie niesamowitym odkryciem. To nie tylko zgrabnie skonstruowana intryga kryminalna, ale także świetnie zarysowane postacie czy relacje w zespole, ironiczne poczucie humoru i dialogi, które, wg mnie, w kilku momentach ocierają się wręcz o majstersztyk. I w sumie nie można się dziwić – w końcu pisze je człowiek, który ma na koncie bardzo bogate i różnorodne doświadczenie literackie. Każda część opowiada o innej sprawie, a zaplątane wątki sięgają swymi korzeniami zarówno w przeszłość, jak i poza granice nie tylko samej Szwecji, ale i całego kontynentu europejskiego. Galeria bohaterów również jest nietuzinkowa i mogę obiecać, że nieraz was oni zaskoczą.

http://fileiholicy.blogspot.com/

Arne Dalh, a dokładnie Jan Arnald. Z tym pseudonimem wiąże się zabawna anegdota, bowiem Jan chciał spróbować swoich sił w nowym gatunku, a jednocześnie nie być postrzeganym przez pryzmat wcześniejszych książek. Pojawił się jako zupełnie nieznany twórca kryminałów, ale żeby tego było mało, na każde spotkanie autorskie postanowił się przebierać, aby nikt go nie rozpoznał. Ten...