Niedostępne. Tajemnicze. Owiane mitami, legendami. Pełne przesądów i stereotypów. Dotknięte piętnem człowieka i historii.
Były przekleństwem i inspiracją. Przedmiotem kultu. Towarzyszami samotnych. Łącznikami między życiem i śmiercią.

Jednak w kontakcie z człowiekiem to właśnie człowiek wydaje się być tym, który nie rozumie; patrzy tylko "jednym okiem"; nie dopuszcza do siebie głosu, że krukowate "wiedzą, nie wiedząc, jak rozumieją, przewidują, reagują", a ich postrzeganie rzeczywistości to coś bardziej złożonego niż tylko zaspokajanie podstawowych potrzeb w celu przetrwania gatunku.

"Przeświadczenie, że człowiek ma wyłączność na "głębię" - na pamięć, świadomość, wyobraźnię, emocje - wydaje się i arogancją, i naiwnością. Wrażenie, że zwierzęta są bezmyślne, niekomunikatywne, nieemocjonalne jest niewątpliwie błędne, wynika z faktu, że nie rozumiemy ich języka."

Na każdej stronie zachwycałam się stylem i płynnością, z jaką została napisana ta krótka biografia krukowatych. Jej barwny, plastyczny język pozwolił malować we mnie węglem wszystkie te inteligentne, zadziorne spojrzenia, złości i radości, rytuały, zachwyty czy nawet postawy krytyków muzycznych Kurczaka, Pyskacza i Zikiego. Dzięki temu czułam się częścią opowieści - byłam w gabinecie, na oparciu fotela, w dziurze po wentylatorze, a nawet siedziałam na ramieniu, wtulona we włosy autorki, i podglądałam jak pracuje...

Obudziłam w sobie ciekawość dla krukowatych. I będzie ze mną tak długo jak długo kawki będą odpowiadać na moje "halo" co rano...

Niedostępne. Tajemnicze. Owiane mitami, legendami. Pełne przesądów i stereotypów. Dotknięte piętnem człowieka i historii.
Były przekleństwem i inspiracją. Przedmiotem kultu. Towarzyszami samotnych. Łącznikami między życiem i śmiercią.

Jednak w kontakcie z człowiekiem to właśnie człowiek wydaje się być tym, który nie rozumie; patrzy tylko "jednym okiem"; nie dopuszcza do...