W skład tego zbioru wchodzi zbiór najpopularniejszych poezji Schillera, dramaty z wczesnego okresu twórczości Schillera (w których do głosu mocno dochodziła krytyka świata dworskiego, obłudy świata klasy arystokracji, uciemiężenia drobnomieszczaństwa) oraz traktat o roli teatru w życiu społeczeństw.

Dramaty oceniłam w osobnych opiniach, natomiast co do poezji Schillera - cóż, nie odmawiam jej wielkości i znaczenia, ale na mnie osobiście jakiegoś większego wrażenia nie zrobiła. Zdaję sobie sprawę, że dużą rolę w takim jej odbiorze, odegrało tłumaczenie (jedynie utwory tłumaczone przez Mieczysława Jastruna odznaczały się rzeczywistym urokiem), często z niezbyt udanymi - żeby nie powiedzieć "częstochowskimi" rymami. Ale niestety, czytać Schillera w oryginale raczej nie będzie mi dane... Warte poznania są przede wszystkim jego ballady. Ale, szczerze mówiąc, nie umywają się do naszego Słowackiego...

Esej o teatrze - odczytywany dzisiaj, przy bogactwie współczesnych form sztuki teatralnej, wydaje się mocno archaiczny: zupełnie, jakby rola teatru nie zmieniła się od czasów starożytności. Pokazywać życie, pokazywać postawy, wartości - by pouczać, wzruszać, pomóc otworzyć się na innego człowieka, by stworzyć mądre, idealne społeczeństwo - trochę to dzisiaj trąci naiwnością. Ale przecież jest to świadectwo ducha tamtej epoki i chyba przede wszystkim jako takie powinno być odczytywane...

W skład tego zbioru wchodzi zbiór najpopularniejszych poezji Schillera, dramaty z wczesnego okresu twórczości Schillera (w których do głosu mocno dochodziła krytyka świata dworskiego, obłudy świata klasy arystokracji, uciemiężenia drobnomieszczaństwa) oraz traktat o roli teatru w życiu społeczeństw.

Dramaty oceniłam w osobnych opiniach, natomiast co do poezji Schillera -...