Szkoda że Schiller w Polsce traktowany jest po macoszemu. A Jego poezja jest wspaniała, ponadczasowa. Tom dzieli się na dwie części - w pierwszej są wiersze, w drugiej dramaty. Bardzo dobre tłumaczenia - a o to w literaturze tego kalibru naprawdę niełatwo. I jest mój ukochany wiersz Pierścień Polikratesa-polecam go tym, którym nie jest lekko w życiu...

Szkoda że Schiller w Polsce traktowany jest po macoszemu. A Jego poezja jest wspaniała, ponadczasowa. Tom dzieli się na dwie części - w pierwszej są wiersze, w drugiej dramaty. Bardzo dobre tłumaczenia - a o to w literaturze tego kalibru naprawdę niełatwo. I jest mój ukochany wiersz Pierścień Polikratesa-polecam go tym, którym nie jest lekko w życiu...

Pytam się. Dlaczego tak wspaniałe utwory nie są lekturami? Przynajmniej ja nie pamiętam ze swoich szkolnych lat.

Pytam się. Dlaczego tak wspaniałe utwory nie są lekturami? Przynajmniej ja nie pamiętam ze swoich szkolnych lat.

W skład tego zbioru wchodzi zbiór najpopularniejszych poezji Schillera, dramaty z wczesnego okresu twórczości Schillera (w których do głosu mocno dochodziła krytyka świata dworskiego, obłudy świata klasy arystokracji, uciemiężenia drobnomieszczaństwa) oraz traktat o roli teatru w życiu społeczeństw.

Dramaty oceniłam w osobnych opiniach, natomiast co do poezji Schillera - cóż, nie odmawiam jej wielkości i znaczenia, ale na mnie osobiście jakiegoś większego wrażenia nie zrobiła. Zdaję sobie sprawę, że dużą rolę w takim jej odbiorze, odegrało tłumaczenie (jedynie utwory tłumaczone przez Mieczysława Jastruna odznaczały się rzeczywistym urokiem),często z niezbyt udanymi - żeby nie powiedzieć "częstochowskimi" rymami. Ale niestety, czytać Schillera w oryginale raczej nie będzie mi dane... Warte poznania są przede wszystkim jego ballady. Ale, szczerze mówiąc, nie umywają się do naszego Słowackiego...

Esej o teatrze - odczytywany dzisiaj, przy bogactwie współczesnych form sztuki teatralnej, wydaje się mocno archaiczny: zupełnie, jakby rola teatru nie zmieniła się od czasów starożytności. Pokazywać życie, pokazywać postawy, wartości - by pouczać, wzruszać, pomóc otworzyć się na innego człowieka, by stworzyć mądre, idealne społeczeństwo - trochę to dzisiaj trąci naiwnością. Ale przecież jest to świadectwo ducha tamtej epoki i chyba przede wszystkim jako takie powinno być odczytywane...

W skład tego zbioru wchodzi zbiór najpopularniejszych poezji Schillera, dramaty z wczesnego okresu twórczości Schillera (w których do głosu mocno dochodziła krytyka świata dworskiego, obłudy świata klasy arystokracji, uciemiężenia drobnomieszczaństwa) oraz traktat o roli teatru w życiu społeczeństw.

Dramaty oceniłam w osobnych opiniach, natomiast co do poezji Schillera -...

Irytuje mnie, że ten nietuzinkowy poeta jest kojarzony niemal tylko i wyłącznie z "Odą do radości", która jest przecież tak niepodobna do reszty...

Irytuje mnie, że ten nietuzinkowy poeta jest kojarzony niemal tylko i wyłącznie z "Odą do radości", która jest przecież tak niepodobna do reszty...