Fabuła powieści okazała się być nie tą spodziewaną. Tytuł oraz okładka dały złudną nadzieję, że akcja będzie się toczyć nad morzem. Że będzie miło, lekko, może nawet wakacyjnie. A w rzeczywistości nic takiego nie ma miejsca. Morze oraz domek nad morzem są tylko w marzeniach bohaterki. A w realu jest szare życie młodej dziewczyny, która w dzieciństwie straciła matkę. Ojciec nie bardzo wiedział jak i nie bardzo chciał zająć się dzieckiem, więc dziewczynka trafiła pod opiekę dalszej rodziny. I o tym jest w zasadzie cała powieść. O dzieciństwie, dorastaniu i wchodzeniu w dorosłość. O radościach i smutkach. O planach i marzeniach. O piętrzących się problemach oraz próbach ich rozwiązywania. Całość zaś dopełnia całkiem nieźle oddany klimat PRL-u. Bardzo subtelnie zaakcentowany, ale przyjemnie wyczuwalny. Ogólnie jednak jest to mocno przeciętna książka, w której najbardziej interesujące są początkowe rozdziały. Wtedy jest jeszcze ciekawie, miło, klimatycznie. Dalej jednak nie jest już tak kolorowo. Mniej więcej od połowy zaczęło się robić coraz bardziej nudno i mdło. Akcja mocno przyśpieszyła i pojawiły się duże przeskoki czasowe. Rozpoczęte wcześniej wątki zaczęły być na gwałt zakańczane. I szczerze mówiąc, zakończenie powieści rozczarowało. No cóż, da radę książkę przeczytać, ale polecać jej raczej nie będę. No, chyba, że osobom mającym ochotę na naprawdę bardzo lekką i banalną opowiastkę.

Fabuła powieści okazała się być nie tą spodziewaną. Tytuł oraz okładka dały złudną nadzieję, że akcja będzie się toczyć nad morzem. Że będzie miło, lekko, może nawet wakacyjnie. A w rzeczywistości nic takiego nie ma miejsca. Morze oraz domek nad morzem są tylko w marzeniach bohaterki. A w realu jest szare życie młodej dziewczyny, która w dzieciństwie straciła matkę. Ojciec...

Po raz pierwszy czytałam książkę pani Marii Ulatowskiej i chociaż niektórzy krytykują jej pisarstwo to mi się w zasadzie podoba jej styl. Może wyczułam troszkę za dużo wtrąceń, ale książka jest prosta w odbiorze. W "domku nad morzem" autorka przedstawia historię urodzonej w powojennej Polsce Ewy. We wczesnym dzieciństwie traci mamę, a jej niefrasobliwy ojciec oddaje ją pod opiekę wujostwu. Ewie towarzyszymy w latach młodości, w pierwszych miłościach, w nie do końca udanym małżeństwie, w odchodzeniu najbliższych jej osób, ale i w spokoju jaki osiągnęła w dojrzałym wieku u boku mężczyzny, na którego czekała całe życie...

Po raz pierwszy czytałam książkę pani Marii Ulatowskiej i chociaż niektórzy krytykują jej pisarstwo to mi się w zasadzie podoba jej styl. Może wyczułam troszkę za dużo wtrąceń, ale książka jest prosta w odbiorze. W "domku nad morzem" autorka przedstawia historię urodzonej w powojennej Polsce Ewy. We wczesnym dzieciństwie traci mamę, a jej niefrasobliwy ojciec oddaje ją pod...

Domek nad morzem to największe marzenie bohaterki powieści... I nie tylko domek. Ewa, jak i inne postacie marzą o wielu rzeczach, i te oragnienia i cele powoli realizują.
Ksiazka to opis kilkudziesięciu lat życia Ewy i jej bliskich. Znajdziemy tu wiele zyciowych dramatów, ale i radości. Niestety, wszystko to opisane jest w dosc nudny sposób, przez co czytanie raczej mi się dluzylo.
Powiesc sprawia wrazenie takiej lekkiej i cieplej, ale az za bardzo. Beakuje tu prawdziwych emocji, kolejne wydarzenia opisane są w zwykly sposob, jak w jakims raporcie bądź sprawozdaniu. Ktoś umarł, narodzil sie, kogos dopadła choroba - autorka podaje kolejne fakty z zycia bohaterów zupelnie bez jakichkolwiek emocji, ot, taka wyliczanka. Przez ten styl pisamia nudzilo mi się. Taka książka, tylko do przecztania,lecz nie do zapamiętania na dłużej.
Bohaterowie również nijacy. Zresztą tytuł wskazuje na domek nad morzem, a o nim samym jest w powieści niewiele.
Nie przypadla mi ta powieść do gustu, bardzo przeciętna. Ale moze są osoby lubiące taki styl?

Domek nad morzem to największe marzenie bohaterki powieści... I nie tylko domek. Ewa, jak i inne postacie marzą o wielu rzeczach, i te oragnienia i cele powoli realizują.
Ksiazka to opis kilkudziesięciu lat życia Ewy i jej bliskich. Znajdziemy tu wiele zyciowych dramatów, ale i radości. Niestety, wszystko to opisane jest w dosc nudny sposób, przez co czytanie raczej mi się...

Dobra książka z ciekawą historią.
Wciąga,przeczytana.

Dobra książka z ciekawą historią.
Wciąga,przeczytana.

Moja czytelnicza pomyłka. Wiedziałam, że to będzie lekka opowieść, ale nie spodziewałam się aż takiej lekkości. Nie chcę nikogo urazić, ale ten styl pisarstwa przypominał mi raczej dziennik nastolatki... Nie, nie podpasywało mi zupełnie. A wszystko przez okładkę z Klifem Orłowskim.

Moja czytelnicza pomyłka. Wiedziałam, że to będzie lekka opowieść, ale nie spodziewałam się aż takiej lekkości. Nie chcę nikogo urazić, ale ten styl pisarstwa przypominał mi raczej dziennik nastolatki... Nie, nie podpasywało mi zupełnie. A wszystko przez okładkę z Klifem Orłowskim.

Ciepła , pogodna i optymistyczna książka. Przyjemnie się czyta. Czas spędzony podczas czytania to wielka przyjemność.
Polecam

Ciepła , pogodna i optymistyczna książka. Przyjemnie się czyta. Czas spędzony podczas czytania to wielka przyjemność.
Polecam

Sama nie wiem. Za bardzo nie lubię takich książek ale chyba się przekonam. Wciągnęła mnie.

Sama nie wiem. Za bardzo nie lubię takich książek ale chyba się przekonam. Wciągnęła mnie.

Przyjemnie i szybko czytająca się kolejna książka Pani Marii,którą przeczytałam i na pewno sięgnę po kolejne pozycje.

Przyjemnie i szybko czytająca się kolejna książka Pani Marii,którą przeczytałam i na pewno sięgnę po kolejne pozycje.

Przyjemna, lekka książka.

Przyjemna, lekka książka.

Książka opowiada o tym jak spełniają się marzenia chociaż nie zawsze tak jak my sobie tego życzymy.

Książka opowiada o tym jak spełniają się marzenia chociaż nie zawsze tak jak my sobie tego życzymy.