Nie wiem jak to się stało, że rozminęłam się z twórczością P. Małgorzaty Musierowicz.
Z serii "Jeżycjada" dawno temu przeczytałam "Kłamczuchę" i to by było na tyle.
Muszę koniecznie to nadrobić, bo ta część jest świetna, a reszta też pewnie będzie dobra.
Jedną gwiazdkę dodaję dlatego, że to polska autorka. W zalewie zagranicznych autorów nie mamy się czego wstydzić.
Dobrze też się stało, że jest to lektura szkolna.
Książka jest bardzo życiowa mimo, że sporo już lat minęło od jej wydania i opisywane czasy wydają się odległe. Może nie ma stanu wojennego i kartek żywieniowych, ale część problemów pozostała ta sama.
Miłosne rozterki młodzieży, konflikt pokoleń, emigracja za pracą za granicę rozbijająca rodziny, trudności w wyrażaniu uczuć w stosunku do dzieci.
Niezależnie od statusu materialnego i czasów istnieją domy ciepłe i rodzinne, w których nawet obcy dobrze się czują i nikt nie odmówi im pomocy oraz domy sterylne i chłodne, pozbawione cieplejszych uczuć.
Książka pełna klimatu lat, które minęły bezpowrotnie. Czasów pełnych ludzi, którzy pomimo własnego niedostatku potrafili bezinteresownie udzielać sobie sąsiedzkiej pomocy. Nawet nie było o traktowane jak pomoc, lecz wręcz oczywistość, że tak się postępuje.
Czytając takie książki człowiekowi cieplej robi się na sercu.
Książka pełna życiowej mądrości. W zależności od wieku czytelnika każdy odbierze ją inaczej, ale też każda grupa wiekowa może z niej wynieść coś wartościowego.
Chyba uległam czarowi książek Pani Musierowicz.

Nie wiem jak to się stało, że rozminęłam się z twórczością P. Małgorzaty Musierowicz.
Z serii "Jeżycjada" dawno temu przeczytałam "Kłamczuchę" i to by było na tyle.
Muszę koniecznie to nadrobić, bo ta część jest świetna, a reszta też pewnie będzie dobra.
Jedną gwiazdkę dodaję dlatego, że to polska autorka. W zalewie zagranicznych autorów nie mamy się czego wstydzić.
Dobrze...