'Ludzie ludziom zgotowali ten los'.
W 'Robokalipsie' poznajemy niedaleką przyszłość, w której roboty zdecydowały się posłużyć nadaną im przez człowieka sztuczną inteligencją. Dokładnie weryfikując wszelkie dostępne dane, dochodzą do (słusznego skądinąd) wniosku, że największą wartością na świecie jest życie, a największym jego zagrożeniem - ludzie. Zastosowawszy prosty rachunek zysków i strat wnioskują (czy raczej wnioskuje, on - Archos, najdoskonalsza kreacja AI), że trzeba poświęcić jedno istnienie, by zachować setki innych. Pewnie by nas to nie wzruszyło, gdyby decyzja dotyczyła innego gatunku, ale ludzi? Jak to? Najwyższą formę inteligencji ot tak, wyeliminować? Przecież to MY stworzyliśmy roboty, więc jak mogą buntować się przeciwko NAM? Swoim Stwórcom?

Książka napisana w formie dzienników z pola bitwy. Pokazuje jak jednostki na świecie starały się walczyć w miarę swoich możliwości, jak ludzie w obliczu zagrożenia potrafią jednoczyć siły i walczyć. Jak zdeterminowani potrafimy być, gdy na szali położone jest nasze życie.

Temat nie jest odkrywczy, w literaturze SF wałkowany niejednokrotnie, jednak sama narracja jest rewelacyjna. Doskonały scenariusz filmowy. Autor uniknął zbędnego moralizatorstwa, potrafił jednak przemycić pewne idee. Jedyne do czego mogę się przyczepić, to komentarze do rozdziałów - wielokrotnie powtarzany 'ogromny wkład' poszczególnych osób w wojnę.

'Ludzie ludziom zgotowali ten los'.
W 'Robokalipsie' poznajemy niedaleką przyszłość, w której roboty zdecydowały się posłużyć nadaną im przez człowieka sztuczną inteligencją. Dokładnie weryfikując wszelkie dostępne dane, dochodzą do (słusznego skądinąd) wniosku, że największą wartością na świecie jest życie, a największym jego zagrożeniem - ludzie. Zastosowawszy prosty...