Przy czytaniu tej książki towarzyszyły mi mieszane uczucia. Opowieść autorki toczy się na przestrzeni kilku dekad, jest zapełniona portretami bliskich znajomych jak i postaci historycznych, relacjami z podróży, rozważaniami na temat moralności, pedagogiki i polityki. Dodawszy do tego całkiem udane polskie tłumaczenie, zyskujemy okazję do przyjrzenia się Francji XVIII wieku tak, jakbyśmy robili to całkiem z bliska. Niestety, Genlis ciężko dzięki tej książce polubić - z treści przebija często nadęcie, nachalne moralizatorstwo, dewocja, hipokryzja (wystarczy pogooglać życiorys autorki, by wiedzieć, o czym piszę). Do tego patrząc całościowo, wspomnienia mają dość chaotyczną strukturę. Niestety nie wiem, na ile to cecha oryginału, a na ile wina polskiej edycji. Poza tym, książka trochę się dłuży. Miłośnikom wspomnień i XVIII wieku polecam w celu wyrobienia sobie własnej opinii.

Przy czytaniu tej książki towarzyszyły mi mieszane uczucia. Opowieść autorki toczy się na przestrzeni kilku dekad, jest zapełniona portretami bliskich znajomych jak i postaci historycznych, relacjami z podróży, rozważaniami na temat moralności, pedagogiki i polityki. Dodawszy do tego całkiem udane polskie tłumaczenie, zyskujemy okazję do przyjrzenia się Francji XVIII wieku...

To jeden z lepszych dawnych pamiętników, jaki miałam okazję czytać. Treść obfituje w mnóstwo ciekawych zdarzeń i anegdot, z których wyłania nam się bardzo dokładny obraz kultury i obyczajów panujących w II połowie XVIII wieku. Czyta się jak naprawdę dobrą powieść!

To jeden z lepszych dawnych pamiętników, jaki miałam okazję czytać. Treść obfituje w mnóstwo ciekawych zdarzeń i anegdot, z których wyłania nam się bardzo dokładny obraz kultury i obyczajów panujących w II połowie XVIII wieku. Czyta się jak naprawdę dobrą powieść!

Niesamowite - nie znajduję lepszego słowa, by określić te wspomnienia XVIII-wiecznej damy, pisane u schyłku jej bogatego życia, pełnego, jak dobra powieść awanturnicza, nieoczekiwanych zwrotów akcji, ucieczek, wygnań i powrotów. Jest to z jednej strony świadectwo jej niepospolitego ducha, intelektu i rozlicznych talentów, z drugiej - portret świata w którym żyła i ludzi, których spotykała - a byli wśród nich Rousseau, Voltaire i wiele innych wielkich postaci z epoki. To także obraz jej niespokojnych czasów, obejmujących okresy przed i po Rewolucji Francuskiej, ze wszystkimi ich zmianami politycznymi i kulturowymi. Czasów tak bardzo różniących się od tego co znamy, że już choćby z tego powodu warto sięgnąć po tę książkę. Zwłaszcza że jest pisana językiem żywym i komunikatywnym (i wspaniale, dodajmy, przetłumaczona),któremu pewien anachronizm dodaje tylko wdzięku.

Niesamowite - nie znajduję lepszego słowa, by określić te wspomnienia XVIII-wiecznej damy, pisane u schyłku jej bogatego życia, pełnego, jak dobra powieść awanturnicza, nieoczekiwanych zwrotów akcji, ucieczek, wygnań i powrotów. Jest to z jednej strony świadectwo jej niepospolitego ducha, intelektu i rozlicznych talentów, z drugiej - portret świata w którym żyła i ludzi,...