Wybitna książka. Jeden z najlepszych polskich kryminałów. Miłoszewski nie pisze dużo, ale jak już napisze to czapki z głów. Zasłużenie autor dostał za tę książkę Nagrodę Wielkiego Kalibru w 2012 r. Zresztą podobnie jak za poprzednią swoją książkę. To już jest swego rodzaju ewenement. Taki Marek Krajewski, który popełnił o wiele wiele więcej kryminałów niż Miłoszewski, Nagrodę WK dostał tylko raz, a poza tym nawet nie był do niej nominowany.
Druga część przygód prokuratora Szackiego jest moim zdaniem jeszcze lepsza od pierwszej. Szacki się trochę pogubił w życiu i stał się bardziej zgryźliwy. Zdarza mu się popłakać, ale raczej nie do poduszki, tylko np. nad odgrzaną w mikrofali pizzerką. Mimo wszystko jest to prawdziwy facet z krwi i kości, a nie jakiś ciamciaramcia. Na każdej stronie coś się dzieje. Cytatami można sypać jak z rękawa. Przytoczę jeden z moich ulubionych. Do Szackiego w szpitalu dzwoni zaniepokojona jego była:
"- Przepraszam, ale dlaczego ja się muszę dowiadywać z paska w Polsacie, że jesteś w szpitalu?
- Przepraszam, ale prokuratura jeszcze nie kontroluje mediów. Może niedługo, jak PiS wygra następne wybory."
I jeszcze jedna rzecz mi się podobała; przedstawiony i opisany antysemityzm i stosunki polsko - żydowskie. Autor zrobił to w mistrzowski sposób, i za to największe gratulacje.

Wybitna książka. Jeden z najlepszych polskich kryminałów. Miłoszewski nie pisze dużo, ale jak już napisze to czapki z głów. Zasłużenie autor dostał za tę książkę Nagrodę Wielkiego Kalibru w 2012 r. Zresztą podobnie jak za poprzednią swoją książkę. To już jest swego rodzaju ewenement. Taki Marek Krajewski, który popełnił o wiele wiele więcej kryminałów niż Miłoszewski,...