Do biura detektywistycznego zgłasza się Frank Pollard, który twierdzi, nie wie co się dzieje z nim w nocy, budzi się w różnych miejscach z różnymi rzeczami. Rano niczego nie pamięta. Okazuje się, że Frank teleportuje się do złego miejsca, ściga go coś na kształt wampira. Małżeństwo biura detektywistycznego jest rewelacyjnie ukazane, mają swoje charaktery, ale są zgrani i mogą na sobie polegać. Koontz fantastycznie opisuje relacje między ludźmi. Policjant to nie tylko jakiś tam gliniarz, który łapie przestępcę. Czytając bardzo przywiązujesz się do postaci. Więc kiedy Bobby-detektyw, znika niechcący razem z Frankiem dotykając go podczas teleportacji, opada Ci przysłowiowa szczęka. Z czasem okazuje się, że podczas każdej teleportacji ciało Franka nie wraca już do swej pierwotnej formy. W końcu np. ma karaluszka wtopionego w dłoń, a przy kolejnej już go nie widzimy. Pytanie gdzie jest karaluszek? Wyobraźnia podsuwa straszne obrazy. Na tym zakończę. Bo za chwilę zdradzę wszystko. Polecam.

Do biura detektywistycznego zgłasza się Frank Pollard, który twierdzi, nie wie co się dzieje z nim w nocy, budzi się w różnych miejscach z różnymi rzeczami. Rano niczego nie pamięta. Okazuje się, że Frank teleportuje się do złego miejsca, ściga go coś na kształt wampira. Małżeństwo biura detektywistycznego jest rewelacyjnie ukazane, mają swoje charaktery, ale są zgrani i...