Przygotowując się do tej książki, nie oczekujcie powieści o podróżach w czasie. Nie nastawiajcie się również na fantasy umiejscowione w średniowieczu. Aby czerpać przyjemność z tej książki, należy zestawić średniowieczne baśnie i legendy ze współczesnym, zdroworozsądkowym podejściem. Twain bowiem bawi się nadużyciami i konwencjami, jakie stosowano w średniowiecznych opowieściach i podchodzi do nich tak, jakby spojrzał na nie zdrowo myślący człowiek.

Mamy tu zatem zamki za siódmą górą i siódmą rzeką... ale chwila - jakie konkretnie góry i jakie rzeki należy przejść? W końcu nie bez znaczenia pozostaje, czy są to górskie potoki czy rzeki wielkości Missisipi, przecież do takich wypraw trzeba się zupełnie inaczej przygotować. Z lubością autor rozprawia się również z mitem rycerstwa, stawania w szranki i kodeksem honorowym, uznającym najmniej krzywdzącą opinię za zniewagę godną pojedynku. Rozważa również koncepcję, w której człowiek współczesny, wykorzystując dziewiętnastowieczną wiedzę o świecie do otumanienia i rządzenia ciemnym, średniowiecznym ludem. Koniec końców daje nam wyciągnąć głębsze, ludzkie wnioski o naturze człowieka, jego naiwności i łatwowierności.

Cała książka jest napisana z przymrużeniem oka i należy ją traktować jako lekką lekturę w krzywym zwierciadle.

Przygotowując się do tej książki, nie oczekujcie powieści o podróżach w czasie. Nie nastawiajcie się również na fantasy umiejscowione w średniowieczu. Aby czerpać przyjemność z tej książki, należy zestawić średniowieczne baśnie i legendy ze współczesnym, zdroworozsądkowym podejściem. Twain bowiem bawi się nadużyciami i konwencjami, jakie stosowano w średniowiecznych...