Uważam tę książkę za bardzo dobrą siląc się mocno na obiektywizm, bo tylko mi to pozostało i już tłumaczę o co mi chodzi.

Uwielbiam mitologię grecką (a zwłaszcza kocham mity w opracowaniu Wandy Markowskiej), od zawsze się w niej zaczytywałem i często do niej wracam. Interesuje mnie wszystko z nią związane. Ale czytanie opracowania mitologii w moim przypadku było błędem.

Mitologia opiera się na symbolice, niedopowiedzeniu, fantazji i swego rodzaju snuciu wizji świata wyznawców danej religii. I w tym jest cały urok. Lektura książki Zygmunta Kubiaka odarła całą mitologię z jej symboliki i fantazji, to było jak rozebranie jej na czynniki pierwsze. Równie dobrze można by było wyłapać dajmy na to Muminiki lub dzieci z Bullerbyn i na sali operacyjnej rozkroić żeby się przyjrzeć ich anatomii…

Nie umniejszam autorowi wiedzy. Ma ją na ten temat ogromną. Odwalił kawał porządnej roboty co widać. A że ja niepotrzebnie to czytałem to już inna kwestia. Jego książka to tak jak lektura z opracowaniem. Ja jednak podziękuję, wolę sobie sam pewien obraz w głowie wizualizować i do pewnych wniosków dojść sam.

Jako, że żal mogę mieć wyłącznie do siebie, że to przeczytałem to więc muszę wysilić się na obiektywizm. Obiektywnie zatem stwierdzam, że to rzetelnie potraktowany temat i porządne podejście do tematu.

Uważam tę książkę za bardzo dobrą siląc się mocno na obiektywizm, bo tylko mi to pozostało i już tłumaczę o co mi chodzi.

Uwielbiam mitologię grecką (a zwłaszcza kocham mity w opracowaniu Wandy Markowskiej), od zawsze się w niej zaczytywałem i często do niej wracam. Interesuje mnie wszystko z nią związane. Ale czytanie opracowania mitologii w moim przypadku było...