Mistrz Wincenty Kadłubek

Szczerze muszę wyznać, że nie będę najlepiej wspominał lektury "Kroniki polskiej" Wincentego Kadłubka Po przeczytaniu kroniki Galla Anonima nastawiłem się, iż będzie to utwór podobny, wciągający, a zarazem bogaty w informacje historyczne na temat Polski. Niestety stosunek anegdot oraz dygresji do faktycznych informacji jest niepokojący. Jeśli chce się dowiedzieć czegoś konkretnego trzeba przebrnąć przez mniej więcej 10-15 stron odejść od głównego tematu, po czym wyłapać coś konkretnego, co jest opisane w kilku zdaniach. Jeśli najpierw czytało się tekst Anonima to prawie połowa książki Kadłubka jest tym monotonniejsza, gdyż opisuje prawie te same kwestie. Początkowo wydaje się to dosyć ciekawe, że autor odwołuje się do tylu opowieści związanych ze znanymi postaciami historycznymi. Wskazuje to na jego erudycję i urozmaica tekst, lecz niestety tylko do czasu. Im dłużej się czyta książkę, tym staje się to coraz bardziej uciążliwe. W pewnym momencie już nie wiadomo o czym się czyta. Musiałem się lekko zmusić, żeby w ogóle skończyć "Kronikę polską", a nie zdarza mi się to często. Uważam, że warto coś wiedzieć na temat treści i samego Kadłubka, ale niekoniecznie trzeba czytać.