Książkę poleciła mi znajoma. Męczyłam się z tą pozycją jednak bardzo długo. Zawsze, kiedy zabierałam się za czytanie, wolałam sięgnąć po coś innego. W końcu jednak się zmusiłam, by ją skończyć, bo nie lubię, gdy mi coś tak długo zalega na półce niedoczytane.
Ogólnie rzecz biorąc – bardzo się zawiodłam. Wielki hit, miało być się z czego pośmiać, miał być przyjemnie spędzony na lekturze czas… A wyszła męczarnia i zastanawianie się po każdym irytującym tekściku głównego bohatera: "to miało być zabawne?". Adrian to jakaś totalna lebioda, zakała życiowa i nieudacznik. I wcale nie dodaje mu to uroku. Czysty idiota, aż mi było szkoda, że ktoś tę postać tak wykreował. Ani on zabawny ani nawet śmiechu nie wart, bo to po prostu żałosna postać. Żałość połączona z megalomanią. A to nie może być dobre połączenie.
Humor kompletnie nie dla mnie. Irytujący i jeżeli powodował u mnie uśmiech, to tylko z powodu litości lub zażenowania głupotą. Taki zapewne był zamysł, to pewnie miała być parodia o życiu, ale jak długo można robić z bohatera kretyna?
Kompletnie to do mnie nie trafiło i nie sięgnę po żaden inny tom z tej serii. A jakby ktoś chciał odkupić ode mnie tę książkę, bo mu akurat seria podchodzi, to chętnie bym się jej pozbyła.

Książkę poleciła mi znajoma. Męczyłam się z tą pozycją jednak bardzo długo. Zawsze, kiedy zabierałam się za czytanie, wolałam sięgnąć po coś innego. W końcu jednak się zmusiłam, by ją skończyć, bo nie lubię, gdy mi coś tak długo zalega na półce niedoczytane.
Ogólnie rzecz biorąc – bardzo się zawiodłam. Wielki hit, miało być się z czego pośmiać, miał być przyjemnie spędzony...